Het was even afzien de afgelopen weken waarin geen open water meer te vinden was. Het was dan ook weer een hele opluchting voor Jacco en mij om dit weekend eindelijk weer het water op te kunnen. Alhoewel we over de keuze van wat we wilden gaan doen, er eigenlijk in eerste instantie niet goed uitkwamen. We waren blijkbaar een beetje van elkaar vervreemd na al die weken. Waar Jacco zijn zinnen nog op het doodaas vissen had staan, was ik hier al een beetje klaar mee. Voor de vorstperiode hadden we deze vorm van passieve visserij al een aantal weken beoefend, en ik wilde nu wel eens weer actief aan de slag. Vliegvissen met de streamer stond al een tijd op mijn lijstje. Uiteindelijk kwamen we tot een compromis waarin we ons allebei vinden konden. Zaterdag doodaas vissen om op zondag met de vliegenhengel op pad te gaan. Bertus zou ons die zondag eveneens gaan vergezellen.
Dus togen we die zaterdag de favoriete polder van Jacco in, om aan een plasje onze doodaas hengels op te stellen. Ik voorzie mijn takels van een spiering, terwijl Jacco zijn geluk beproefd in een sardien en haring. De wind staat prachtig op het kantje waar we zitten maar die zelfde wind maakt het niet echt aangenaam om in te zitten. De stoelopstelling met de rug naar het water toe maakt het iets aangenamer hier in deze open polder. Het duurt niet lang of ik krijg een ware run waarbij er zelfs lijn van de baitrunner wordt getrokken, en dat zie je echter niet vaak gebeuren bij het doodaas vissen. Terwijl ik contact probeer te zoeken met de vis, zie ik op datzelfde moment mijn lijn slap vallen. Voor de zekerheid haal ik nog even uit maar ik wist eigenlijk al dat de vis het aas had laten vallen. Ik sla dan ook een gat in de lucht. Niet veel later is het Jacco die een beetmelding krijgt door een enkele piep op zijn optonic. Hij krijgt wel het contact en zijn hengel buigt nog even goed door maar lost ook gelijk deze vis weer. Over de rest van deze dag kan ik nog heel veel gaan vertellen, maar aangezien er verder niets meer gebeurde waar esox lucius een aandeel in had zal ik jullie hier verder niet mee lastig vallen.
Zondag is de dag waar ik eigenlijk stiekem dit weekend naar uitgekeken had. We gaan vliegvissen vanuit de boot, Jacco brengt zijn eigen bootje mee terwijl Bertus bij mij in de boot stapt. Het water wat we uitgekozen hadden is uitermate geschikt voor het streamer vissen, niet in de laatste plaats doordat het water uitzonderlijk helder is. Ook met het weer treffen we het deze dag doordat er weinig wind stond wat het vliegvissen toch een stukje aangenamer maakt.
Waar Bertus voortvarend te werk te gaat met de vliegenhengel en al snel een eerste aanbeet op de streamer krijgt, heb ik het toch een beetje moeilijk om op gang te komen. Het is gewoon veel te lang geleden dat ik dit gedaan heb en deze visserij moet je echt bijhouden. De komende uren gaat het echter steeds beter maar een aanbeet heb ik nog niet kunnen afdwingen. Het is Bertus die al snel drie snoeken weet te vangen voordat ik dan eindelijk toch een eerste aanbeet krijg. Echter vergeet ik hier dat het Jacco is die de eerste snoek weet vangen als hij tijdens een drift voor ons uit gaat. Het zijn niet de kanjers die we hier vangen nu, maar we vermaken ons prima. Uiteindelijk krijgen we alle drie nog enkele aanbeten maar weten we geen vis meer in de boot te krijgen. Ik heb het echter nu weer te pakken en zal me de komende tijd weer wat meer op het vliegvissen toeleggen. Het is gewoon een geweldige visserij om te doen.
Pieter Nederlof