Het is vrijdagmorgen drie uur als ik vertrek naar het Zweedse Vastervik. Ik ben in de gelegenheid gesteld om, samen met Bertus Rozemeijer de 9th European Pike Championship 2011 Grand Pike of Vastervik bij te wonen. Het hele gebeuren erom heen volgen en een aantal dagen vissen rond de kust van deze mooie Zweedse plaats. Na een rit van dertien uur zijn we die middag ter plaatse en worden we ontvangen door de mensen van Fishingcamp Vastervik. Die avond maken we ook kennis met Dermot Ogle een Ierse journalist die in het huisje naast ons zit. Met hem zal ik nog een paar leuke visdagen hebben……
Zaterdag kunnen de deelnemers inschrijven, het is een internationaal deelnemersveld uit o.a. Rusland , Duitsland, Frankrijk, Zweden, Italië, België en één Nederlands team. Ik ga die dag met de Ierse journalist vissen. Het is compleet zomer en met een temperatuur van 20 graden en volop zonneschijn lijkt het bijna onmogelijk dat oktober al is begonnen. Maar ook in het hoge noorden blijft het doorzomeren. Dermot is een hele aardige vent en we kunnen gelijk goed met elkaar opschieten. We vangen enkele leuke snoeken maar echt los loopt het nog niet, de oorzaak zoeken we in het windstille weer en volop zon. Die avond komt Dermot nog een biertje bij ons drinken en sluiten we de eerste dag af.
Zondag ga ik met Bertus en Dermot vissen, we gaan deze keer wat verder en vangen enkele leuke snoeken. Wel moeten we deze dag op tijd terug zijn omdat er die middag een meeting is waar alles over de wedstrijd uitgelegd zal worden. De wedstrijd gaat volgens het vangen, foto maken op de meetplank en terug zetten systeem. Simpel maar doeltreffend…… Na de meeting is er nog een gezellig ontmoeten op het kamp met de deelnemers en journalisten. Hier ontmoet ik ook het sympathieke Belgische echtpaar Wouters die al jaren meedoen.
Maandag morgen is het vroeg opstaan, de eerste wedstrijddag zal beginnen. Ik vaar mee op de juryboot die wordt bestuurd door Georg een aardige vent van Russische afkomst. Verder zijn Bertus en Dermot de Ier aan boord. Het deelnemers veld komt samen en we vertrekken naar het startpunt in sector B. Als de camera’s en kaarten met het aangegeven parcours zijn overhandigd klink even later het startschot. Met de juryboot volgen we de dag door de deelnemers om te kijken of alles volgens de regels wordt gespeeld. Met een snelheid van 65 km per uur raast de boot door de scherenkust. Georg weet waar hij mee bezig is en vertrouwd naast de gps ook op zijn kennis van dit gebied. Ondertussen kunnen we zelf ook nog af en toe een hengeltje uitgooien. Om vijf uur in de middag is de wedstrijd ten einde en worden de camera weer ingeleverd. Er is nog weinig bekend en de meeste deelnemers laten niet te veel los over hun vangsten, er schijnen toch wel een paar leuke vangsten gedaan te zijn.
Dinsdag volgt de tweede wedstrijddag in sector C en zit ik weer bij Georg op de boot. Naast Bertus hebben we nu ook twee Italiaanse journalisten aan boord. Germano Bana en Carla Paderni zijn twee vliegvissers die een aantal vliegvis magazines uitbrengen. Net als gisteren volgen we de wedstrijd en wordt er naast het jerkbaitvissen nu ook met de streamer gevist. Zelfs op een grote boot blijft dit uitkijken, daar kom ik achter als ik niet veel later een streamer in mijn rug geparkeerd krijg. De wedstijd loopt voorspoedig, maar het parcours blijkt moeilijk als aan het einde van de dag bekent wordt dat er naast mager vangsten ook koppels zijn die goed in de vangsten zaten.
Woensdag is de finale wedstrijddag en zal er hard gestreden worden om de vangsten. Sector A oftewel de Old Bay van Vastervik is het strijd toneel. Deze keer ga ik zelf met een bootje de wedstrijd volgen. De Italiaanse Germano en Carla gaan met mij mee. We kunnen deze dag lekker onze gang gaan en tussen het deelnemers veld door vissen. Je kunt nu echt de wedstrijd sfeer proeven. We hebben een mooie dag en vangen leuke snoeken op zowel kunstaas als de streamer. De dag komt ten einde en daarmee zit de wedstrijd erop. De geruchten komen op gang dat er vandaag grote vissen zijn gevangen door enkele deelnemers. Die avond hebben we een Servische avond op het kamp, het traditionele Servische eten smaakt een ieder goed.
Donderdag is er een vrije competitie georganiseerd waar iedereen aan mee mag doen. Met het principe “De winner takes at all” zal iedere deelnemer 50 euro inleggen en degene die de grootste snoek vangt wint de pot! Met hetzelfde systeem als de wedstrijd: vangen, fotograferen op de meetplank en terug zetten vist een ieder voor zich zelf…… Ik ga de uitdaging ook aan net als mijn Ierse vriend Dermot. Samen mogen we mee op de boot van gids Jovan, een hele ervaring om met 80 km per uur over het water te razen. Ik weet wel de grootste snoek op de boot te vangen maar lang niet genoeg om de wedstrijd te winnen. Met een vis van 1.01m werd de pot gewonnen…….
Vrijdag is de laatste dag voor de prijsuitreiking die avond begint. Ik ga weer met mijn Ierse vriend het water op. We hebben een leuke dag en vangen een twintigtal snoeken met een 1.05m voor Dermot. De avond verloopt gezellig en de spanning loopt op als de uitslag bekent wordt gemaakt. De derde tot eerste plaats liggen heel dicht bij elkaar maar met 448cm aan snoek wint Team Pikestrike Germany de competitie! Bovendien hadden zij ook nog eens met 1.17m de grootste snoek. Prachtige prestatie van dit team. Tweede met 446cm werd Pikenuts Fishing team Sweden. De Fransen wisten met 443cm de derde plaats binnen te halen. The Dutch Pikeman Holland wist met 399cm een zevende plaats te behalen.
Het was voor mij een prachtige ervaring om mee te maken en wellicht ben ik aangestoken door het sociale gebeuren, de sfeer en gezelligheid. Het zou zomaar kunnen dat ik volgend jaar aan de competitie meedoe………..
My special thanks go to Zoran, Dusco, Jovan and Georg from Fishing Camp Vastervik for the hospitality! I also thank Dermot Ogle, Germano Bana and Carla Paderni for the nice time with them.
Pieter Nederlof
Later deze week nog een update met meer foto’s!