Tijdens de forumdag waar redelijk slecht gevangen werd, maar het uitermate gezellig was nodigde Jos de mannen van snoeken.net uit om een dagje mee te vissen op zijn water. Gezien de vele vangsten die Jos het jaar door doet waren we al overtuigd dat het een goed te bevissen stuk water was dus vandaag stapte Markjan en Wout om 5.45 uur!! al in de auto om ons geluk eens in ander water te beproeven.

Om 7.15 uur kwamen we aan in een mooie jachthaven waar Jos en Razim al druk bezig waren baarzen te vangen. In de korte tijd tussen het handjes schudden door en het traileren van de boot wisten zij al een mooi aantal baarzen te scoren.
toen we met de boten uitvoeren was de verbazing groot dat Razim en Jos beide een hengel hadden uitgerust met een kleine blinker voor de baars dit was naar de bescheiden mening van Markjan en Wout nogal zonde voor de kans op snoek.
Na een kwartier, en meerdere keren gezien te hebben dat Razim en Jos een mooi baars pakten werd haastig in de spullen gezocht naar een klein blinkertje en werden door Markjan en Wout in korte tijd ook wat baarzen gevangen.

Nadat er voldoende baars was gevangen om met dood aas te gaan vissen, werd het grote water opgezocht en werden er een paar rondjes getrolt zonder veel resultaat.
Na een kort overleg werd besloten de boten aan de rietkant te leggen en werden de hengels geprepareerd voor het statische vissen. Tijdens het turen naar de dobbers werd er even nader kennis gemaakt, zo bleek dat Jos de man was van het vakkundig onthaken en Razim de ontknopen specialist. Deze twee specialiteiten hadden Markjan en Wout in de persoon van Sander thuisgelaten. Jos en Razim bleken ook nog een gedeelde specialiteit te hebben, het verpelen van dood aas visjes. De een na de ander werd vergooit en nadat razim een rietpluim wegwierp inplaats van een visje en Wout hier erg veel plezier in had beloofde jos dat zijn dobber als eerste onder zou gaan. Jos bleek een man van zijn woord want bij het inhalen van zijn aas zien we hem ineens aanslaan en zonder dat zijn dobber was onder gegaan kwam de eerste snoek uit het water.

Razim ,kennelijk gewend aan de gelukkige vangsten van Jos, zuchtte een keer en terwijl Jos de snoek onthaakte gaf de deze een paar klappen met zijn staart. Hierdoor gaf Jos een geheel nieuwe manier van snoeken vasthouden prijs…. De kniegreep, wat een behoorlijk raar beeld gaf. Nadat de meeste baarzen verloren waren gegaan besloten we te verkassen richting de jachthaven om daar nog wat baarzen te verschalken en even voor het middag eten statisch te vissen. Razim wilde zijn visje op een hoek neergooien, maar daar de hoek moeilijk was werd de hengel overgegeven aan Wout die er beter voor stond. Met een sierlijke swing werd door Wout getracht de hoek te bereiken, wat resulteerde in een flinke bos opgeknoopt draad. Waarna de hengel met het schaamrood op de kaken weer werd teruggegeven aan Razim die zijn specialiteit kon verfijnen op de enorme pruik die professioneel in de reel was gegooid. Alles bleek ook nog eens voor niets geweest te zijn, want vangsten bleven voorlopig nog even uit. Tijd voor de lunch!

Aan het gezellige terras met kunstmatig verfraaid uitzicht (mooi personeel) werden de bestellingen gedaan en werd de onrust bij Jos even goed duidelijk. Continu heen en weer lopen van tafel naar hengel die uitgelegd was in de haven deed ook de adhd bij Wout opleven zodat beide continu hun hengel met dood aas uitwierpen die door de stroming vrij snel weer bij elkaar dreven. Markjan en Razim, gek geworden van de onrust die de beide heren veroorzaakten, vuurde wat denigrerende opmerkingen richting de twee die alleen maar pareerde met ‘wacht maar af’. Na een nieuw snelheidsrecord hamburger eten bleek deze toch niet snel genoeg want de lijnen van Jos en Wout waren gekruist en zaten flink in elkaar. Bij de kant bleek de lijn van Wout vakkundig geknoopt te zitten om de lijn van Jos. Wout, niet gezegend met enige vorm van geduld, besloot de lijn door te branden en Jos zat lachend met zijn lijn te spelen waardoor zijn dobber heen en weer bewoog in het water. Dit lachen werd pure ernst toen Jos even assisteerde met het doorbranden van de draad en beide heren de dobber weer zagen dansen aan de hand van Jos. Ditmaal echter omdat er een snoek op af was gekomen. Met de hengel steunend op zijn rug en de lijn in zijn hand wachte Jos het juiste moment af, waarna hij aansloeg en een kreet van geluk uitte toen bleek dat de snoek gehaakt was. Met veel moeite werd de lijn strak gehouden en de hengel ter hand genomen waarbij de draad ook nog eens gedraaid om de top van de hengel zat. Enige On-samenhangende kreten en enkele ogenblikken later kon de snoek dan toch geland worden en bleek het om een 91 cm lange snoek te gaan. Markjan en Razim werden uitgelachen en ook deze snoek gaf een paar rake klappen waardoor Jos weer zijn benen wilde gebruiken maar deze snoek mikte even hoger dan de knieën waardoor het lachen van Jos tijdelijk veranderde in pijnkreten. Met een lach van blijdschap, ongeloof en puur geluk werden de foto’s door een lachende boer met kiespijn geschoten en kon de snoek de vrijheid weer tegemoet zwemmen.

We hadden nog twee uurtjes, dus werd besloten nog even te trollen en heel dicht bij elkaar te varen zodat de lijnen van Jos en Wout weer verstrikt konden raken en we Markjan en Razim weer even konden uitlachen. De laatste lach had nog niet geklonken of een mooie 82 cm snoek beet zijn tanden stuk op de plug van Razim die direct adrem reageerde door aan te geven dat de twee adhd ers hem maar niet boos hadden moeten maken! Nog geen 5 minuten hierna loste Markjan een aardig formaat snoek en Jos wist nog een mooie 70er te landen. Almere centrum werd ook nog even ingevaren maar buiten het vrouwelijk schoon was hier verder niets te beleven zodat na 9 uur, ontelbare baarzen en 4 snoeken de boot weer werd getraileerd en de volgende visafspraken alweer werden doorgesproken.

Een fantastische dag waarin Markjan en Wout snoekloos bleven maar er een leuke baarservaring rijker waren. Waar hilarische momenten te over waren. De snoekaantallen van jos dit seizoen lopen weer aardig op schema dus die 200 moet te halen zijn.

Een super leuke ontmoeting die zeker voor herhaling vatbaar is!!!

Wout