Eindelijk weer zaterdag. Het weekend is toch elke keer waar we weer naar uitkijken na een drukke werkweek. Het grote water stond in mijn planning de hele week al maar het weer slaat compleet om in het weekend. Windkracht 5 tot 7 met pittige buien was de voorspelling en dat weerhoud je er wel van om het grote water op te gaan. Hilda ziet het niet zitten om met deze weersomstandigheden met mij mee te gaan. De hele zaterdag achter het glas zitten om te zien hoe slecht het gaat worden zie ik niet zitten dus besluit ik het erop te wagen. Ik ga alleen op pad, mijn keuze valt op een water dat een deel heeft wat altijd wel redelijk beschut ligt maar ook een deel waar de wind goed te keer kan gaan. Ik ga niet al te vroeg op pad en het is dan ook al rond tien uur als ik bij de helling aankom. Alleen traileren levert verder geen problemen op want dit is en blijft routine ook als ik alleen ben.

Ik besluit net als de laatste keer op dit water om veel te gaan werpen. Nee, zelfs alleen maar te gaan werpen. Het grote voordeel van alleen in de boot vissen is dat je geen rekening met een vismaat hoeft te houden. Je kunt je volledig concentreren op de stek vanuit jou positie zonder het probleem te hebben dat je vismaat er niet bij kan. Ik trek de boot tegen de wind in langs de stek en werp deze met een jerkbait uit. Mijn keuze is deze keer ook weer gevallen op de Sweeper van Salmo. Deze jerkbait heeft een hele mooie zig-zag beweging die lang uitslaat. De laatste twee visdagen heb ik tot twee keer toe een hele mooie vis achter de Sweeper aangehad. Helaas lieten ze het op het laatste moment afweten toen. De wind geeft geen probleem op dit stuk en de buien duren niet langer dan enkele minuten. Ik vis twee stekken af de komende twee uren maar krijg geen enkele reactie. Een meerkoet verlaat haar nest als ik er langs kom en ik maak haast om het nest niet verder te verstoren.

Ik besluit te verkassen naar een andere stek waar we vorig week een paar mooie snoekbaarzen vingen. De buiigheid neemt af maar de wind lijkt nog flink aan te trekken. Onderweg kom ik de groep aalscholvers weer tegen die hier vorige week ook actief waren. Hij lijkt groter te zijn dan de vorige keer en ik schat dat het er toch een stuk of 100 zijn. Op de stek is het beuken tegen de wind en het is moeilijk om de boot onder controle te houden. Toch krijg ik al snel een aanbeet op het shadje dat ik na de worp rustig tikkend binnen vis. Het staartje zit dubbel om het dregje dus ik heb duidelijk een vis gemist. Ondanks dat het moeilijk vissen is met de harde wind blijf ik volharden op deze stek en uiteindelijk weet ik een leuke snoekbaars te vangen. Dan heb ik er genoeg van om tegen die wind te vechten, ik ga terug naar de stek die meer uit de wind ligt. Hier vis ik nog een uurtje maar meer dan een volger kom ik niet. De snoek zie ik komen als ik net de jerkbait uit het water lift. Hij lijkt te zoeken naar wat volgens hem een gemakkelijke prooi leek. Toch zie ik hem niet meer terug na de volgende worpen. Het was een taaie dag vandaag met de vangst van één snoekbaars. Toch blijf ik genieten van iedere visdag ongeacht de vangst. Want je maakt altijd wel wat mee wat enige spanning brengt en het is maar een klein verschil tussen een topdag en een visdag. Je hebt er soms maar weinig voor nodig……….

Pieter Nederlof