Woensdag ben ik vroeg klaar met het werk en kom om half een thuis. Daar tref ik Gijsbert ook al thuis aan omdat een leraar ziek is. En dus was dit weer een prima gelegenheid voor ons om te gaan vissen. Om half twee traileren we de boot en varen op de eerste stek aan. We geginnen met trollen en na tien minuten krijg ik een flinke dreun op de steunhengel. De slip blijft aflopen en het was dus duidelijk dat dit een mooie vis was. Na een flinke knokpartij onderwater komt ze moe gestreden bij de boot en kan ik haar met de kieuwgreep in de boot hijsen. Terwijl we allebij flink aan het schatten waren wat lengte betreft blijft het meetlint op 110 cm steken. Dat is wat je noemt een mooi begin maar het zou nog mooier worden.

We besluiten om deze stek nog verder uit te gooien maar krijgen daar verder geen aanbeet meer. We gaan weer verder met trollen en een half uurtje later klapt mijn steunhengel weer zowat dubbel en ook deze vis bleef maar lijn nemen. Ieder meter die ik binnen haalde werdt er weer dubbel afgetrokken. Na een tijdtje gegon ook deze dame gelukkig moe te worden en kwam ze langszij en hier schrokken we toch wel even van die hele grote muil. De fatso was compleet verdwenen en dat is toch echt niet de kleinste plug. Maar ook deze vis kon ik weer met een goede kieuwgreep uit het water pakken.

Het onthaken moesten we echt met z'n tweeen doen maar gelukkig was er geen schade ontstaan aan de kieuwen en konden we de fatso er goed uitkrijgen. Nu nog meten want we hadden nu echt het idee dat deze vis op de eentwintig aanging maar weer bleef het meetlint op 110cm steken maar leek ze groter door de enorme muil die ze had. Na een paar foto's werdt ook deze dame weer aan het water toevertrouwdt en zwom ze even later weer ongeschonden weg. En dit is toch altijd weer voor ons het mooiste moment.

Mijn middag kon natuurlijk niet meer stuk maar Gijsbert had nog geen stootje gehad. En dat was natuurlijk niet de bedoeling maar toen we even later een stek stonden uit te gooien kreeg ook hij een flinke aanbeet. De vis vocht voor wat hij waard was en even later kon ook deze met een perfecte kieuwgreep aan boord gehesen worden. Een mooie vis van 92cm en daar was Gijsbert natuurlijk dik tevreden mee.

Na nog een tijdtje rondgetrolt te hebben ving ik even later nog een leuke snoek van 80cm. Maar deze vis leek wel erg klein na die twee dames die ik eerder in handen had. Maar ik was er niet minder tevreden mee want iedere vangst is leuk ongeacht grote. We besloten te stoppen want het begon al flink te schemeren en we moesten ook nog traileren. Maar..... wat een middag!

Pieter en Gijsbert Nederlof.