Geplande visdagen of uurtjes tussendoor .Dat laatste kan soms voor verrassingen zorgen. Afgelopen dagen weinig tijd, ziek en allerhande verplichtingen. Toch vind ik altijd wel tijd om ergens een hengel uit te gooien. Het meest ideaal zou een huis aan het water zijn. In de vroege morgen opstaan en terwijl je koffie drinkt de eerste snoek vangen. Misschien beter voor mijn relatie dat ik “niet”aan het water woon.

Maar goed, terug naar alle bij elkaar gesprokkelde visuren. In het verslag van Pieter lazen jullie al, over de vangst van zijn baars. Nou ben ik niet het type om dat te overtreffen, maar evenaren zit wel in mijn bloed . Tijdens het trollen, kreeg ik een klap op de hengel die in de steun zat. Daar ik midden op het meer zat, koos ik ervoor om de motor uit te gooien en de andere hengel te laten liggen. Geen scheepvaart in de buurt, dus van alle risico’s gevrijwaard.
Tijdens de drill bemerkte ik dat er iets vreemds aan de hand was. Bij het aan de oppervlakte komen van de vis, zag ik dat een grote baars zich had vergrepen aan mijn Fatso (grote uitvoering). Niet de 1ste keer overigens. Een 3-tal weken geleden had ik al eens een baars van 35 cm weten te scoren met mijn Fatso. Dit keer bleek het na de meting om een baars van 35 cm te gaan. (zie foto Baars + plug)

Leuke vangst en een mooi begin van een kort rondje met de boot. Niet veel later, kreunt dezelfde hengelsteun. Wederom mishandelt een vis dezelfde Fatso. Het lijkt een grote snoek te zijn, maar na een kort maar heftig verzet, geeft hij zich gewonnen. Meten komt niet bij me op. Mijn schatting, ergens in de 70. Wat wel opvalt, is de vreemde rugvin. (zie foto).
Leuk detail van dit korte uitstapje, mijn dochter Amber vergezelt me en scoort de ene na de andere baars.

Op een andere korte trip, liet ik mij vergezellen door mijn 2 trouwe vispartners, Jeffrey en Kevin. Was al weer even terug dat beiden gelijk bij mij in de boot zaten. Vooraf in de auto hadden wij geroepen, “Wat zou het prachtig zijn als Kevin zijn 1ste snoek pakt”. Op dat moment konden wij niet vermoeden dat het die dag waarheid zou worden. Kevin de laatste tijd besmet met het baarsvirus, bond weer eens een spinner onder zijn lichte spinhengel. De 1ste baars werd snel gepakt, gevolgd door vele anderen. Op een gegeven moment, hoorde ik zijn slip heftig lopen. Dat moest of een dikke baars of, “zou het dan toch waar zijn “een snoek zijn. Kevin stond zichtbaar te genieten van zijn 1ste snoek. De drill verliep prima. Geen moment verloor hij het contact met de vis. De snoek kon geland worden en mocht met een trotse Kevin op de foto. (een 50er, volgens schatting). Wat een schitterend moment. Echt leuk, hoe zo’n mannetje na vele dagen/ uren vissen de beloning voor zijn getoonde geduld en inzet krijgt.

Jullie hadden al gelezen dat Jeffrey ook in de boot zat. Nou dat hebben wij geweten. Jeffrey had het goed naar zijn zin en maakte de juiste kunstaaskeuzes. Eerst werd zijn zelfgefabriceerde plug geplaatst. De helft van een follow-me gecombineerd met een spinner. Ik kon niet vermoeden dat hij daar suc6 mee zou boeken. Eerst ving hij er een prachtige baars op en vervolgens een leuke snoek. Een leuk begin voor de geplande 3 uurtjes die wij hadden. 1-1-0 stond er op het scorebord. Niets voor mij om op de 0 te blijven, maar als je mannen suc6 hebben, maakt het weinig uit. Jeffrey zat tijdens het vervolg heerlijk na te genieten van de vangst op zijn zelfgefabriceerde plug, maar vergat niet om over te gaan op kunstaas dat iets dieper liep (verder op het meer ongeveer 2 a 3 meter diep). Na een klein half uurtje hoorde ik wederom de oerkreet van Jeffrey, “hangen”. Na een mooie drill, kwam er een stevige snoek tevoorschijn. Na meting bleek deze 82 hele cm te zijn. Een lange vis, met een prachtige markante kop. (zie foto)

2-1-0, de stand op het scorebord. Ik stelde de 2 heren voor om roeiend met dood aas langs de rietkraag te gaan. Niet echt het favoriete onderdeel van beiden, maar ach een offer voor vader mocht toch wel (zeker gezien de tussenstand). Op deze manier wist ik binnen een kwartier een prachtige 80er te vangen. Mijn dobber verdween als een vuurpijl onder water. Na een 8-tal tellen sloeg ik aan en voelde gelijk dat het mooi moest zijn. Blijft overigens mooi om op deze manier een snoek te vangen. De adrenaline schiet omhoog op het moment dat de dobber naar de bodem zakt. Het moment tot de aanslag lijkt zo lang, maar het geeft zoveel voldoening als het raak blijkt te zijn. Ik doe het pas 3 weken, maar heb er al 9 mooie snoeken mee weten te scoren.

Na dit suc6 voor mij dacht ik dat de middag voorbij zou zijn, v.w.b. de vangsten. Er was nog een half uurtje over voordat wij ons weer moesten vervoegen bij moeders. Ik wilde nog een sloot/gracht verkennen die de hele zomer dicht had gelegen met waterplanten. Tot mijn verbazing was hier weinig meer van over (de planten natuurlijk ). Aandachtig trollend en af en toe het kunstaas verschonend, werd meter na meter, nauwkeurig afgevaren. Jeffrey had inmiddels zijn kunstaas vervangen voor een Fatso (klein) met zwemlip. Bijna op het einde van de gracht klapte er een mooie snoek op, onder het toeziend oog van een aantal passanten. Handig liet ik de boot net onder de brug glijden. Wat een hekel heb ik aan sommige pottenkijkers hahaha. De vis werd vakkundig door Jeffrey gedrild en door mij op de gevoelige plaat vastgelegd.
3-1-1 was de eindscore v.w.b.snoek. Leuk Kevin zijn 1ste. Super dat Jeffrey er 3 had en mooi dat ik er weer 1 met de dobber had weten te strikken. Kortom, “wat een superhobby”.

Voor nu groet Jos en tot………..de herfst en winter komen eraan.