Zondag 11 December, met broertje Bert afgesproken om weer naar onze stek te gaan om een volle dag te vissen. Half negen staat hij voor de deur en laden we mijn visspullen in om twintig minuten later weer op onze stek aan te komen. Deze week weer twee keer gevoerd en zoals vorige week besloten de stek een laatste kans te geven. De aasvissen gaan weer op dieptes van zes tot tien meter en het wachten kan weer beginnen. De eerste uren gebeurd er helaas weer helemaal niets. Omdat we de hele dag uit zouden gaan zitten had Bert zijn kook toestel mee genomen. Als karpervisser ben je op al deze dingen voor bereid want die maken ook veel lange dagen. Dus gingen we om twaalf uur een paar lekkere hamburgers bakken. Net als de hamburgers klaar zijn en we ze op een broodje zouden leggen ging de beetmelder van Bert af. Bert pakt zijn hengel en probeert contact met de vis te krijgen, hij voelt in eerste instantie niets en slaat dan toch maar hard aan. Hij mist de vis die waarschijnlijk losgelaten heeft, want de aasvis heeft weinig beetsporen. De haring gaat weer op de stek en we kunnen nu even rustig onze broodjes hamburger opeten. Dat smaakt natuurlijk goed met deze kou en we kunnen er weer even tegenaan.

Een uurtje later is er nog steeds geen beet meer gemeld en warmen we nog maar even een heerlijke rookworst op om die nog even te delen. Dit maakt het vissen nog wel aangenaam maar we zouden ook nog wel even een vis willen vangen. Om drie uur besluit ik om een haring om te wisselen voor een makreeltje die ik op de zijkanten ook nog even inkerf. En dan om vier uur als we de moed al weer opgegeven hadden voor deze dag ging mijn beetmelder af. Ik pak mijn hengel op en probeer voorzichtig contact te krijgen met de vis, geen fouten nu meer maken denk ik bij mezelf want hier heb ik de hele dag op moeten wachten. Als ik de vis dan ook voel sla ik hem met een lange haal aan, hangen zeg ik tegen Bert en dril ik de vis rustig af. Als de snoek uitgedrild is kan ik hem onthaken en even een fotootje maken. We meten hem nog even op en komen op 86 hele cm, de snoek is trouwens ook lekker vet. De snoek gaat weer terug in het water en gaat er direct weer als een speer vandoor. De hengel wordt weer voorzien van een haring want we hadden maar een makreel bij ons. Ik werp weer op precies de zelfde plek in en zeg tegen Bert dat daar nog wel eens meer snoek kon liggen. Nog geen tien minuten later gaat mijn beetmelder weer af, weer volgt het zelfde ritueel van contact zoeken met de vis en een lange haal achterover met de hengel en hangen weer. Een paar minuten later sta ik met een mooie snoek van 84 cm in mijn handen. Ook deze vis mag even mooi poseren en gaat dan weer terug de diepte in. De hengel wordt weer voorzien van een nieuwe aasvis en deze gaat weer naar de zelfde plek toe. Het zal toch maar.......... Ondertussen ruimen we onze spullen een beetje op want het begint nu ook vlot donker te worden. Tegen vijven halen we de hengels in en gaan we weer op weg naar huis. Het is een lange dag geweest vandaag maar uiteindelijk had het toch resultaat en kwamen er toch nog twee mooie snoeken boven water, en dat op de valreep............!

Groet, Pieter Nederlof