Een bekend gezegde is dat er geen ouwe koeien uit de sloot gehaald moeten worden. Ik denk dat wij snoekvissers het daar niet helemaal mee eens zijn. Ik bedoel, wat moeten we dan doen om de gesloten tijd door te komen? Er zijn een aantal gelukkigen die nog een week of wat naar Zweden gaan. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Speciaal voor deze mensen zijn er dan ook de “afgelopen seizoensoverpijnzingen” van de snoekenpuntnetters. Maar natuurlijk ook voor alle anderen.
Op de eerste visdag van het nieuwe seizoen moet ik thuis hemel en aarde bewegen om überhaupt te kunnen en mogen vissen. Zoonlief heeft een voetbaltoernooi en tja, dan moet ik mee. Echter om 12 uur lost vrouwlief mij af en kan ik als een dolle naar het noorden racen om daar de vrouwelijke helft van Rick af te lossen. Nog geen 5 minuten later is het al raak en heb ik de eerste van het seizoen al te pakken. En nu maar hopen dat het inmiddels een beetje kan en de rest van het seizoen ook zo gaat?
Vervolgens zit ik met Ralf een dagje met heerlijk weer in de boot en ook hier zijn de vangsten okay. Ralf pakt nog een mooie kneiter en ik verdenk hem ervan dat dit de vis was die zijn snoekbloed weer sneller heeft laten stromen. Op dit moment is ie namelijk niet meer te houden en heeft het virus weer helemaal te pakken……..mooi toch!
Dan komt het weekendje groot water met de boys, en ook ik was er bij afgelopen jaar. Over een paar weken als sommigen net terug zijn uit Zweden zitten we er al weer voor de 3e keer. En waar we het eerste jaar een bloedhitte hadden en vorig jaar storm met wind en regen kan het niet anders dat we dit jaar een topweertje hebben voor het snoeken, de bbq en het gezellig samen zitten.
Tussen alle mooie visdagen die ik met de een aantal goede vismaten in de boot in het weekend heb. Kan ik het natuurlijk niet laten om af en toe de kantjes uit te gooien na het werk als ik ergens van terugkom. Dit tot grote hilariteit van een aantal vismaten die vinden dat ik volwassen moet worden…….laat maar mij kantjes gooien, genieten en af en toe een leuk visje vangen.
Maar op een avond roept de boot van Rick weer en ben ik zelfs zo gek dat ik 180 km op en neer knal om een paar uurtjes te vissen en even een dikke roofblei voor Rick te landen.
Ik doe het graag. de jongens uit Oldenzaal, te weten Wouter, Ralf en Friso vinden het goed dat ik me “inkoop” in das Boot en zodoende ben ik dan ook sinds afgelopen seizoen de trotse medebezitter van een visboot. De avond verloopt officieel bij de plaatselijke Griek en onder het genot van vooral een drankje worden oude herinneringen opgehaald en nieuwe plannen gemaakt.
Dan breek er ineens een periode aan waarin Wouter en ik het doodaasvirus te pakken hebben. En dat terwijl het hoogzomer is. We pakken een paar mooie vissen op een moeilijk water en het loopt Wouter dun door de broek als ie een hele dikke bak mijn swimbait ziet volgen terwijl ik nietsvermoedend zit te genieten van de omgeving. Helaas had ze geen honger.
Op hetzelfde water kom ik ook nog eens terug met m’n zoon die ook een snoek mag vasthouden. Dat vind ie wel zo cool voor op school.
Twee dagen later val ik met m’n neus in de boter (lees regen) als ik bij Pieter aan boord mag voor weer een dagje. Het regent de ganse dag maar met z’n tweeën vangen we toch zeven mooie vissen. In het begin zit ik als fotograaf aan boord, maar vindt dat totaal niet erg. Pieter vangt schitterende vissen en stuurt me op het eind van de dag over een mooi taludje waar ik een van mijn mooiste snoeken vang. Hoezo regen? Van binnen schijnt de zon.
En zo kabbelt het seizoen lekker door en kan ik nog ik weet niet hoeveel visdagen beschrijven met Rick, Ralf, Wouter en niet te vergeten het Snoeken.net forum. Om het echter niet te lang te maken wil ik nog een paar bijzondere dagen aanstippen. Ik breng nog een lang weekend door in de Bodden met Rick en ongeveer 20 duitsers. Het aantal (grote) snoeken dat ik daar gevangen heb zien worden doet me nog duizelen. We gaan dit jaar dan ook zeker weer als de mogelijkheid zich voordoet.
Vlak voor de veels te lange ijstijd vang ik met Wouter nog een dikke big op doodas op een dag dat ik 4 buffels van om en nabij de meter vang. 2 vanuit de boot en 2 vanaf het kantje. Ik kan het toch niet laten zei ik al!
Ook de laatste forumdag als ik voor het eerst in Nederland in de dubbele cijfers kom zal ik niet snel vergeten. Alleen Rick had die dag iets beter zijn best kunnen doen…. Zo, nu zijn we aan het einde gekomen en aangezien ik niet een een emotionele rollercoaster wil komen bedankt ik iedereen maar gewoon voor weer een fantastisch seizoen en zeg ik “tot ziens op het water”.
Groet’n,
Marco Vogelzang