Het is maandag 29 oktober als ik onderweg naar ben Zwolle. Ik ben door Wim Russchen (www.rusky.nl) gevraagd om studenten van de Sportvis Academie Groene Welle uit Zwolle op de boot mee te nemen. Wim is sinds kort docent op dit college en heeft mij als goede vriend gevraagd mee te doen. In het kader van hun praktijk dagen moesten de studenten ervaren wat het was om als gids vanuit een boot te werken. Daarbij moesten ze iets leren over vaarregels, dieptemeters, materiaal en stekken. Over twee dagen verdeeld zouden er twee klassen met studenten het water op gaan met ervaren bootvissers en gidsen.
Ik krijg die maandag morgen twee studenten op de boot die half in de dag plaats zouden maken voor twee anderen. Het is een koude dag met veel wind en later in de dag buien. Ik krijg dan ook een beetje te doen met de jongens die alleen in een dun jasje en spijkerbroek bij me op de boot zitten. Waren het zulke bikkels of zouden ze hardleers geweest zijn, ze hadden het in ieder geval wel koud. Gelukkig vangen we al gauw een eerste snoek maar echt wild is het niet met de vangsten. Maar de studenten zijn gretig en hadden vragen genoeg die ik met plezier beantwoorde. In de middag dus nog eens twee studenten mee die ook nog een visje mogen vangen en graag iets opdoen van dat bootvissen.
Dinsdag zijn de weersomstandigheden stukken beter en deze studenten treffen het dus wat meer. Ik krijg die morgen weer twee studenten op de boot. Op mijn vraag waar ze graag op wilden vissen was eenduidig hun antwoord snoekbaars. Geen van beiden had die ooit gevangen. Nou dat hebben ze geweten ook want waar deze jongens getuige van werden hadden ze voor de tijd nooit van kunnen dromen. Ik ga met hun verticalen op een diepe plas. Bij de ingang op vier meter diepte krijgen we voorzichtig de eerste aanbeten. Als ik even later naar iets dieper water ga krijgt één van de jongens een fantastisch aanbeet. Even later komt er een prachtige snoekbaars aan het oppervlak. Met een lengte van 89cm zijn eerste snoekbaars ooit, dit zal hij niet snel meer vergeten.
We gaan verder en op tien meter diepte krijgt ik een keiharde beuk op mijn hengel. Weer een grote vis zeg ik hun. Zwaar bonkend komt de vis naar boven en dan schrik ik mij ook een hoedje. Een machtig grote snoekbaars verschijnt er aan het oppervlak. Zeker een meter flitst erdoor mijn hoofd en zonder aarzelen gris ik de vis tussen het kieuwdeksel. We staan alle drie te juichen in de boot, een fantastisch moment. Het meetlint geeft 100,5cm aan en de jongens delen dit bijzondere moment met mij. Ik krijg telefoon van Wim dat de lunch klaar staat en we varen nog even verticalend de plas uit waarbij ik weer een hele mooie aanbeet krijg. Weer komt er even later een prachtig snoekbaars boven en met een lengte van 81cm word dit wel een bijzonder morgen. De student die helaas nog geen vangst had mag even poseren met deze laatste snoekbaars.
Tijdens de lunch was de meter snoekbaars natuurlijk het onderwerp van gesprek. Ik was dan ook bang dat de verwachtingen van de studenten die ik deze middag aan boord kreeg wat hoog zouden zijn. Ze begrepen het uiteraard toen ik hun uitlegde dat het vanmiddag allemaal anders kon zijn. En dat werd het ook want na een uurtje verticalen heb ik één voorzichtig aanbeetje gehad. Ik stel de jongens voor om nog even het laatste uurtje te gaan trollen maar ook dat leverde helaas niets meer voor hun op. Maar ze hebben weer iets opgestoken en dat is waar het allemaal om draaide.
Ook voor mij waren dit twee bijzondere dagen waarbij ik enorm genoten heb van het enthousiasme van de studenten. Ze hebben een prachtige opleiding waar ze in de toekomst een hele leuke baan aan kunnen overhouden.
Pieter Nederlof