En het is inmiddels alweer zaterdag 22 september als ik op weg ben naar het viswater. De mooiste periode voor ons roofvissers is aangebroken maar gaat ook, o zo snel weer voorbij. Bij de helling komt Jacco gelijk met mij aanrijden zodat we snel de boot gereed kunnen maken, en hup te water. Zoals altijd hebben we er weer verschrikkelijk veel zin in. De helling ligt in een haven dus gaan we daar eerst even doorheen om te kijken of we tot een snelle vangst kunnen komen. Bijna lukte het, ware het niet dat Jacco tot twee keer toe een beste aanbeet verspeeld. We gaan verder de plas op om daar weer lange driften werpend vissen ons slag proberen te slaan. Dit doen we toch veel liever dan in een haven rondhangen.

[youtube=CqICSqsaK6w]

Vorige week heb ik er ook al over verhaald, de vele aanbeten die we kregen maar niet bleven hangen. Nu, naar aanleiding van deze zaterdag zou ik zo dat verhaal kunnen kopiëren. Prachtige aanbeten waarbij sommige vissen echt goed het water uitkwamen. Maar veel loste ook direct weer na de aanbeet. Het grote verschil was echter dat er nu ten opzichte van vorige week wel weer trollend gevangen maar ook vooral gelost werd. Het maakte eigenlijk niet uit nu of je de snoek nu diep of ondiep zocht, ze waren overal te vinden. Echt typisch voor deze tijd van het jaar.

Echter om alle twijfel die je vaak hebt in zulke situaties weg te halen, pleeg ik vaak even een belletje naar een vismaat die eventueel op een ander water aan de slag is. Vaak kun je zo cruciale informatie uitwisselen met elkaar als het toch even net anders blijk te moeten gaan. Hoeft natuurlijk ook niet altijd zo te zijn. Een telefoontje dat ik naar Bertus pleegde die op een meer verderop aan het vissen was, leverde het zelfde oordeel op. Goed en veel aanbeten maar ook daar vaak weer direct los. Later in de dag krijg ik dan weer een telefoontje terug van Bertus. Met de woorden, ik zet hier net een 122 terug worden we even stil. Ja fantastisch natuurlijk, we zijn heel benieuwd naar de foto’s.

Zondag gaan we ons plan trekken op een ander water. En deze keuze komt ons op een fantastische visdag te staan. Dit water pakken we vooral trollend aan omdat door de diepte en structuur werpen vissen hier niet echt productief is. We vangen deze dag al snel de eerste snoeken en ook een serieuze snoekbaars die vol voor een shadclone ging. De grootste verrassing van deze dag was een meerval die ik ving op een ratelplug. Op de rand van een diepte die van vijf naar acht meter afliep kreeg ik een venijnige aanbeet. Na een dril die ik niet goed thuis kon brengen kwam er een heuse meerval aan het oppervlak. De tweede ooit voor mij in de boot maar deze met een lengte van ongeveer 70cm was een stuk kleiner dan de meerval die ik enkele jaren terug ving.

Uiteindelijk komen we deze dag tot de vangst van negen vissen. Ik ga over deze dag dan ook verder niet al te veel meer vertellen. Ik wil jullie verwijzen naar het filmpje dat ik bijgevoegd heb. Daarin kunnen jullie een indruk krijgen hoe onze dag verder verliep.

Pieter Nederlof