Een goed begin is het halve werk! Er zaten eens een Fries en een buitenlander in een bootje. Welgekend Sybren Æde Schoustra uit het pittoreske Swichum noordelijk gelegen van den Pikmeer en Michel Holtrigter “The Goldfinger” (den Goudvinger) uit Voorst onder den IJssel. Op 7 januari jongst leden heeft dit heerschap in een silverkleurige Linder Sportsman den haven verlaten.
Met een grootmoeder beaasde visgerei in den hengelhouder voer het heerschap, den eerst volgende haven binnen. Al zoekende naar een goede visstek voor den meegenomen aas vissen. Binnen niet al te langen tijd. Krijgt Sybren een dreun op zijn visgerei aanvankelijk, hadden de jongens een kleinere snoek verwacht. Toen den Snoeck richting den palen zwom wist Sybren ter nauw en nood den zo genaamde slip vaster te draaien en den Snoeck binnen te harken. Dezen visser mannen geven aan liever een vis minder in het net dan een vis minder in het water. Den knecht van Sybren weet sorvuldig met een den telephone camere den visser en prooi vast te leggen daarna word de vis aan den natuur terug gegeven “vangen en terug zetten”.
Als den pols arlozie 11:00 aan geeft zit het heerschap al op 10 gevangen snoeken. Den magen zijn inmiddels gaan rammelen. Conserve blikken met Worst van den lokale markt werden warm gemaakt. Den heerschap verheerlyckt zich met deze lekkernij. In den tussentijde werden er al slepend aan den visgerei vel gekleurde kurken met daar onder aasvissen door het water gesleept tot het eerste uur verstreek gespoed er was dan ook geen teken van leven. Toen den heerschap besloot den doppers op te ruimen. Kreeg Sybren enen aanbeet den visgerei met daar onder enen zo geheten “vuurbal” den Snoeck nam den vinnen onder den boot enigen klok tikken werd gewacht voor het zetten van den haak. Enen mooie Snoeck van 87 cm werd zeer hartelyck ontvangen in den silveren boot.
Op der Posterijen, Telegrafie en Telefonie bedrijf werden den stekkers geschakeld met het den koeien hoorn van Sybren. Aan den andere kant van den lijn Sprak den Groot Hertogh van Dedemsvaart Hilcosius van Nuil den eersten. Enen fragment “Nou en heb je al wat? Ja 12! En michel? 1. Zijn jullie nog wel vrienden? Ja. Oke” Naar enen gesprek hangt Michel enen kraanbeet aan zijnen visgerei den aas werd terbeschikking gesteld door zijnen knecht. Enkel seconden tikken verder krijgt Michel enen beet op zijnen visgerei. Naar touwtrekken staat michel op winnen en kan zijn knecht den vis uit het water trekken.
Sybren weet nog enen snoek te vangen die zijnen werk zeer serieus, enen echte circus beambte. Sybren schreeuwt nog richting het water dat het genen aangemomen werk is en dat den Snoeck het rustig aan moet doen. Uit den onderzoek van der RUvdF (Rijks Universiteit van den Fontijnkruit te Swichum) en aanverwanten is gebleken dat Snoecken niet luisteren.
In den laatste uren is den silverkleurige op benzine voortgedreven schroefschip over het meer vertrokken naar den grote dieptes den electrischen peilstok enen hoogstand voor dezen tijden geeft hen nouwkeurig den diepten door. Zo vind het heerschap in den tegewoordige tijde den Snoeck. Aangekomen op den stek word den visgerei van Sybren voorzien van den grote Nils meester enen
kunstaas uit den nabije noordelijk gelegen Finland. Enen 15 minuten later staat zijnen visgerei gebogen als enen kromme hengel enen snoek van 93 cm heeft den aas volgegrepen als den duister in treed en den avond klok bijna ingaat maken den heerschap den oversteek naar zijnen automobielen.
Enen mooien dag met:
13 Snoecken voor Sybren twee echt'n en een zootje 80ers
4 Snoecken voor den Michel
Onzen excusses voor den slechte beeld kwaliteit, den zak Japanner kon der niet meer van maken.
Wees gegroet Sybren Schoustra 10 januari 2013 t Swichum