De herfst kwam en daarbij verdwenen de roofbleien. Maar ik kreeg steeds meer zin in snoek, net als elk najaar. Lekker jerken en de snoeken je aas laten molesteren. Yeah! Eind september kon ik me al niet meer inhouden en ik ging op pad.
De snoeken kwamen overal vandaan en zeker in de polder gingen de snoeken helemaal los. (Maat Hans zou zeggen: ze moeten juist vast zitten.) Maar vissen in je eentje is niet alles. Het meeste plezier had ik toch met vismaten. Of het nu groot water was of klein. De snoeken kwamen en bleven komen.
Ik weet niet hoe het is met anderen. (Waarschijnlijk hebben anderen er geen last van omdat die altijd door blijven vissen op snoek), Maar als ik start met snoeken is het elk najaar het zelfde. Ik ben dan die hard hamerende roofbleien gewend en die truttige aanbeetjes van de snoek komen dan niet altijd door. Ook ramt de roofblei er vaak zo hard op dat ze zichzelf haken en direct door de slip vliegen. Aanslaan is dan niet eens mogelijk omdat je dan de slip alleen maar harder laat gieren. Ik vergat in het begin soms aan te slaan. Toch bleef ik maar vangen omdat zoals gezegd de vissen los waren. En niet zo'n beetje ook.
Het wekt misschien de indruk dat ik snoeken gezapig vind. Niets is minder waar. Er is amper iets te verzinnen dat de adrenaline-klieren meer uitknijpt (alleen de aanbeet van een roofblei) dan een snoek die in het volle zicht je jerkje komt mollen. Yeah! In het begin gebeurde het regelmatig dat de adrenaline de wil van mijn spieren overnam, waardoor ik regelmatig jerkbaits uit de bek van een snoek ramde. Wel beschouwd had ik nog veel meer kunnen vangen.
Maar uiteindelijk kreeg ik het spelletje weer onder de knie. En vanaf dat moment begon ik pas echt aantallen te vangen. In november was ik verbaasd als ik de dubbele cijfers niet haalde. Maar 1 keer stak echt de kroon. In vier uur 20 snoeken op de foto. En dan te bedenken dat ik het eerste uur 1 snoek ving. Wat gingen de beesten los. Bizarre aanbeten ook. Bij 1 aanbeet had ik mijn bait al uit het water getild. De snoek vloog voor mijn voeten door de lucht, landde met de bait in de bek op 5 cm diep water, ik ramde direct uit schrik de hengel naar achteren en de snoek vloog daardoor weer door de lucht. Ze landde op de schuine kant van de oever waarna ik haar als een slang terug in het water liet glijden. Daarna kon de dril beginnen. Hahahahah!!!! Ik heb zo hard gebruld dat de politie de vandaal die de boeren daar gewekt heeft nog steeds aan het zoeken is.
Uiteindelijk kwam de echte bonusvis pas halverwegen december. Ik liet het polderen voor wat het was en begon steeds meer op groot water te vissen. Samen met vismaten. Vooral Jouke dwong me regelmatig iets tegennatuurlijks te doen. Hij legde op een gegeven moment de boot vast en vertelde me dat ik kon kiezen. Of elke keer met kunstaas over de zelfde plek gooien, of dode vissen onder de dobber te water laten. Ik deed dat laatste.
Ondertussen kreeg ik een nieuw speeltje. Een video- bewerkingsprogramma. Ondertussen heb ik er een aantal video's mee gemaakt. Twee wil ik er niet onthouden.
De eerste gaat over Jouke waar ik menig mooi uurtje mee beleefd heb aan het water. Het filmpje is gemaakt als bedankje.
Het tweede filmpje heb ik gemaakt op 1 van de bekendste afgenarste stekken van Nederland. We gingen daar naartoe omdat we maar 2 uur hadden en dus niet ver konden reizen. Anders zouden we daar niet gaan vissen.
Nogmaals: [b]Fijn 2012!!![/b]
[youtube=xgn7iUx-7i4]
[youtube=kChfYGJ7lFc]