En toen was het alweer vrijdag 19 oktober 2012. Ik voorspelde 7 stuks vandaag: Vier voor mij en drie voor Ralf, met daarbij als kanttekening een meter+ voor m’n vismaatje. Het zou iets anders lopen.

Pas na negenen rolt de boot van de trailer af. Geeft niets, het is onthaastdag vandaag. Helga van Leur belooft zelfs 20(!) graden en een zuiden windje, kracht 3. Vandaag zijn we tot op de tanden bewapend. Niet alleen hebben we dood aas bij ons, maar ook stelde vriend Marco geheel belangeloos een aantal Fire-balls ter beschikking. Hiermee zou het toch moeten lukken!?

Aangekomen op de eerste stek verraadt de dieptemeter gelijk een wolk aasvis tegen een talud op dik 4 meter. We leggen de boot zo neer dat de wind ons precies over dat talud stuurt. Bijsturen met de elektromotor is bijna niet nodig. De wolk aasvis ben ik al snel weer kwijt en de dobber ook trouwens! 10.04 uur. De eerste van de dag is een standaard maatje, maar niet minder welkom.

Ralf en ik vermaken ons opperbest met wat oude koeien uit de spreekwoordelijke sloot. Bovendien heeft Helga zich vergist, want het is dik 22 à 23 graden. 11.17 uur: Nummer twee komt vanaf een talud langs de vaargeul. Mooi visje. Tot over een paar jaartjes. Trollen blijkt toch niet de successleutel vandaag. Tegen enen liggen we op een nieuwe stek en gaan de aasvissen weer overboord. Ralf gaat het nu werkelijk met de Fireball proberen. Yep, we hebben ze kennelijk gevonden want in een stief kwartiertje vang ik er twee op de Bulldawg. Wederom van het standaard maatje.

Dan ineens een schrikreactie van Bekie: Zijn Fire-ball is gegrepen. Met knikkende knieën wordt de haak gezet. 13.22 uur: Ongeveer 75 cm voor Ralf. Via de what’s-app wordt Ralf bijna heilig verklaard. Tussen de steigers zien we snoek jagen, maar wij kunnen ze niet foppen. Zelfs niet met dood aas dit keer. Om 14.24 uur komt er weer een 70-er in de boot. Marco Vogelzang om 14.31 uur: “Leuke jack pike weer. We willwn nu wat groters aub!.” Rick Zonnebeld om 14.49 uur: “Dat zijn geen echte echt’n!”.

Ralf hangt een good old Salmo Slider aan de speld. Als we weer het open water opdraaien krijgt Ralf ineens een tik hierop. “Haak gevoeld denk je?” vraag ik Ralf. Ralf haalt z’n schouders op. We doen hier nog een paar pogingen, maar deze snoek laat zich niet meer zien. Ik leg de boot op ca. 5 meter diepte tegen de vaargeul aan. Een licht briesje blaast ons langzaam weer terug. “Vijf uit vijf!”. “Wat?” vraagt Ralf. “Nog geen aanbeet gemist vandaag!” zeg ik.

Dan gooi ik een Bulldawg richting de plek waar Ralf zojuist beet kreeg. Bam! “Yo hange!” zeg ik. Ik zie ik dat het een mooie is. “Ongeveer 95 denk ik..”. Achteraf fout ingeschat, want ik blijk het aan de stok te hebben met iets groters. "Is toch best sterk." zegt Ralf. Pas als de snoek zich even helemaal bovenin laat zien, zien we dat het wel een meter moet zijn. Ik vraag Ralf toch maar het schepnet te pakken. Ralf pakt het slim aan en hangt het net veiligheidshalve onder een uitgedrilde kanjer. Als ik de snoek uit het water pak moet het bijna wel een 1.10+ zijn. 15.31 uur: “Zo beter?” appt Ralf. Bam! Via de What’s-App nu een aantal foto’s van een 117.5 cm snoek!

Na dit avontuur besluiten we, mede op advies van Rick, een andere haven aan te doen. Wat Rick niet wist is dat men hier zwaar aan het baggeren is geslagen, met enorm troebel water tot gevolg. Ralf en ik beseffen dat we hier kansloos zijn. Inmiddels is het ruim na zessen en is het eigenlijk ook wel mooi geweest vandaag. Terwijl we in het schemerdonker aan het traileren zijn, komen we aan de praat met twee jongens van een jaar of 16 die ons herkenden van snoeken.net. Zij vingen onder andere een mooie 1.16 die dag. Bovendien leek het ze wel tof om ook verslagen te schrijven voor deze website. Nog hulp nodig Pieter?

[i]October[/i]
[i]And kingdoms rise[/i]
[i]And kingdoms fall[/i]
[i]But you go on[/i]...

Good goan,
Wouter