Zondag 20 oktober 2013
Een afspraak maken met Sander is geen gemakkelijke opgave. Onze gedachte snoekdag werd elke keer uitgesteld. Gelukkig bood een voetbalvrije zondag uitkomst. Het decor? De Veluwerandmeren natuurlijk. De verwachtingen waren hooggespannen want recent kwamen hier niet minder dan 3 meters in de boot.

Eenmaal op het water zien we vanaf het eiland zowaar een slechtvalk wegvliegen. Falco Peregrinus doet tevergeefs een poging een spreeuw uit een zwerm te plukken. Sander heeft echter oog voor heel andere zaken en gebaart dat hij gewoon dikk’n wil vangen. We gebruiken de actieve hengel voor groot kunstaas. Aan de passieve hengel gaat een dikke voorn. Aan het eind van de eerste drift laat de eerste snoek zich al zien: Een 80-90 cm snoek mist mijn Bulldawg in het oppervlak. Tegen negenen heeft Sander al honger en gaat voor een gezond ontbijtje: Yoghurt met Muesli. Doe mij maar koffie.

Aan het einde van de volgende drift is het al raak voor Sander. Een schilderijtje van een centimeter of 70 vergiste zich in een Busterjerk. De kop is eraf. We blijven nog een hele tijd op deze plek rondhangen. Niet helemaal tevergeefs want op ongeveer 4-5 meter water, volgt er nog een aanbeet op dood aas. Helaas komt de dobber weer boven voordat ik goed en wel de haak kan zetten. Balen, de aasvis was flink door de mangel gehaald. Ook de haven levert nog een aanbeet op, met een grote kolk als stille getuige. Terwijl Sander regelmatig een oogje dichtknijpt, leggen we daarna trollend nog heel wat kilometers af. Het beste is al geweest. Een ander haventje biedt ook geen perspectief. Het laatste wapenfeit kwam van een 80-er die interesse toonde in Sander’s Buster. De dag verliep teleurstellend met slechts 1 snoek. Wordt spoedig vervolgd?

Zaterdag 9 november 2013
En toen stond er ineens een afspraak met Ivo op de agenda (Ivo = in zekere zin Sanders rivaal). Laat ik het zo uitdrukken: Sander is altijd opvallend begaan met Ivo’s vangsten en houdt - naar eigen zeggen - precies bij wie van hen de grootste (snoek) heeft. Sander beweert bij hoog en laag eens een snoek van dik 95 cm(!) te hebben gevangen op het Zwarte Water, terwijl Ivo’s PR op 94 cm staat (2 keer zelfs). Voor de bewijslast verwijs ik u graag door naar de derde alinea van het verslag “Stamgasten en bootgasten”, seizoen 2008/2009, op deze website. En nee, hierin is achteraf niet geknoeid. Overigens ving Sander afgelopen voorjaar wel een prachtige 91 cm in Karlskrona, maar dat terzijde.

Enfin, zaterdagmorgen stond Ivo – ook wel ‘Sietse’ in de volksmond – om 6.50 uur bij mij voor de deur. Mijn gast moest nota bene zelf een auto met trekhaak verzorgen, want ik kocht onlangs een andere auto waar er (nog) geen onder zit. Deze keer weer eens richting de kop van Overijssel. Onderweg krijgen we allerlei waarschuwen van het thuisfront via de what’s app: Van “Stevige woeiii hier.” tot “Reddingsvesten onderin jongs!” Als we op de gedachte plek aankomen gaan de aasvissen overboord en komt het op geduld aan. Ondertussen gooien we tevens een beetje met kunstaas. Qua wind is het goed te doen, we liggen namelijk precies in de luwte van een aantal gebouwen. Het KNMI voorspelt fikse (onweers)buien die middag, maar de omstandigheden zijn eigenlijk subliem: Heerlijk najaarszonnetje en graadje of 10. Met de elektromotor probeer ik ons zoveel mogelijk aan de diepe kant van de vaargeul te houden. Zoals gebruikelijk gaat het app-verkeer onophoudelijk door:

94 cm

[i]Wouter: De brilstand staat nog op het scorebord, maar niet lang meer verwacht ik. 10:04 [/i]

Na een aantal driften is er een dobber verdwenen. Ik ben de gelukkige en krijg het aan de stok met een sterke 90-er. De dril deed vermoeden dat het een grotere was.

[i]Ivo: Hoppaaaa 94 cm wouter 10:29[/i]

[i]Marco: Sietse, we willen dat jij ook vangt. Anders hadden we net zo goed naar Kruidenier kunnen gaan -;). Go boys![/i]

102 cm..

Ivo heeft kennelijk een rotsvast vertrouwen in z’n bulldawg, want hij blijft er onophoudelijk mee doorgooien. Op het moment dat hij per ongeluk mijn lijn heeft gehaakt, gebaart Sietse dat ik wederom beet heb. “Zeker weten?!” vraag ik. “100%!!! Er werd gewoon aan de lijn getrokken!” Ik mag dus weer aan de bak. Wat een mazzel. Alles gaat goed tot het moment dat ik weer een beste snoek uit het water mag pakken; dan schiet de haak los. Als ze een beetje versuft in het oppervlak blijft liggen, pak ik haar alsnog (met de vogelgrip welteverstaan -;). Ivo maakt er een filmpje van.

109,5 cm!

[i]Ivo: 102 cm. Echt heel mooi! 10.47[/i]

[i]Marco: Hoppa!! Congrats W. Heb jij ook wel een doodaashengel Sietse? Mooie vis! 10:49[/i]

[i]Ivo: Ja. Wouter mag zo foto’s maken haha! 10:51[/i]

Als er iemand verbaasd is ben ik het wel. Nooit gedacht dat deze de metergrens zou passeren. In euforiestemming vis ik verder. Op dat moment hopen we vooral dat Ivo er nog een mag vangen. Een klein uur later worden die gebeden verhoord en hoe..

[i]Wouter: Er volgt een verrassing… 11:41[/i]

[i]Wouter: Een heel grote verassing… 11:41[/i]

[i]Wouter: Locatie geheim… 11:42[/i]

Terwijl Ivo stoïcijns met z’n bulldawg blijft doorvissen, komt de aanbeet hierop toch nog onverwacht: “Ja! Heb er eentje!”. In eerste instantie heb ik geen flauw idee wat er aan Ivo’s hengel zwemt. Ik denk zelfs aan een kleintje. Als de snoek – zoveel is al wel duidelijk – alleen maar op diepte blijft zwemmen, hoop ik op een dikke. Intuïtief pak ik het schepnet er toch maar even bij. Dan komt er – voor een split second – een beste bak boven.. Ivo schreeuwt het uit van enthousiasme en ontzag. Na een paar runs, ligt er een machtig en vooral dik lichaam langs de boot. Ik schuif het schepnet eronder en Ivo juicht alsof hij zojuist het winnende doelpunt in een bloedstollende Champions League finale maakte. Ik heb beide handen nodig om een vette metersnoek binnenboord te hijsen. Op dat moment zeg ik tegen Ivo dat deze de 110 cm passeert. Het meentlint liegt niet. Niettemin mag Ivo met een overtuigende meter op de gevoelige plaat! En dik verdiend overigens!

[i]Wouter: 109,5 cm voor Sietse!! Eat that!!!!!! 11:43[/i]

[i]Marco: Hulde hulde hulde. En nog een mooie ook![/i]

[i]Sietse: Hoppaaa hoppaa hoppaaa. Kopie Bam Bam Bammmmmm! 11:45[/i]

"Kopie" is dus Sander en zo komt dan toch dat stukje onderlinge rivaliteit weer naar boven. Maar wat een prachtige snoek ving ons Ivo daar zo even! De rest van de dag staat vooral in het teken van de dikke bak. Er volgen nog vele felicitatie via de what’s-app. Een van de mooiste komt van rivaal Sander zelf:

[i]Sander: Wiooowwwww!!! En ik gvd maar pokkelen op de bouw. Proficiat Sietse, top!! Echt super gigantisch mooi… Wanneer mag ik weer eens mee…!?!?!? 13:46 [/i]

Nog eentje, omdat het zo'n mooie is.

Na dit meteravontuur incasseren we beide nog een paar aanbeten. Er bleef er geen hangen. Ons kan het niet zoveel meer schelen, we hebben een topdag gehad. Tegen vieren kappen we ermee, temeer omdat moeder natuur een beste bui in het verschiet heeft. Aankomende vrijdag volgt er weer een visdag met..

[i]Sander: Thuisfront ok met vrijdag? Denk dat ik wel vrij krijg en dan BAM 109,6 cm!!!!! 20:07[/i]

Topdag!

Good goan,
Wouter