Een dikke meter woestenij

[i]Door Koriander van den Ende [/i]

Het is eind november als zich op mijn werk heftige ontwikkelingen voordoen. Mijn baan is sowieso niet een erg rustige baan maar werkend voor de goede zaak hoeft dat ook niet altijd. Nu echter is er fors overgewerkt en zijn er dingen voorgevallen die maken dat ik er echt even tussenuit moet.

Mijn kans moest en zou daarvoor komen. De afspraak met meneer van Nuil ook wel snoekgids is vlot gemaakt voor 29 november. Keuze valt op een water welk te boek staat als taai.
Een maandje eerder had ik hier al een rondje gemaakt. Vooraf werd toen gemeld dat de vangsten helemaal *&*&* waren en dat we beter konden verzetten… uiteindelijk hield ik die dag toch twee echt’n van over de meter vast.

lullig….nog zo een….zwaar leven

En toen werd het de 29e, avond ervoor over de whatsapp begrepen dat ik volstrekt geen materiaal hoefde mee te nemen, dode voorns zouden het sleutelwoord gaan zijn op deze dag. Wel tipte makker Hilco me een specifiek plugje niet thuis te laten. Afijn de voorbereiding was dus niet langdurig….twee plugjes mee…wat fireballs en stingers… zal hem wel wezen zo.

Mijn kinderen voelen tegenwoordig wanneer papa gaat vissen. Het maakt dat zij eerder afgaan dan mijn wekker. Wel fijn dat je ze dan nog even een dikke kus kan geven. Plechtig beloof ik mijn vrouw dit keer met wat echte plaatsjes van echte snoeken thuis te komen. Mijn laatste avontuur aan boord bij Sybren mocht ik het doen met visles en een snoekje maatje aquarium.
Paar bakkies pleur erin en een broodje en op weg naar rust, natuur en actie!!!

Aangekomen doen we gesaam nog een bakkie als Hilco vraagt”rechts of links”, waarmee hij bedoelt….minder vissen maar bakken…..of aantallen…
Ieder keer verwonder ik me weer over met welk gemak hij dit kan noemen en waarmaken.
De boot trailerend checkt ie nog even bij me of ik het gevreesde plugje wel bij me heb. Uiteraard maarre….wacht ff. Zouden toch gaan doodazen?????
U snapt het al….hele dag geen dooie voorn gezien of aangeraakt!

keilekker gevoel….van de 0 af…met dank aan deze dame

Al snel varen we uit de haven weg waar een aantal vissers niet onverdienstelijk vanaf de kant hengelen en we er een zien landen. Varend naar stek 1 prijs ik me gelukkig met de omgeving ….prachtig….uitrustende zwanen in honderdtallen…eentje stijgt op zij aan zij met de “speedy” Mad Rat. Fraai!!!

Binnen enkele tellen op stek 1 trekt Hilco de eerste aan boord. Ik heb nog even vrouwlief aan de lijn, die me gelukwenst en zegt…. Blijft vissen he. Even twijfel ik aan mijn viskunsten , ik heb nog geen tikkie gehad. Even later is het weer Hilco’s hengel die kromslaat en een reel die giert…..zal toch nie zo’n dag worden he…
Goed, 2 op de teller en van den Ende met lege handen. Om het geheel nog even aan te wakkeren verhaalt Hilco over een beroepsvisser die de laatste dagen goed huishoudt op het water en nietsontziend alles wegvist.

Als we dan varend richting stek 2 deze beroepsvanger bij de stek zien opdoemen met boot …. En net….zakt de moed me echt in de schoenen.
We missen in het plaatje echter de meeuwen….kortom misschien door het oog van de naald.

Hengels in de steunen en een rokertje in de hand. Binnen een minuut is het raak. Op het topaasje heeft iets gegrepen en meteen een mooie vis. Korte maar pittige dril en bij de boot nog even laten weten dat ie het er niet mee eens is.



Niet veel later komt Dikkertje Dap, zoals ik haar ben gaan noemen ,de binnenkant van de boot bekijken

“klaar voor de winter

Het kon nog wel eens wat gaan worden vandaag, mijmert er door mijn hoofd. We praten wat over geduld en vertrouwen hebben in je aas. Mijn onzekerheid had ie aangevoeld, die knakker. Teller op 4!!

Al trollend doorkuisen we een stuk water ter grote van een voetbalveldje keer op keer. Vanachter wordt gemompeld,:”Volgens mij ben ze los”.
Op het moment dat die opmerking binnenkomt slaan mijn twee afgesteunde hengels hoepelkrom. Als vervolgens de muziek van twee ratels te horen is blijkt het een feit. De eerste double hook up van mijn leven. En exact tegelijk.

Nu zou ik heel stoer kunnen verhalen over hoe ik als gedegen visser al rokend een sigaretje twee vissen tegelijk dril, land , onthaak ….en er ook nog ff mee poseer, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat ik GEEN IDEE heb wat nu te doen. Vertwijfeld vraag ik Hilco om wat hulp. Hij is de beroerdste niet en gesaam drillen we twee vissen richting de Rat. Onderweg lijkt de kleinere nog even bang voor de wat grotere…hahaha…heeft als voordeel dat de lijntjes niet in de knoop raken…

double hook-up, triple hook-up, kwadrante hook-up….deze gast draait zijn hand er niet veur om

Als de tweeling weer zwemt, dikke boks aan boord. In vogelvlucht raast het seizoen tot nu toe aan me voorbij, succesvolle dagen, blankdagen, Sybren binnen 1,5 uur twee keer dezelfde metervis zien vangen, zelf twee metervissen op een dag vangen ….en nu dan…. Die double hook up. Echt waar gasten, daar hoorde je alleen stoere mannen over praten… En nu dan een feit..

Roken schaadt de gezondheid, en zou moeten kappen met die rommel….zo is het ook. Maar nadat de shaggies gerold zijn en ik een langzame teug naar binnen haal, en we tevreden naar elkaar knikken, nemen we een korte time- out op een groot meer met een zonnetje erbij.
Teller dus op 6 en voor mijn gevoel had ik me redelijk gerevancheerd ten opzichte van dat brok ervaring aan boord.
Als ze los zijn moet je ze pakken en dat was dan ook het plan. En zo geschiedde.
Om de 20 a 30 meter was het raak!!

Hoppa

Dan wordt het stil. We besluiten nog een andere stek aan te doen. Hier komt bij tijd en wijle een dikke bonusvis vanaf en aantallen hadden we al dus proberen maar. Minutieus trollen we de stek uit…maar niks….nada…noppes …ze geven niet thuis…..

Gedecideerd spuit de Rat eind van de middag terug naar stek 1, no good being where the fish ain’t.
De tien van gisteren moet te kloppen zijn was het commentaar van Hilco. Los waren ze echter niet meer, dan dus volhouden en werken voor de vis. Nog even is er een piekmoment waarbij er alsnog 4 mooie snoeken aan boord komen. Het zonnetje zakt weg en het is tijd.
12 keer de hengel krom en man wat een sport. Hoofdje leeg en opgeklaard.

Bingo….los..LOSSER…..LOST

“Ook dit water houdt van oe”mompelt Hilco.
Een brede lach verschijnt op mijn gezicht en denk :”Yep….als het water u goed gezind is….”

Groeten Koriander van den Ende