Oudjaarsdag, normaal een dag om gezellige dingen te gaan doen met familie, oliebollen bakken, rondom een vuurtje staan en een beetje gek ouwehoeren. Er was niet echt een plan gekomen om iets te gaan doen dus blijft er voor ons nog een optie over. Vissen dan maar!. Wat vervelend toch... We staan in de ochtend al vroeg aan de waterkant met z'n drieën. Als we om ons heen kijken is alles nog donker. De overgang van donker naar licht wil nog vaak een goede tijd zijn om de snoek tot azen te krijgen.

Terwijl we ons materiaal in orde maken is Wilfred ons al voor en heeft zijn hengel al strak tegen het kantje aan liggen. Dat was wel een heel goed plan want hij mag vrijwel direct aan de bak . Ah, dit is gewoon een kleintje, hoor ik mijn broertje nog zeggen. Maar eenmaal in het net blijkt het toch een mooie meter te zijn, we zijn een visdag wel eens slechter begonnen. De meeste vissen die van deze stek afkomen zijn niet groot en deze meter verraste ons eigenlijk wel een beetje. Hierna word het een tijdje heel stil op de stek, en het lijkt of de vis is gestopt met azen. Toch houden we de moed erin omdat we weten dat de snoek aanwezig is.

Vele kleine aasvissen schieten voor ons langs en regelmatig zien we hier een snoek jagen. Door onze dobbers ondieper te zetten lijkt het of de snoek weer actiever is geworden. Zo nu en dan krijgen we een aanbeet en dat steeds op dezelfde plek. In korte tijd pakken we 4 snoeken waarvan de grootste tegen de 90 centimeter aan zit, het blijft mooi om de dobbers weg te zien schieten en de spanning die volgt of je de vis wel haakt. We vissen met een enkele dreg en het wil nog wel eens gebeuren dat de kleinere vissen misgeslagen worden.

Wanneer je leuk aan het vangen bent gaat de tijd enorm snel, al gauw is het 12 uur en willen we nog een stek bezoeken waar over het algemeen grotere snoeken overwinteren. De stek ligt er verlaten bij en we hebben alle ruimte om te vissen. Met de gedachte om het laatste visuurtje van het jaar af te willen sluiten met een winterbak staar ik naar mijn dobbers totdat ik dacht dat mijn vader tijdens het baarzen over mijn lijn heeft gegooid. De dobber gaat langzaam naar rechts zonder onder te gaan. Pa, doe jij dat? Nee, dat is een aanbeet!

Ik neem m´n hengel in de hand en draai de slip vaster, wacht even met aanslaan en zoek contact. Hangen! Een aantal meters lijn worden van de spoel getrokken, en ach je kent het hele verhaal wel. Wanneer de vis boven komt schat ik haar in de 90 cm maar wanneer ze op de kant ligt word het verhaal toch wel iets anders! Het meetlint stopt bij 114 en dat betekent een nieuw PR voor mij. Mijn oude stond al weer veel te lang op 113 en ik was er zeker blij mee! We schieten een aantal plaatjes en zetten haar terug in het water.

Aan mijn hengel hangt een nieuwe voorn, nog een kwartier om te vissen dus wie weet! Wilfred is in de auto gaan zitten om vanuit daar zijn dobbers in de gaten te houden terwijl wij ondertussen de onnodige spullen opruimen. Opeens horen we achter ons: Hangen, en staat Wilfred weer een mooie vis te drillen, een prachtige snoek van precies een meter ligt op de kant.

Het is weer mooi geweest voor vandaag, met 8 snoeken waarvan 3 stuks de meter gepasseerd zijn hebben we het jaar goed afgesloten. We hopen dat we in 2013 nog meer mooie en dikke vissen kunnen vangen. We houden jullie op de hoogte!