Zaterdag 26 mei was het weer zover. Het nieuwe seizoen van 2012-2013 stond voor de deur en wij roofvissers mochten weer op pad. Doen wat we nu eenmaal zo graag doen, met allerlei technieken die de roofvisserij rijk is aan de slag en te zorgen om de roofvissen te slim af te zijn. Ieder voorjaar is het echter weer van belang wat de heersen weersomstandigheden de weken vooraf waren. Het zag er deze keer echter goed voor ons uit, er waren nog geen extreme weersomstandigheden geweest. En nu met de opening van het seizoen leek het wel compleet zomer en zagen we de temperatuur van het water omhoog schieten. De schade is dus nog beperkt want een te hoge temperatuur van het water is vaak funest.
Deze zaterdag hadden Jacco en ik afgesproken op een water waar we in het vroege voorjaar het vorig seizoen afsloten. Een vrij nieuw water voor ons waar we eerder niet veel visten. De morgen toen we bij het water aankwamen bleken er al enkele vissers aanwezig te zijn. Ook vismaat Bertus arriveerde gelijktijdig met ons om met een klant te gaan gidsen. De plannen werden even doorgenomen en we gingen ieder onze weg. Wij besloten eerst maar eens enkele driften te maken langs de grens van het talud waar vaak de waterplanten te vinden zijn. In tegenstelling tot het vorig seizoen stonden de waterplanten nu nog erg diep en er was dus heel goed boven te vissen.
De eerste drift is het al vrij snel raak voor mij en pak ik de eerst snoek van het seizoen op een jerkbait die een metertje diep loopt. We besluiten om de drift nog maar eens te maken want er moest toch volgens ons meer in zitten. Echter bleef het ook op die drift weer op één snoek voor mij die ik weer op de Salmo Slider pakte, Jacco had vooralsnog geen aanbeet gezien.
We besluiten nu om na iedere drift terug trollend te varen om een nieuwe drift te maken. Tijdens het terug trollen is het Jacco die een leuke snoek op de shadclone vangt, daarmee bewees deze swimbait van formaat meer dan eens weer zijn vangstkracht. Iets waar Jacco zich al een tijd van bewust is en deze dan ook steeds vol vertrouwen inzet.
Het werpend vissen tijdens de driften levert nu steeds niets meer op, terwijl we trollend terug varend wel steeds aanbeten krijgen of een leuke vis vangen. De snoek lijkt niet echt bereid om het kunstaas over grote afstand te komen halen. Het op dieper water trollen lijkt vooralsnog de sleutel om tot meer vangst te komen. Jacco vangt weer een leuke snoek op de shadclone en niet veel later pak ik er weer één op de Salmo Fatso.
Tijdens het trollend vissen heb ik aan de handhengel een heel leuk aasje wat ik niet zo lang geleden heb ontvangen. Het luistert naar de naam Got stryper en is een soort slug met diverse inkepingen. Ik heb ze in diverse maten maar vis graag met de 15 cm uitvoering. Ook deze keer levert het aasje me weer een leuke snoekbaars op die er vol over gegaan was.
Het was een prachtig dag met veel zonneschijn maar naarmate de dag vordert neemt de wind steeds meer in kracht toe. Bovendien is het nu erg druk met pleziervaart aan het worden met veel golfslag als gevolg. Driften is daarbij geen pretje meer en bovendien levert dit ook niet veel op. We besluiten de dag dan ook trollend af te sluiten. Dit resulteert voor mij nog in een prachtige beuk op de steunhengel waar een Fatso aan hangt. Het is direct duidelijk dat het om een grote vis gaat. Bij de boot zien we dat we snoek in lengte behoorlijk mee valt. Wat echter bijzonder is aan deze vis is de grote kop met dito muil en de Fatso is dan ook compleet verzwolgen. Eenmaal in de boot is past echt duidelijk hoe groot de muil van deze snoek is en we verbazen ons dan ook over de lengte van 1.03m. Zo eindigt deze eerste mooie dag van het nieuwe seizoen voor ons.
Zondag heeft Jacco andere verplichtingen en besluit ik alleen op pad te gaan. Echter maar met één doel……. Vliegvissen. Het is die morgen windstil als ik het meer opvaar. Het is alweer een hele tijd terug dat ik alleen op pad ben, voordeel is dat ik zonder vismaat met volle kunstaas bepakking aan boord bijna tien kilometer harder loop. Het is een stukje varen naar de stekken die ik voor ogen had maar met dit gangetje op een spiegel gladde plas gaat het hard.
Ik ben dus vrij vlot aan de gang met een streamer aan de vliegenlat. Echter de dubbelstaart streamer die ik gebruik is eigenlijk te zwaar voor de heersende omstandigheden. Zonder wind wordt de streamer als het ware tijdens het werpen niet gedragen door die wind en hang hij als een loden last aan het eind van de vliegenlijn. Toch weet ik al vrij snel twee leuke snoeken te vangen en mis ik nog een aanbeet.
Het begint al heel snel warm en benauwd te worden op de spiegelgladde plas die morgen. Ik besluit dan ook ondanks de goede vangsten op de dubbelstaart streamer deze te verruilen voor een veel lichtere enkelstaart die Jacco enige tijd terug in veel kleurtjes voor mij gebonden had. En dat werpt echt een heel stuk prettiger. Ook deze streamer in zwart/rood schijnt goed te werken want in de uurtjes die volgen vang ik er nog drie leuke snoeken bij. Tot twee keer toe gebeurd het mij dat de snoek tot drie keer toe op de streamer klapt voor ik hem daadwerkelijk haak. Genieten met een grote G is het deze dag op de vliegenlat. Nog niet eerder ving ik er zo goed op, de komende tijd gaan we hier zeker mee door!
Pieter Nederlof
[youtube=BDlquG_wXaQ]
[youtube=HZamo3GQk7o]