Zaterdag morgen, het weerbericht geeft weinig wind en een grijze morgen aan. In de loop van de middag zou het wat gaan opklaren. Eigenlijk was het de bedoeling om de vrijdag ervoor een uitbreide sleep sessie te doen, maar verjaardagen en familie verplichtingen gooiden roet in het eten. Dan maar de zaterdag, en deze keer had ik mijn neefje van 11 te gast. Hij wilde graag eens mee met de boot en het zou natuurlijk fantastisch zijn als hij ook een keer een snoek kon vangen.
Voor alle zekerheid had ik dat enthousiastme maar wat getempert aangezien het met de vangsten niet echt best gesteld is de laatste tijd. Maar evengoed werd afgesproken om 's morgens op de snoek te gaan en in de middag te gaan verticalen op snoekbaars.

Zo gezegd zo gedaan, na eerst even de basis regels van het slepen en eigenlijk het omgaan met een werphengeltje te hebben uitgelegd begonnen we, nadat we de boot te water hadden gelaten, met slepen. Onze kleine roofvisser kreeg een rapala jointed aan de lijn en zelf begon ik met de shadrap. We waren niet de enigen op het water die morgen, vele visboten passeerden ons. Na ongeveer een goed uur getrold te hebben met eigenlijk een beetje een lastig windje, verruilden we de pluggen voor zacht plastic. Daar was ik de week ervoor ook succesvol mee geweest. De wind was wat gaan liggen en we begonnen met verticalen op een paar 'hot spots'. Het viel niet mee om goed bodem contact te houden voor de nieuwe roofvisser onder ons maar even goed ging het na een tijdje best redelijk. Misschien kan ik beter 'goed' zeggen, want na dat ik de boot weer op een strategisch plekje had geparkeerd stond mijn neef plotseling met een wel hele kromme hengel in zijn handen! Een vastloper?

Plots begint de slip te ratelen en gaat de vis ervan door. Vragende ogen die zo groot als eieren waren keken me aan... 'dit word je eerst snoek' zei ik. Er verscheen een glimlach van oor tot oor. Tijdens de dril heb ik wat aan wijzingen gegeven en al snel bleek de snoek heel mooi gehaakt te zijn in de bovenkant van de bek. Tot 3 keer toe kwam de snoek met vele bombarie aan de oppervlakte. Wat onze glimlachende roofvisser tot 2 keer toe een flinke lading water op zijn shirt bezorgde. Eindelijk kwam de snoek langs de boot, en ik moet toegeven dat het een fraai exemplaar betrof! Moe gestreden kon de snoek makkelijk geland worden. Nadat ik hem in de armen van de nu wel heel erg glimlachende jonge prof had gelegd werd er een foto gemaakt. Het meetlint erbij en hup direct weer terug in het water, waar de snoek heel snel weer de diepte indook. De snoek was 86 cm en dat is niet slecht om als junior roofvisser mee te beginnen.

Nu de stemming er in zat hebben we nog tot de middag de andere mogelijke plekken met allerande kunstaas bestookt, maar zonder succes. Dan maar de snoekbaars proberen te verleiden, hiervoor moesten we echter een flink stuk varen waarbij we op een gegeven moment midden in een inmens wierveld terecht kwamen. Maar ook de snoekbaars was klaarblijkelijk met vakantie en na 2 uur werd besloten om terug te gaan. Ik wou nog even trollen langs de rietkragen op de terugweg, maar door het vele wier in het water was dit onbegonnen werk.

De trailer helling werd opgezocht en de boot werd getrailerd. Zo werd een dag die veel te snel was gegaan afgesloten, een kunstaas visser in spé rijker.

M.v.g. KJ Visser