Onze Zweedse voorjaarsvakantie zit er al weer op. Ik zeg het iedere keer weer, maar zo’n week is in een oogwenk voorbij. Zo heb je alles nog voor je en zo is het ‘nog maar’ 360 nachtjes slapen voordat het weer zover is.
Dit jaar pionieren in Karlskrona. En dat pionieren is aan ons wel besteed, al zeg ik het zelf. Qua omgeving verwachtten we een beetje hetzelfde als in Västervik. En eigenlijk klopt dat ook wel. Ook Karlskrona en omgeving maakt deel uit van een archipel aan de Zweedse Scherenkust. Het relatief ondiepe kustwater wordt er onderbroken door enorm veel eilanden en rotspartijen. In alle vormen en maten. Omdat het water brak is, zwemt hier zoet en zout door elkaar. We zagen ons kunstaas dan ook gevolgd door snoek en geep, en dat is best opmerkelijk eigenlijk. Hierbij een samenvatting van Karlskrona 2013.
Op vrijdagmiddag 10 mei kwamen we rond vijven aan op camping Dragso. Marco had hier voor 1 nacht een zogenaamde ‘Stugor’ gearrangeerd. De luxueuze blokhut bleek niet zo ruim als gedacht. Eigenlijk was het nog best behelpen met 5 man. Volgens mij was iedereen dan ook een beetje opgelucht toen we zaterdagmorgen naar onze definitieve bestemming konden: Een groot geel woonhuis (beetje a la ‘Villa Kakelbont’ van Pipi Langkous) op een eiland genaamd ‘Senoren’. Prachtig gelegen nabij koolzaadvelden en zelfs met uitzicht op het water. Het huis was van binnen enigszins gedateerd, maar alles zat erop en eraan. En eigenlijk was dat ook alles wat we nodig hadden. Saillant detail: In de royale tuin was een barbecue aanwezig. Alleen het aanzicht hiervan deed ons Marco en Sander al vroegtijdig watertanden.
Nadat visgids Gunnar ons die zaterdagmorgen had voorzien van de nodige instructies over boot en viswater, ging het dan eindelijk gebeuren. Het zonnetje scheen uitbundig en er stond een mooi kabbeltje. Enfin, het beloofde een prachtige dag te worden. Op de windkant vonden we op 1 tot 3 meter water veel rotspartijen, waar de snoek inderdaad volop lag. Wat heet: De eerste paar worpen resulteerden gelijk in een paar volgers van snoek of geep. Soms zelfs meerdere tegelijk. Het gemiddelde formaat was daarentegen niet bepaald groot. Ik geloof dat wij deze zaterdag iets van 35 snoekjes hebben gevangen, terwijl we echt een veelvoud daarvan hebben gezien. Friso ving zelfs nog een geep op de Busterjerk. Tot volle tevredenheid van Marco en Sander besloten we de eerste visdag met een uitgebreide barbecue, waarna we onze warme nestjes opzochten. Oant moarn.
Zondagmorgen ben ik veel te vroeg wakker door een luidruchtige koekoek en fazanthaan. De koude douche daarna bleek niet bepaald een goed idee. Gelukkig smaakte de verse koffie naar meer. Deze zondag zat ik bij Marco in de boot. Echt lekker liep het niet, totdat we Friso en Sander tegenkwamen. Ze hadden een topstek op de wind gevonden. Bij tijd en wijlen was het abnormaal hoeveel volgers of aanbeten we hier kregen. Na de middagpauze liep de teller alleen maar op. We besloten deze dag met bijna 50 snoeken. Inderdaad een droomaantal, echter tikten de uitschieters hooguit de 70 cm aan.. Het etentje en de voetbalwedstrijd in een Zweeds restaurantje die avond, smaakten naar meer.
Als ik een dag alleen in de boot zit besluit ik het geluk wat verderop te zoeken en vang een paar snoekjes in de buurt van Tjurkö. Dan wordt ik gebeld door een uitgelaten Ralf. Ze hadden een ondiepe baai gevonden waar veel snoek lag. En niet alleen kleintjes deze keer. Bijna die hele middag hebben we het daar uitgehouden. Op Sander na ving de rest niet zoveel als de dagen ervoor. Niettemin hebben we wat grotere exemplaren gezien en gevangen, waaronder een 81 een 87 cm voor respectievelijk Sander en mijzelf. De meterplus-vissen, die we ook zagen, lieten we expres lopen voor de volgende dag -;). Zowel Sander als ik kwamen die avond in aanmerking voor een aanmoedigingsprijs, door ons Ralf beschikbaar gesteld. Die ene prijs, een fijne fles Whisky, heeft ons een gezellige en muzikale barbecueavond bezorgd. Enigszins zwalkend begaf ik mij richting manufacturen.
Dinsdag 14 mei stond voornamelijk in het teken van de kanjers die nog in ‘onze’ baai rond moesten zwemmen. Op een mooie 80-er voor Ralf na, konden we de grotere vissen helaas niet tot aanbijten verleiden. Wel noemenswaardig was de felle bui die genadeloos over ons heen trok. Aanvankelijk was er niets aan de hand: De wind hield het noodweer mooi van ons af, maar draaide in pak ‘m beet 5 minuten compleet vanuit een andere hoek. De keiharde slagregen was op dat moment niet mijn punt van zorg. Wel het feit dat slechts 2 seconden na de bliksemflits het geknetter al begon. En dat op half open water. Voor mij persoonlijk gold: ‘Alle kleuren van de regenboog’. Temeer omdat juist op dat moment de motor niet echt mee wilde werken. Sander vond het allemaal niet zo schokkend volgens mij. Die avond heb ik per sms even contact gehad met Evert Oostdam van PML travel. Volgens hem visten we te ondiep. Zijn devies: Een diepte van 3 tot 4 meter aanhouden. Zoek naar taludranden waar het snel van diep naar ondiep gaat. Boot op 4 meter water en richting ondiepe gooien. Dan komen de kanjers vanzelf.
De dag erop hebben Sander en ik Evert’s advies ter harte genomen. In eerste instantie waren het vooral volgers. Met het uur werd de wind sterker. Ondanks dat het gewoon superweer was, werd het tegen het middaguur bijna onstuimig: Fikse golven met schuimkoppen maakten het werpend vissen op open water bijna onmogelijk. Onze vriendjes en vriendinnen vonden dit weertype heerlijk waarschijnlijk, want de aanbeten werden steeds overtuigender. Ook van grotere exemplaren trouwens. Bij een van de rotseilanden wist Sander in ieder geval een mooie 91 cm te overtuigen. In mijn boot gingen we (lees: Sander) ook steeds beter vangen. De snoek had onze hoofdpersoon in kwestie een flinke dosis zelfvertrouwen gegeven, want hij begon ineens, als een ware visgids, allerlei aanwijzingen te geven: “Dichter bij die rotsen! Verder naar achter met die boot!”. Gelukkig voor Sander was er nog iemand aan boord die het dirigeren van de boot boven z’n eigen vangsten had gesteld -;). ‘Voor het gevoel’ zijn Sander en ik aan het eind van die middag nog even kleintjes wezen scoren in een ondiep stuk. Die woensdag vingen we er met z’n allen een stuk of 40. Gelukkig was het gemiddelde formaat al een stuk beter dan de dagen ervoor (een aantal zeventigers en respectievelijk 86 en 88 cm voor Friso en Marco). Ralf wist er ook nog een geep bij te vangen. Het begon langzamerhand op te vallen dat onze grootste snoekicoon, Marco Vogelpoep, dagelijks met het kleinste aantal vissen thuis kwam. Veruit zelfs. Hij zal de komende dagen echt boven zichzelf uit moeten stijgen wil hij niet als houder van de ‘rode lantaarn’ in beeld komen.
Ook de laatste 2 dagen van onze vakantie vlogen in een roes voorbij. Nog heel wat snoeken hebben onze boten van binnen mogen bewonderen. Ook nog een paar gepen trouwens. Noemenswaardig was nog snoek van 95 cm, gevangen door Friso op een Busterjerk. Deze lag ook weer op de kopse kant van een van de rotseilanden. Precies op de windkant waar het van 2,5 meter ineens richting 4 meter dook. Echt een prachtexemplaar. Overigens is het ons Marco niet gelukt om zichzelf, wat aantallen betreft, iets meer in de kijker te spelen. De laatste avond van onze vakantie kwam hij dan ook in aanmerking voor de poedelprijs. “De Gouden Geep” werd hem persoonlijk door Ralf overhandigd en was in zijn geval dan ook dik en dik verdiend -;). We sloten Karlskrona 2013 af met 232 snoeken en een handvol gepen. Mede door het geweldige weer hebben we een topweek gehad in Karlskrona. Dit smaakt naar meer.
Nog een aantal tips en noemenswaardigheden:
-Sluit ramen en deuren van je woning tijdens een visdag. Er konden wel eens muggen of andere beesten naar binnen vliegen;
-Besluit ’s ochtends eens te voet richting viskamp te gaan. De combinatie frisse lucht, koolzaadvelden en veldleeuweriken doet de mens vaak goed.
-Neem niet teveel kunstaas mee op vakantie. Bepaalde mensen zijn geneigd veel te wisselen en dat gaat ten koste van je vangsten;
-Een snoek drillen terwijl de buitenboordmotor draaiende is, is geen goed idee;
-Check eerst uitvoerig je koelkast voordat je je scheel koopt aan barbecuevlees. Een halve koe of varken is doorgaans teveel voor 5 man;
-Voor de natuur-/vogelliefhebber is een verrekijker een meerwaarde. De zee- en visarenden, boomvalken, kiekendieven, brandganzen, zaagbekken, eidereenden, tapuiten, gekraagde roodstaarten, leeuweriken et cetera zijn echt de moeite waard.
-Stel jezelf er bij de terugreis op in dat het weerbeeld in ons eigen Kikkerlandje weer vies tegen kan vallen;
-PML travel had de zaak goed op orde en onze locale visgids Gunnar bleek een geschikte kerel;