Eindelijk was het dan zover. Het was vrijdag 21 oktober. De dag dat Rick en ik zouden vertrekken naar het noorden van Duitsland om daar een weekendje op – voor ons - totaal onbekend water op Hecht te vissen. Een aantal maanden ervoor had ik op een Duitse website over snoeken (hoe gek kun je zijn als snoekvisser?) een aanbieding hierover gelezen. Samen met een 20 tal oosterburen kon je voor 175 € per persoon een weekendje vissen in de bekende Bodden. Dit was inclusief 2 hotelovernachtingen, 2 maal Duits ontbijt en de huur van een 50 Ps boot. Yeeehaa
De beslissing was snel genomen en Rick wou maar wat graag mee. Het geld werd overgemaakt en het grote wachten kon beginnen. Uiteraard werden de snoeken ongeveer een meter per week groter tijdens het wachten. Maar dat maakt het wel zo leuk, toch? Na een goede reis, afgezien van een paar files op de A1, kwamen we tegen een uur of 8 vrijdag ’s avonds aan in een winderig Altefähr. De reis had echter nog wel langer kunnen duren gezien het aantal bockworsten dat onderweg weggeslobberd werd. Een perfect vakantiehuisje voorzien van alle gemakken stond voor ons klaar, inclusief 75 zenders met daarop sekslijn reclame, pffffff.
De volgende morgen zaten we om 6 uur in het hotel gezamenlijk broodjes, eieren, en andere gezonde dingen weg te werken. Tegen een uur of 7.30 zaten we in een heuse 50 Pk sterke zeer ruime polyester boot. Er moest een persoon in de boot zitten met een Duits vaarbewijs. Dat was waarschijnlijk de reden dat sommige boten 3 vissers had en sommige 4. Maar dat mocht de pret niet drukken. De boot was groot genoeg en je mocht alleen maar gooien en niet trollen. Enig nadeel was dat onze boot als enige geen gps had omdat onze oorspronkelijke boot kapot was. Daar ging mijn voorbereiding met alle hotspots, dieptes, lengte en breedtegradiënten.
Onze vismaten voor dit weekend waren Nico en Thomas. Beiden geschikte jongens en net als wij allebei maf van snoekvissen. Na een tijdje pluizen en zoeken kwamen we op de eerste spot aan en begon de drift. Deze driften duren in tegenstelling tot bij ons ongeveer een uur, gewoon omdat het water zo ontzettend groot is. En dat terwijl er toch een stevige wind stond dit weekend. Toch is het wel even wennen, jiggen met gummiköder op een grote boot, met toch wel beste golven. Op een gegeven moment roept Nico dat diegene die de eerste vangt ’s avonds het eerste biertje voor zijn rekening neemt. Niet veel later staat Nederland met 1-0 voor en vangt Rick de eerste Boddenhecht. Zo, we zijn van de nul af.
Zo vangen we nog een paar leuke snoeken, variërend in de maat tussen 50 en 80 cm. Toch is het wel wennen, deze visserij. Het normale uitwerpen van plekken met jerkbaits, grinders en af en toe een shadje is nu vervangen door het continue gooien met shads, groot en klein met een lange stugge hengel, veelal voorzien van een molen. Onze vismaat Thomas blijft vooralsnog zonder vis, maar dat zal hij na de middag ruim goedmaken. Wel mist hij veel aanbeten op zijn 15 cm salt shaker. Na een ruim bijtuurtje valt de boel stil en een belletje naar de andere boten leert ons dat het daar ook geen gekkenhuis is.
Geeft ons mooi tijd om eens rond te kijken en om een boterhammetje te eten. Deze konden we trouwens tijdens het ontbijt smeren en meenemen. Maar man, wat is het hier groot. Van de ene naar de andere stek is toch gauw een kilometer of 10 of zelfs nog meer. Dit hebben we niet gedaan omdat we daar simpelweg de tijd niet voor hadden en omdat de hele groep toch een beetje rond 1 stek bleef hangen. Na de middag gaat het echter los en bij een bepaalde boei kun je een mooie drift maken welke soms wel een uur duurt. Uiteindelijk pakken we die dag met z’n 4-en in de boot 23 snoeken. Met als grootste een 1.01 m voor Thomas. Ook nog een aantal 80-ers en 90-ers komen voor zijn rekening. Kortom, eindstand Duitsland – Nederland 17-6 of iets daar in de buurt.
’S avonds ploffen we doodop neer op de bank, weliswaar goed gevuld met een beste schnitzel voorzien van Pommes. In totaal hadden de 7 boten van ons 182 snoeken gevangen met meerdere meters daartussen. Onze huisgenoot Olli die op een andere boot zat, plofte er binnen een uur 2 snoeken van 1.20 m uit. De oehhss, en aahss waren dan ook goed te horen over het water.
De volgende dag zijn we weer vroeg van de partij. Uiteraard beginnen we op dezelfde plek. Ditmaal geven de snoeken echter niet zo massaal gehoor aan onze lokroep en moeten we het doen met een tiental snoeken verdeeld over de dag welke tot 14.30 duurt omdat dan de prijsuitreiking is. De 3 grootste snoeken krijgen een leuk gummipakket en de grootste mag volgend jaar voor niks mee. Helaas vallen Rick en ik niet in de prijzen, maar genoten hebben we zeker. En dan hebben we de andere kant van de brug (Greifswalder Bodden) nog niet eens gehad. Volgend jaar ben ik er zeker weer bij.