vol over de rammelaar!

Aangezien Marco nog steeds met de wederopbouwing van zijn huisje bezig is, vissen we de laatste tijd niet meer zoveel samen. Maar als het dan soms toch eens een dagje mag, dan hebben we er altijd belachelijk veel zin in! Zo gaan die week voorgaand aan ons geplande vis dagje de wildste whats appjes de ronde met belachelijke voorspellingen (zoals je ze alleen in de film ziet zeg maar!!) De weergoden zouden ons gunstig gezind zijn, en het vooruitzicht was dan ook een lekker najaar zonnetje met een windkracht 3 ongeveer! Super snoekweertje, kon niet fout!

toch nog mooi op tijd!

Als ik ’s morgens de boot uit de schuur trek en hem achter de auto knoop voel ik opeens nattigheid! Letterlijk…. Zachtjes begint het te regenen! What the…… Denk ik bij mezelf, maar goed, zal wel toeval zijn. Dan krijg ik een berichtje van Marco:
“Doe maar kalm aan kerel, moest eerst naar mijn nieuwe huis om 5 uur omdat de bouwdroger lekte en er allemaal water door de nieuwe gestuukte woonkamer liep. Moest dus even deppen en dat apparaat naar buiten verplaatsen! Denk dat ik er tussen kwart voor 7 en 7 uur ben. Sorry schat!”
Natuurlijk kan dat de beste overkomen en besluit ik lekker rustig aan doen! Dat moest ook wel, want ondertussen was het zo belachelijk hard beginnen te regenen dat ik last kreeg van aquaplanning op de weg. Dit was toch gewoon niet te geloven!! Het zou droog blijven!!! Toch maakte ik me druk om niks want na een paar kilometer werd het droog en kon het niet meer fout! Nou ja….

schitterende zonsopkomst!

We zouden traileren bij een mooie helling die altijd open was…. Precies… was! De laatste keer dat ik hier was kon je de helling altijd bereiken, nu hadden ze besloten om er ongeveer het grootste hekwerk voor te plaatsen dat leverbaar was op dat moment! Shit, dan maar weer een openbare helling zoeken… Ondertussen had Marco zich bij me gevoegd en kwamen we bij de helling aan… binnen no time lag de hele rotzooi in het water, en het was zowaar nog niet eens helemaal licht toen we wegvoeren!

1e vis van de dag

Op de stek aangekomen genieten we van een schitterende zonsopkomst. Heerlijk hoe vrij je jezelf kunt voelen terwijl je met 2 man op 410cm zit! Het duurt niet zo gek lang of Marco krijgt de 1e aanbeet, een dapper snoekje had zijn aasje te grazen genomen en na een snelle foto mag deze dappere strijder weer terug. Even later krijg ik een beste dreun op een rammelaar die in het schroefwater van mijn motor hing. De snoek haalt alles uit de kast om het aasje te lossen, maar gelukkig voor mij lukt dit niet! Ik til een zware vis in de boot die de 80 cm ruim passeert. Deze vis was duidelijk al begonnen een voedselvoorraad aan te leggen voor de winter, want als ik met de snoek in mijn handen zit en ik zie Marco daarachter met de camera zie ik duidelijk wat overeenkomsten! Marco weet er een schitterende plaat van te schieten en als ik de vis rustig terugleg in het water schiet deze er als een pijl vandoor!

de 4e x was het wel raak!

Dan krijgen we op 1 plek 3 keer een aanbeet, maar blijkbaar had deze vis het spelletje door en wist keer op keer de haken te ontwijken. We draaien de boot weer op de stek en stoppen dan. Werpend proberen we de vis over de streep te trekken, en al bij de 2e of 3e worp haakt Marco de vis op een jerkbait. Het geeft altijd een goed gevoel als je met een kleine aanpassing zo’n snoek dan toch nog weet te haken!

gezonde calorieën, goed voor de weerstand!

Dan loopt het tegen de middag en we leggen de boot even uit het (toch wel koude) windje! En met de zon er bij is het dan toch opeens wel heel aangenaam. Ik had besloten de lunch ietsje luxer te maken dan alleen knakworsten en ik tover een paar hamburgers en broodjes uit de tas. Marco is opeens weer bij de les, en samen schuiven we even heerlijk wat gezonde calorieën naar binnen!

gevangen op een niet vangend aasje.... :p

We gaan verder maar het word er niet makkelijker op. Hier en daar krijgen we wel aanbeten, maar ter blijft niets hangen. 2 van deze aanbeten, 1 voor Marco en 1 voor mij waren overigens ook nog eens loeihard, en op die momenten weet je in ieder geval dat ze thuis zijn. Dan zegt men wel eens: “verandering van spijs doet eten” dus ik besluit even te wisselen. Ik hang er een knalgeel fox aasje aan die ik een tijdje geleden met Hilco had geruild, en waar volgens hem geen visje op te vangen was! Mis…. Want na een paarhonderd meter is mijn aasje gestopt door een fel klein snoekje. En na snel even een fotootje naar Hilco te hebben gestuurd vissen we vrolijk verder.

De middag verloopt zoals altijd te snel, en Marco wou om half 5 in de wagen zitten om zo nog even een hapje te kunnen eten met zijn gezinnetje! Nog een uur te gaan dus. We besluiten een stukje te trollen op een klein kanaaltje waar wat vissers zitten te hopen op een snoekbaarsje. Strak tegen het kantje weet Marco een snoekje te arresteren. Oké, niet zo heel groot, maar wij zijn met alles blij! Dan moeten we kiezen, we hadden nog 15 minuten over, en we konden het nog heel even proberen met dood aas dat ik voor de zekerheid ook nog maar even meegenomen had. Ik voorzie mijn stugge jerk hengel van een fireball en hang er een dikke voorn aan van 25 cm! Als er dan toch een vis op moet klappen, dan nog maar een dikke! Ik heb de dood aas hengel voor in de boot liggen, maar geen zin meer om deze nog klaar te maken. Ik besluit even een fireball aan de spinhengel te hangen met een heel klein voorntje, je immers maar nooit waar het goed voor is! Word wel een opgave om met zo’n lichte spinstok een haak te zetten mocht de aasvis gegrepen worden, maar dat zien we dan wel weer.

net geen meter!

Je voelt hem natuurlijk al aankomen, maar opeens voel ik de kaken van een snoek sluiten om het kleine voorntje aan mijn spinhengel…. Direct geef ik lijn en meld Marco even wat er aan de hand is! Oh oh denk ik nog… als dat maar goed gaat! Marco draait als een speer de andere hengels binnen en ik sluit de beugel en besluit met een gigantische dreun de haak te zetten…. BAMMM! Hoepeltje rond, voor de zekerheid sla ik nog een 2e keer goed aan en een gigantische kolk word zichtbaar aan het oppervlak. Dit lijkt een beste vis te zijn, en dat vermoeden word al snel bevestigd als de snoek in vol ornaat uit het water springt! De haak zit perfect en ik kan rustig genieten van de dril! Machtig wat een power had deze vis, en na een paar minuten knokken weet ik hem bij zijn kieuw te grijpen. De vis is schitterend van kleur en we schieten wat plaatjes voor in het ‘vissie album’. Voordat we haar terugzetten leggen we de vis nog snel even op de meetplank en die geeft aan dat de vis net de meter niet haalt!

wat een beauty!

Als de vis weer zwemt willen we vol gas terug naar de helling, maar daar dachten de weergoden anders over. Ze hadden kracht 3 voorspeld voor deze dag, maar ondertussen was deze zeker aangetrokken tot kracht 6 !! Met de nodige moeite weten we de boot op de trailer te varen en zit de dag er weer op! Met 6 vissen in de boot was het niet wild, maar het genieten was er weer niet minder om!
Rix