Roofvissen is mijn ding gebleken.

Hallo lezers, het valt jullie vast al op; een nieuwe naam hier op de site. Mijn naam is Lucas Bakker en kom uit Sliedrecht, Zuid-Holland. Ik ben momenteel 15 jaar oud en zit in 3 HAVO. Ik heb ondertussen met een goede maat van me een van de grotere YouTube kanalen op visgebied van Europa; HLpredatorTEAM. net zoals waarschijnlijk vele anderen hier, ben ik al jaren helemaal verslaafd aan het vissen op roofvis. Snoekvissen doe ik het meest, en vis vooral in polderwater. je zult mij dus ook niet met ware monsters voorbij zien komen op snoekgebied. Hoewel ik de metergrens vorig jaar enkele keren dik heb doorbroken in de Zuid-Hollandse polderslootjes. Ook vis ik veel op snoekbaars, verticalend, werpend, vanuit de bellyboat, noem het maar op. ik ben dan ook altijd op zoek naar nieuwe wateren, op jacht naar dat monster.. En enkele dagen geleden is het vangen van een rivier monster mij meer dan goed gelukt, vandaar dit eerste verhaal.

Het weer werd alsmaar beter en beter, het rivierwater warmde op als een malle. En als je dan maar 50 meter bij de merwede vandaan woont groeit de visdrang toch wel met de dag. Door de overstromingen in Duitsland, dat voor troebel en hoog water zorgde, zag ik bellyboaten en verticalen niet zitten. Dus pakte ik het simpel aan en besloot werpend de kanten af te vissen met kunstaas. Om goed op de stroomnaad van de rivier te kunnen gooien gebruikte ik een 2.70m spinhengel van Abu Garcia met daaronder een Shimano Aernos 2500 met 16/00 Gevlochten lijn. Enkel een warteltje aan de lijn en het vissen kon beginnen.

Lang wachten op een aanbeet hoefde echter niet, een ferme tik op de top en een harde zet van de haak op een ASP-Spinner was genoeg om de eerste vis van da avond te haken. Een erg felle dril volgde en na een minuut of vijf zat de eerste vis van de avond in mijn schepnet. Vis op de onthaakmat, netjes onhaken, Camera op het statief, fotootje en vervolgens de vis meer teruggeven aan de rivier. 74 vertelde het meetlint mij, ik ben wel eens slechter begonnen.

En zo ging de avond door, worp na worp. De stroming viel uit het water en vrijwel direct blijven de aanbeten uit. althans.. dat dacht ik, Tot ik op enkele meters voor mijn voeten een rare tik op de top voel. Aanslaan maar, en tot mijn verbazing begint de top van de hengel te bonken en de slip te lopen. Wat een kracht heeft snoekbaars toch, Heerlijk! 77cm tikt de vis aan, Van mij mag het elke avond zo gaan!

Zodra de vis terug is gezet in zijn element wissel ik van kunstaas, Iets wat minder diep loopt, omdat de meeste aanbeten nu opeens allemaal voor de kant zijn. En zo blijkt maar weer eens; Verandering van spijs doet eten. want na enkele worpen met een Rapala plugje is de 3e vis alweer een feit.

Het valt nu echt stil en de wind steekt op. Ik besluit mijn spullen te pakken en nog even wat beelden te filmen. Met een bescheiden lach op m'n gezicht loop ik richting huis. Uiteraard met de gedachte dat ik er de volgende dag weer sta, Hopend op die nog grotere vis. Als ik had geweten wat ik de avond erop zou gaan vangen, was ik moeilijk in slaap gekomen. Want wat mij te wachten stond had ik nooit durven dromen.

En zo sta ik de volgende avond weer op dezelfde stek, met nu nog bruiner water, en een nog hogere waterstand. De tacklebox gaat open en ik grijp naar het was wat de vorige avond erg geliefd was; het ASP spinnertje. En zo begint het werpen weer. Zwiepende hengels, en het geluid van de lijn die van de spoel af suist. worp na worp, er volgt geen aanbeet. Komt het door het water? Het zal toch ergens aan liggen dus ik besluit op het bruine water in te spelen en hang een Rapala DT aan de speld. Een diepduikende plug met een luide ratel en in dit geval, een felle kleur. Ik moet nu nog harder zwiepen met de hengel op de helft van de afstand te halen als wat ik met de ASP gooide. Zo ook nu, Worp na worp, maar geen tikje, geen stootje niks. De uren gaan voorbij. En alsof het nog niet erg genoeg wat.. Een vastlopen, "Fijn, Zit ik ook nog eens vast." Hoor ik mezelf nog hardop zeggen. Nog geen 3 seconden later worden mijn ogen gelijk naar boven gericht, gericht op de hengeltop. Bonk..Bonk, Ik geef een klap met de hengel en het gebonk wordt feller en feller. Heel traag zwemt het, En ik denk meteen aan een meerval. Totdat ik de herkenbare bonken op de top duidelijker voel. Toen wist ik wel hoelaat het was, Dit was een serieuze vis. De dril begint en ik zie geen mogelijkheid om lijn te winnen. devis blijft de stroomnaad induiken waarom mijn hengel begint te kraken, zo krom gaat het stokkie. Minuten verstrijken als de vis onder de damwand komt. en zelfs vanaf dat moment duurt het nog enkele minuten voor de vis boven komt. Maar wanneer de vis dan boven komt gooi ik er wel wat woorden uit. "WAT EEN VIS!" De vis past amper in mijn rubber schepnet, en al helemaal niet op het struinmatje. Terwijl ik de vis optil voor de camera hoor ik een knak, Kijk in de bek van de vis en zie dat de vis mn Rapala DT doormidden heeft gebeten.

Het onthaken gaat makkelijk en snel, Het enige waar ik aan denk is het meten van deze vis.. 70..80..90..95.. Het zal toch niet? 96.. 97! Bij 97 centimeter stopt het meetlint!

Monster!

Met de gedachte dat ik misschien nooit een grotere snoekbaars vang zet ik deze vis terug in de rivier. Wat een beest, wat een avond.

Video van de vangst van deze bak staat op het YouTube Kanaal: [url=http://www.youtube.com/user/HLpredatorTEAM]HL predator team[/url]

Bedankt voor het lezen, en ik hoop meer van me te laten horen op Snoeken.net.

Keep Fishing, Laters!