In het najaar begint het weer te kriebelen. Dit is voor mij altijd nog de mooiste periode om de snoek het leven ( tijdelijk ) zuur te maken. Zo ook dit seizoen. Samen met mijn, al jaren vaste vismaat henk zijn we actief in heel nederland. Mooie snoeken hebben we samen gevangen. De echte klapper liet echter lang op zich wachten. we besloten de eerste zaterdag van het seizoen het eens wat dichter bij huis te proberen en zo kwamen we terecht bij een overijssels kanaal. De boothelling stond vermeld op internet.
We besloten het kanaal trollend af te vissen. Aan de rechter oever was een grote groep wedstrijdvissers neergestreken, ik hield dus de boot zoveel mogelijk aan de linker oever. Plotseling begint mijn reel af te lopen, en voor ik het weet heb ik een woedende visser aan zijn voerkorf gehaakt. Ondanks wat gemopper haal ik de lijnen uit elkaar en vervolgen wij onze weg. De bedoeling was het zelfde stuk terug te varen via de andere oever, maar om verder geouwehoer te voorkomen zien we hiermaar vanaf. Dus gaan we verderop vissen. Na ongeveer 20 minuten varen krijgt henk een gierende run op zijn grote plug. Na een korte maar stevige dril vangt henk een mooie 90-er. Blij dat we de eerste binnen hebben maken we wat foto's en varen we hoopvol verder.
Een uur lang gebeurd er helemaal niets en heb ik de grootste moeite de boot door de stormachtige zijwind op koers te houden. Dit lukt niet elke keer en regelmatig loopt een van onze pluggen vast in de ondiepe oever. Zo ook deze keer. Henk zijn plug zit muurvast aan de bodem. We besluiten achteruitvarend de plug los te krijgen. Meteen als de boot stil ligt verschijnt er een enorme kolk ter hoogte van mijn plug. In een reflex grijp ik mijn hengel aan sla hard aan. Tot mijn teleurstelling zit nu ook mijn plug vast, tenminste... dat denk ik ... plots komt de bodem in beweging en sta ik met een hengel gebogen als een hoepel richting vaar geul. Zwaar kopschuddend gaat de vis de diepe vaargeul in. Ondanks de zwaar afgestelde slip neemt hij tientallen meters lijn. Ineens valt heel even de spanning van de hengel en ik vrees dat er een dreg gelost is. We besluiten de vis zo snel mogelijk te scheppen. Ik pomp de vis naar de oppervlakte. Nu zien we haar voor de eerste keer,en kijken elkaar verbijsterd aan. Wat een joekel is dit. Gelijk slaat me de schrik om mijn hart als ik zie dat de snoek nog maar aan 1 dregpuntje vastzit. "schep hem" zeg ik tegen henk, maar de snoek gaat er weer van tussen, meters lijn nemend.
Na enkele minuten krijg ik haar weer aan de oppervlakte en weet henk haar vakkundig te scheppen. De plug hoef ik niet meer uit zijn bek te halen die hangt in het schepnet, wat een mazzel. Een voorbij komende fietser kijkt verschrikt op als hij onze enthousiaste vreugde kreten hoort. We meten het kolosale dier en de meetlat geeft 124 cm aan. Het gewicht schat ik tussen de 28 a 29 pond (unster vergeten ). Wat een dier!!! Na snel wat foto's gemaakt te hebben zetten we haar snel in haar element terug. Met een paar slagen van haar grote staart verdwijnt ze al gauw in de diepte.
We vissen nog een uurtje door en henk vangt nog een mooie 80-er. Ik vang niets meer en het kan me niet schelen. Het is eindelijk gelukt. Wat een dag!!! Volgende week zaterdag weer.
Hennie gunnink en Henk diepeveen.