Het seizoen is op zijn eind en wat een einde hebben we mee gemaakt met z’n allen. Nog nooit heeft koning winter ons zo lang in zijn greep gehouden, en nog steeds ligt er hier en daar ijs in april. Weinig visdagen gemaakt de laatste maanden in vergelijking met voorgaande jaren. Vaak was het niet mogelijk door dichtgevroren water maar nog vaker niet te doen door de extreme koude oosten wind die ongenadig koud was.

Dit laatste weekend voor de sluiting ga ik nog eenmaal een dag het water op. Samen met zoon Gijsbert proberen nog wat snoek tot aanbijten te verleiden. Twijfels over het te kiezen water en of het ijsvrij is maken het er niet makkelijk op. De knoop wordt doorgehakt en we gaan met een aantal opties achter de hand naar meer beschut water tegen de koude oosten wind die nog steeds heerst.

Niet echt wat je van het voorjaar verwacht, ontzettend koud!

Het water ligt zoals verwacht rondom de helling dicht. Niet geheel onoverkomelijk want het ijs is maar dun en dat doet ons besluiten om toch te gaan traileren en kijken of we brekend door het ijs open water kunnen bereiken. Dit alles is op zich niet zo’n probleem ware het niet dat we een heel eind door het ijs moeten breken om open water te bereiken. Maar dan hebben we ook verder geen last meer van ijs en kunnen we de dag door vissen.

Mooie volle vis voor Gijsbert

Het duurt echter lang voordat er wat aanbeten los komen. Niet zoals verwacht op de diepere stukken maar de daaraan grenzende ondieptes. De vis is zich toch aan het voorbereiden op de paai hoe koud het water ook is. Het is echter bekend dat snoek zich niet alleen door watertemperaturen laat leiden voor de paai. Ook de lengte van de dagen door langere lichtinval zijn tekenen voor de vis dat het zover is. In de Scandinavische landen komt het voor dat snoek al onder het ijs paait als dit tot laat in het voorjaar dicht gevroren blijft.

In vol ornaat.

Maar terug naar onze visdag. Het is Gijsbert die de eerste aanbeet krijgt en een mooie volle snoek van dik in de negentig weet te landen. De vis komt van een ondiepe plaat die grenst aan dieper water en zag wel wat in het kleine plugje op de handhengel. Dit plugje blijkt favoriet want niet veel later krijgt hij nog enkele aanbeten maar weet deze niet te verzilveren. Voor mij blijft het vooralsnog stil met aanbeten.

Als we al trollend doorgaan naar een volgende stek krijgt ik een leuke hengst op de handhengel . Eigenaardig is echter dat de vis als een bezetenen naar links schiet en tot naast de boot uitkomt. Ik vertrouw het tijdens de dril al niet en het vermoeden wordt dan ook al snel bevestigd. Een vals gehaakte brasem is mijn aandeel. Dit soort slijmjassen onthaak ik altijd buiten de boot want ik kreeg er ooit een keer eentje door de boot gestuiterd en daar wordt je niet vrolijk van kan ik je vertellen.

Gijsbert krijgt nog aardig aanbeten op één en hetzelfde plugje maar mist ook een boel. Hij vangt er nog een leuk snoekje bij maar dan is het ook gedaan. Ikzelf krijg echter geen aanbeet meer en we besluiten het voor gezien te houden. De koude oosten wind en sneeuwbuien hebben het er niet gemakkelijk op gemaakt vandaag. En hiermee komt dit seizoen dan ook op een eigenaardige manier ten einde. Nooit eerder het seizoen af gesloten met zulk koud weer waarbij de thermometer maar nauwelijks boven nul uitkwam en er door het ijs moest worden gebroken.

Hopen dat dit Zweedse water er straks ook weer zo bij ligt!

Maar goed het is even gedaan voor twee maanden nu. Ik ga mij voorbereiden op een weekje vissen in Zweden hoewel hier wel wat zorgen over zijn. Het is ook in het hoge noorden nog verschrikkelijk koud en het moet hard gaan nu willen we straks in mei nog open water vinden op onze bestemming. Zal wel goed komen want ik heb het nog niet meegemaakt in de afgelopen tien jaar dat er vanaf de eerste week mei nog ijs lag in Zweden. Nog maar even duimen dus……

Pieter Nederlof