Zaterdag 20 januari, na de storm nog even vissen. Tot ver in de middag regende en waaide het stevig. Rond 3en werd het weer acceptabel en besloten Jeffrey en ik om nog het nog even te proberen. In het begin was het bijna niet te doen. Op zich was het al een probleem om de witvisdobbers in het water te krijgen, met als logisch gevolg, “geen aasvis”. Sterke windvlagen probeerden telkens om ons of onze spullen in het water te krijgen. Maar rond 4en ging de wind liggen en kwam er gelukkig geen regen meer uit de lucht. Al snel werden de 1ste aasvissen geland, die in dode toestand aan onze haken terug in het water mochten. Het 1ste uur, gebeurde er helemaal niets.
Daar de vangsten uitbleven heb ik de camera gepakt om foto’s te maken van mijn tuigage en de wijze waarop wij de aasvis presenteren. Niet de moeilijkste manier, maar wel trefzeker. Ik hoop dat deze foto’s alles verduidelijken. Veel mensen op het forum, vragen in een topic of via PB hoe wij dit doen. Bij deze is het geheim onthuld.
Dobber, 20 grams, met daaronder 15 gram lood. Een takel met enkele dreg. Gevlochten lijn met voldoende trekkracht. De onderlijn is zelf gemaakt. Overigens haal ik de onderlijn altijd 2 maal door de sleeves. (zekerheid voor alles). Het gehele tuigage moet berekent zijn op snoek, zware vis dus. Niets is zo knullig/frustrerend als het verliezen van een snoek, door materiaalbreuk.

Haak wordt in de rug, naast de rugvin ingehaakt. Niet te diep/vast. Bij het aanslaan moet de dreg loskomen van de aasvis. Meer suc6 om te haken.

Nadat de zon ondergegaan was, bleven wij nog even hangen. Uit ervaring weten wij dat de snoek graag in de schemer jaagt. Ook dit keer was dit weer het geval. Een mooie 90er (98) vergreep zich aan mijn aasvis. Schitterend om te zien in het licht van een lantaarn. De zilveren buik die oplicht en er vandoor gaat. Achter hem aan sleept mijn dobber, die dan plots onderwater in de diepte verdwijnt. De bekende tellen (8), contact zoeken met de vis en aanslaan.

De zondag. Eerst lekker uitslapen daarna een paar uurtjes met de boot op pad, was de bedoeling. Het uitslapen lukte, maar de storm gooide roet in het eten, v.w.b. het varen. Dan maar vanaf de kant. Voor Jeffrey was het succes er snel. Binnen 10 minuten wist hij 2 snoeken te landen. Een 70 en 80er. Beiden vissen boden prima weerstand. Nog leuker, na de vangst van de 1ste snoek, had Jeffrey zijn aasvis terug kunnen pakken uit het water. Met dezelfde aasvis ving hij ook de 2de. (over hergebruik gesproken).

De 2de snoek kotste een kleine voorn uit. Jeffrey kon het beestje pakken. Met deze kleine voorn werd door Jeffrey het laatste halve uur op deze locatie gevist. Dat leverde hem nog een stevige 90er op (98). Dat was 3-0 voor de zondag.

Na deze 3de snoek werd besloten om naar een andere stek te gaan. Ik had stille hoop nog een vis te vangen en Jeffrey kon zijn aantal naar 4 of meer brengen. Dat bleek toch anders te lopen. Ik wist de stand om te buigen naar 3-3. Niet de grootste snoeken. Maar wie het kleine niet eert is het grote……

Al met al een prima snoekdag. Schitterende luchten. Zon, beetje regen en veel wind.
Groeten van Jos