snoek van 85 cm

Na een rustig ochtendje met de nodige huishoudelijke beslommeringen, komt het zonnetje door. Alsof het zonnetje ons allebei in het oor een goed idee ingefluisterd heeft kijken Peter en ik elkaar tegelijk aan, met in onze ogen dezelfde vragende blik…. “eventjes vissen?”.
Ook al is het al tegen 12:00 uur, het water roept ons! We komen snel in actie, Peter laadt de boot in en ik grabbel onze vispassen bij elkaar en pak wat lekkers voor onderweg.

We besluiten de slootjes over te slaan en vol gas naar het meertje te varen. Hier aangekomen zien we al snel dat we niet alleen zijn, nog een stuk of 6 bootjes met wat bekende gezichten hier en daar hebben hetzelfde idee gehad. Zoals voor ons gebruikelijk kunnen we onze nieuwsgierigheid maar moeilijk bedwingen en vragen her en der of er al wat gevangen is. We krijgen te horen dat ze niet willen bijten, “ze zijn er niet hoor vandaag” krijgen we meerdere keren te horen.
We laten ons hierdoor niet ontmoedigen, het zonnetje schijnt, al vangen we niks dan zijn we er toch lekker even uit geweest. Vooral als het weer meezit vind ik het heerlijk even lekker buiten in de natuur te zijn, en varen heb ik altijd al leuk gevonden. Maar als het even kan dan willen we natuurlijk wel wat vangen, dat hoef ik jullie niet te vertellen! :)

close up van de 85'er

De meeste vissers zijn met doodaas aan het vissen, zonder resultaat. Mijn intuïtie zegt mij dat als de snoek geen dood aas pakt ik er niet vanuit ga dat ze actief aan het azen zijn. Wellicht kan ik dan beter inspelen op de agressie van de snoek. En een bulldawg langs ze neus halen is dan denk ik wel “the man for the job”.

Een paar weken geleden ben ik op de visbeurs in Huizen geweest, hier heb ik onder andere een presentatie bijgewoond “vissen met groot kunstaas”. Door deze presentatie laat ik mijn oh zo geliefde, trouwe en favoriete salmo hornet wat vaker liggen en probeer ik wat uit met wat groter kunstaas. Vooral de bulldawg vind ik een mooi stuk kunstaas waar ik een goed gevoel bij heb. Op de visbeurs in Maurik trok mijn blik steeds naar een 23 cm lange bulldawg met een groen glitterend bovenlijf met oranje staart. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken over het stuk kunstaas wat ik aan mijn speld wilde doen.

Nou daar gaan we. Eigenlijk zonder dat ik het ‘al’ verwachtte klapte na een kleine 20 minuten vissen de eerste snoek op mijn bulldawg! Geweldig!!! Een behoorlijk felle snoek (je) van zo’n 65 cm springt bijna volledig uit het water! WOW! Dat heb ik nog nooit meegemaakt! Hoe heftig de drill ook begon zo snel was hij ook weer voorbij. De snoek laat zich zonder veel strubbeling vrij ‘mak’ binnen halen. Peter schept de snoek met ons net uit het water. Ik zie al meteen aardig wat bloed, niet zo’n leuk gezicht. De snoek zat netjes voorin de bek vrij licht gehaakt, maar moet haast wel een dieper gelegen haak zelf losgeschud hebben. We besluiten snel 1 fotootje te maken en de snoek dan snel weer in het water te laten. Hij schiet er meteen met een harde staartslag vandoor, wat mij doet vermoeden dat het wel meevalt met zijn verwondingen. Als ik weer een beetje uit de ‘vangstmodus’ ontwaak zie ik over mijn schouder een iet wat geïrriteerde blik. Een andere visser zat al vanaf die ochtend 6 uur met dood aas te vissen zonder succes. Hij kon mij dan ook wel schieten toen ik een kleine 20 meter van zijn boot dit snoekje uit het water haalde. Na een vriendelijke lach van mijn kant kon hij er geloof ik ook wel om lachen. Ik denk dat we dat allemaal wel eens meemaken dat het net lijkt of iedereen vangt behalve jij. Uiteraard krijg ik ook van Peter een blik en grijns toegeworpen, Peter vindt het altijd erg leuk als ik wat vang en is dan stiekem ook wel trots. Behalve als ik de enige ben die wat vangt haha dan krijg ik hem soms aardig op de kast met mijn zelfvoldane blik :P

snoekje van 65 cm

Afijn, we varen al trollend verder, af en toe even wat ander kunstaas uitproberend, hier en daar even wat werpen, maar er gebeurd niet veel. Ik denk 1 keer een flinke aanbeet te voelen, maar ja echt zeker weten doe ik dat niet. Er liggen hier ook wel aardig wat taluds en volgens de fishfinder is er soms op een vrij korte afstand een aardig diepteverschil. Ik probeer de bulldawg vrij dicht langs de bodem te vissen, het wil dan ook wel eens gebeuren dat ik vast kom te zitten of een verdwaalde boomstam of mosselbed haak.

Na 1,5 uur zonder actie opeens een flinke klapper (op wederom dezelfde bulldawg), die mij erg nieuwsgierig maakt en zorgt dat ik vol adrenaline begin met het binnen halen van de snoek. De snoek duikt met volle kracht een paar keer de diepte in, met zo veel kracht dat ik eerst denk dat ik een mooie dame aan de lijn heb zitten. Ik voel echter ook regelmatig het schudden van de kop, en dit verteld mij dat het waarschijnlijk niet mijn pr gaat zijn. Hoe dan ook een erg mooie dril. Ik vrees even dat ik de snoek ga verspelen. Een paar weken eerder heb ik een monster verspeeld (alsof ik een boomstam aan de lijn had, niks geen kopschudden, gewoon stil liggen en GAAN, stil liggen en GAAN!) ik ben hier per tijd en wijlen nog steeds flink zuur van, ondanks de mooie dril die ik wel gehad heb toen. Afijn, die dril schiet me nu even door mijn hoofd en ik ben even bang dat ik de snoek kwijt raak. Na een paar minuten mooi duelleren wil ik toch wel erg graag zien wat ik gevangen heb. En gelukkig daar komt ze, het blijkt een snoek van 85 cm. Ze is op de flanken aan beide kanten beschadigd, ik ben er evengoed blij mee.

We varen weer verder en horen van een andere visser dat die een snoek al slepend met dood aas heeft gevangen, ook geen flinke, maar 70 cm. Maar ja wie het kleine niet eert, is het grote niet weert!

We pakken nog wat slootjes om vervolgens het meertje weer op te draaien, maar het word geen top dag vandaag. We besluiten terug te keren. Ik kan het niet laten toch een klein zelfvoldaan blikje naar de ‘kapitein’ te werpen, “2-0” :) We kunnen er allebei hartelijk om lachen. Volgende keer beter!

Veel visplezier! Tot de volgende ronde! Groeten Marlice