[b]De laatste zaterdag van mei. De dag waar menig roofvisser naar uitziet na twee maanden verplichte rust. Vooral de lange en strenge winter van het afgelopen jaar heeft ervoor gezorgd dat we nog weinig aan het vissen toe gekomen zijn. Het gesloten seizoen is weer achter de rug en we kunnen onze geliefde hobby weer oppakken. Ook voor mij heeft het weer lang genoeg geduurd want ik zit nu eenmaal het liefst op het water met een hengel in mijn hand. Die laatste zaterdag van mei is dus weer aangebroken en we kunnen weer heerlijk vissen.[/b]

Hilda en ik hebben ervoor gekozen om het grote water op te gaan. Hier liggen nu de kansen om verschillende roofvissen te vangen. De stek die we gekozen hebben geeft vaak mooie snoekbaarzen zo bij de opening van het seizoen. Maar het is ook een stek waar goed snoek te vangen is. De snoek zou eigenlijk nog met rust gelaten moeten worden maar we ontkomen er gewoon niet aan om die te vangen op soortgelijke stekken. We gaan verantwoord met onze vangsten om dus moet het in mijn ogen geen probleem zijn om nu snoek te vangen.

Aangekomen op de stek gaan we eerst maar eens een stuk trollen om te zien waar de vis zich ophoud. Het is altijd weer even zoeken nu en we hebben dan ook niet echt een plan. We proberen gewoon op de situatie in te spelen. Aan de steunhengels gaan een pikefighter en een fatso. De handhengels worden voorzien van een ratelplug, deze zijn vaak super nu en kunnen verschillende rovers opleveren. We zijn een klein uurtje bezig als mijn bill lewis ratelplug hard gegrepen word. Het is meteen duidelijk dat het een mooie vis en na verschillende runs komt er dan ook een mooie snoek langs de boot.

Ik pak de vis aan boord en we maken gelijk maar even een foto. Ik voel dat de vis zich enorm begint te spannen en even later is het dan ook raak. De snoek begint zich te wringen en te draaien en iedere snoekvisser weet wat er gaat gebeuren op zo’n moment. Juist, de scherpe kieuwbogen snijden je vingers aan de bovenkant open. Ik voel het gelijk en ik besluit de snoek te onthaken en gelijk terug te zetten. We hebben hem niet eens gemeten en hij zal best een meter geweest zijn. Het kan me even niet schelen nu, eerst mijn vingers maar eens verbinden. Zo die eerste vis van het seizoen had me even goed te pakken.

We gaan weer verder en een uurtje later is het Hilda die met een mooie aanbeet haar eerste vis staat te drillen. De snoek maakt er een spektakel van als hij aan de oppervlakte is en komt verschillende malen het water uit. We laten hem even uitrazen en dan mag hij aan boord. Ook deze vis viel voor een bil lewis ratelplug en daarmee bewijst deze plug een topper te zijn zo aan het begin. De snoek zal zo rond de tachtig cm geweest en mag na een foto gelijk weer gaan. We blijven de stek rond trollen maar dan blijft het toch lang stil met de aanbeten. We staan op het punt om verder te gaan naar de rivier maar een telefoontje naar een visser daar leert ons dat het op die rivier heel erg matig is met de vangsten. Sterker nog volgens hem word daar door bijna niemand wat gevangen dus besluiten wij om verder de dag op deze stek te blijven.

De komende uren krijgen we toch weer wat aanbeten en ik verspeel nog een vis. Het word zo toch wat taaier na die twee vissen die we vingen. Ik verwissel mijn handhengel van aas en deze keer gaat er een Spro proptail shad aan in de kleur redhead. Dit aasje vis ik kort boven de bodem waar het verleidelijk zijn werk kan doen met de lange schokkende staart. Dit schokken wordt veroorzaakt doordat aan het uiteinde van de staart een schoepje zit. Een dodelijke actie. Dit blijkt al snel als ik eerst een tik krijg en daarna gelijk een forse aanbeet. Ik voel gelijk aan de dril dat het wel eens een snoekbaars kon zijn. Even later blijkt dit als er een mooie snoekbaars aan het oppervlak komt. De shad is volledig verdwenen in de muil van deze rover die er vol opgegaan is. Even later is het Hilda die toch weer een aanbeet op het ratelplugje krijgt maar helaas verspeelt zij deze snoek als hij aan het oppervlak komt. Ook een diepduikende Nielsmaster plug aan mijn steunhengel word gegrepen door een snoek die ik ook half in de dril verspeel. Dan is het toch weer raak op de proptail shad en weer is een snoekbaars vol over het aasje heen geschoven. Een heel mooi formaat snoekbaars die even later weer terug mag gaan.

We zijn aangekomen aan ons laatste uurtje vissen. Het duurt niet lang of mijn handhengel staat weer behoorlijk krom.
De shad is weer gegrepen maar deze keer is het een snoek die het tussen de kaken heeft. Het probleem met deze shads is dat ze maar slecht tegen snoekentanden kunnen.
Ook deze shad overleeft het niet als de snoek aan het oppervlak komt en woest begint te schudden met de kop. Ik zie de staart eraf vliegen en deze zinkt gelijk af.
De snoek dril ik verder af en mag na een foto weer gaan. De shad is niet meer te redden ik zal binnenkort weer een nieuwe moeten halen. Dit stukje topaas mag nou eenmaal niet ontbreken.
Dit was dan ook gelijk onze laatste vangst van de dag want het word weer tijd om te gaan. Het was weer een genoegen om op het water te zijn en te kunnen vissen.
We zijn weer los……….



Pieter Nederlof