"We doen nog 1 sleepje naar de helling, Bas. Daarna zoeken we de helling op." Jouke zet de motor in stationair en met die snelheid trollen we met de stoming mee richting helling.
Even verderop krijg ik een enorme ram op de hengel gevolgd door een aantal harde stoempen. Daarna doet de vis niet veel meer en komt redelijk gewillig mee tot ze in de buurt van de boot komt. Blijkbaar vetrouwt ze het niet, want de vis duikt plotseling richting kant. Heel even rukt de vis de hengel in een hoepel, maar dan komt de vis plotseling terug en toont zich even.
Direct duikt Jouke naar het schepnet. Maar zover is het nog niet. Ik vind dat ik de lijn te ver heb opgedraaid. Zo kan ik de vis nooit zonder risico naar de boot begeleiden. Daarom pak ik de lijn beet en trek wat extra lijn van de spoel. Echter hoef ik maar 1 haaltje te doen, want blijkbaar vindt de vis ook dat ze te dicht op de hengeltop zit. De vis duikt de diepte in en neemt vol lijn van de spoel. Daarbij wordt de hengel in volle kromming getrokken. Weer komt de vis in zicht en weer duikt de vis onder de boot. Echt niet normaal dit. Ik sta vreselijk te genieten van deze korte, maar heftige dril. Dan wint de hardware het van de fysiek van de baars. Jouke schept de vis. Voor de zoveelste keer deze dag geven Jouke en ik elkaar een high five.
Vandaag hebben we als plan baarzen te vangen. Hierbij hebben we het dan niet over de scholenbaars die op de rivier veelvuldig voorkomt. Baarzen tot zeg 35 cm. Waar wij naar op zoek gaan zijn de vissen van boven de 40 cm.
Ik wil daarbij graag een tip meegeven over hoe we op deze barbaarse vissen jagen. Jouke Timmer heeft er namelijk een prachtig verhaal over geschreven in laatste editie van De Roofvis. Hierbij zet hij uiteen hoe gericht op deze monsters te vissen.
Onderschat daarbij vooral niet de kracht van deze beesten. Vooral op de vol stromende rivier zijn het echte ruige vechtjassen.
Natuurlijk. Dit is een snoek site. En zeker vissen we graag op de snoek, maar dat gaat wel weer komen. De plannen worden gemaakt hiervoor. En nieuwe uitdagingen liggen daarbij net voorbij de horizon te wachten op ons. We plannen nieuwe manieren van snoeken. Het zal waarschijnlijk een route worden met vallen en opstaan. Maar uiteindelijk zal er vast snoek gevangen gaan worden. Maar vandaag niet.
Deze morgen varen we weg van de helling. Op de eerste stek gaan de pluggen overboord. Niet veel later zie ik Jouke aanslaan. En even later mogen we de 'nul' doorstrepen. De snoekbaars die Jouke ving gaat terug in het water. Met een staartslag duikt ze de diepte in.
Even verderop mag ik een snoekbaars vangen. Na deze vis verspeel ik in korte tijd 3 vissen. Waarschijnlijk 2 snoekbaarzen en een scholenbaars. Met elke aanbeet wordt informatie verzameld en gerubriceerd. Hierbij wordt langzaam maar zeker een beeld gevormd van de verspreiding van de vissen.
Jouke vangt een paar vissen er bij, maar het blijft werken en zoeken. Ook ik vang er hier en daar een vis bij, maar blijf vooral vissen verspelen vandaag. Ik loop nog maar weer eens mijn uitrusting langs. Slip staat los genoeg, dreggen zijn scherp. Ik kan niets fout ontdekken.
Maar het is allemaal koren op de molen die Jouke heet: "Ik zeg niets!" Natuurlijk kijk ik die vervelende man tegenover me aan. Ik weet dat er wat gaat komen. "Wat dan?" Maar Jouke zegt niets en wacht op wat ik ga zeggen. Natuurlijk weet ik dat ik eigenlijk moet zwijgen, maar ik wil eigenlijk ook wel weten wat hij te vertellen heeft. Daarom zeg ik: "Ik doe niets verkeerd, Jouke." Maar Jouke is stellig: "Toch wel. Je vergeet de vissen in de boot te krijgen."
Langzaam maar zeker nadert het einde van de visdag. Na de vangst van een niet nader te noemen vissoort en nog een aantal snoekbaarzen houden we beraad. Jouke: "De Scholenbaars ligt op 3 tot 3,5 meter en vanaf 5 meter en dieper komen alleen snoekbaarzen vandaag. We gaan op 4 meter vissen." Het lijkt allemaal zo logisch als wat met alle puzzelstukjes op zijn plaats. Echter dat "op zijn plaats vallen" werd veroorzaakt door dat laatste puzzelstukje dat door Jouke werd ingevuld.
Op de volgende plek gooit Jouke in. De plug zakt naar de bodem, zo verklaarde hij later, tikte de bodem 1 maal aan en wham... Prachtig gewoonweg. De bevestiging binnen 3 meter varen. Ik twijfel er niet aan want ik hoor Jouke lachen en de big smile zegt genoeg. Ik draai mijn aasje binnen en pak het net.
De vis verzet zich heftig en af en toe loopt de slip af. Als de vis boven komt is duidelijk dat deze nog niet binnen is. De vis zit aan het randje gehaakt. Ik besluit voor de vis te gaan. Iets dat ik normaal niet doe, maar zoiets wordt in een opwelling besloten. In tegenstelling tot wat we normaal doen steek ik het net naar voren onder de vis en schep haar.
Met het naar de boot trekken al schiet de haak los uit de bek.
We gaan weer slepen en we zijn enorm blij met deze vangst. Maar goed 200 meter verder slaat mijn hengel dubbel op een baars. Het feest is nog niet voorbij. Ik krijg een aantal harde stoempen op de hengel. Jouke weet al genoeg. Nu is het zijn beurt om het net te pakken en ook nu is het maar goed dat hij dit doet. Ook deze vis is amper gehaakt. Ook nu schiet de plug los vlak na het scheppen.
We zijn duidelijk tevreden. Maar we zijn nog lang niet klaar. Ineens worden meerdere vissen achter elkaar gevangen. 1 vis doet me weer eens verbaasd met het hoofd schudden. Jouke heeft er een plug aan gehangen die duideleijk niet naar zijn zin is. De plug zal niet exact doen wat Jouke wil. Met een luide "Nee" begint Jouke met de plug binnen halen. Ergens halfweg klapt ineens zijn hengel dubbel. Een baars vond het omhoog gaan van de plug niet goed. De vis wordt even later geschept en mag op de foto als beloning.
We komen aan to bij de inleiding van dit verhaal. De laatste rechte lijn naar de haven. Maar niet eens de laatste vis. Wel de laatste die we op de foto hebben gezet.