Een gazon vol blad, Grolsch herfstbok, winterbanden, stamppot boerenkool, de eerste lichte nachtvorst...snoeken!! Ondanks dat we vorige week ook al twee dagen weg zijn geweest, moest het op deze gure najaarszaterdag gewoon weer gebeuren. Een paar uurtjes maar..

Om 7 uur loopt mijn wekker af. Zo te horen regent het pijpenstelen en waait het behoorlijk. Annemarie zegt dat ik niet goed wijs ben om met dit weer te gaan vissen. Met plezier spring ik m’n bed uit en hijs me in de kleren. Nadat ik koffie heb gezet belt Rick op: “Gaat het nog wel door? Het is echt gruwelijk kutweer!”. “Natuurlijk gaat het door man! Hoe laat ben je hier?”

Onderweg klettert de regen tegen de voorruit en zie ik Rick steeds bedrukter kijken als ik zeg dat snoeken onder deze weersomstandigheden alleen voor echte mannen is. “Kopje koffie Rick?!”. De bedoeling was vandaag eens niet vanuit de boot te snoeken, maar vanaf de kant een paar plekken op de rivier te bevissen. Mijn dobber met daaronder een halve makreel ligt net buiten de stroming. Ik sta vol in de regen wat te jerken en wacht op Rick die toch wel overdreven lang werk heeft met het optuigen. Plotseling een subtiel tikje op de jerkbait en een kleine kolk die de plek verraadt van de snoek. Net als ik weer in wil werpen bedenk ik dat ik hier beter die makreel neer kan leggen. Daarna duurt het nog geen twee minuten voordat de dobber gestaag begint te lopen en de lijn strak wordt getrokken. Ik verwacht een kleinere snoek en sla aan. “Hé Rick! Heb er eentje!”. Mmm... voelt toch nog best stevig..” Na een paar heel stevige runs doet ze een poging tot springen en komt de snoek met wijd opengesperde bek al kopschuddend boven water. “Toch wel een negentiger!” roep ik. Eenmaal in het net twijfel ik of het geen metersnoek is.

Op dat moment komen wij erachter dat we geen meetlint hebben... Aaaii!..Da’s beroerd! Rick weet de oplossing en crosst met de auto naar het eerste beste huis terwijl ik de snoek in het net onder water houd. Binnen no-time is hij terug en kunnen we deze schoonheid opmeten. Het meetlint stopt – ook na twee keer meten – gewoon eventjes bij 1.09 meter. Het is dan wel geen PR, maar wel mijn een na grootste snoek ooit! Dat hier mooie snoek rondzwom wisten we al langer, maar dat ik mijn eerste meter van dit seizoen “gewoon” vanaf de kant zou vangen had ik niet verwacht. Trouwens als ik wist dat dit een meter zou zijn, had ik deze ook niet zo relaxed staan drillen..

Na dit meteravontuur verspeelde ik nog een kleintje welke nipt gehaakt was en kreeg Rick nog een behoorlijk vage beet, waar je niets mee kon. Verder is er niets spectaculairs gebeurd. Zojuist belde vriend Friso mij nog vanuit snoekparadijs Ierland. Vandaag hadden ze 5 snoeken in de boot gehad. Hijzelf ving een kleintje, een dikke negentiger en een kanjer van 104 cm. Vincent ving twee kleinere snoekjes vandaag en visgids Ferdinand had er geen. Ben benieuwd wat de komende dagen zullen brengen in zowel Ierland als Nederland. De tijd is er in ieder geval rijp voor!

Good goan,
Wouter