Maandag 14 juli 2008. Gast van de dag: Sander Koop. Binnen ons vriendengroepje is het aantal visliefhebbers toch wel bovengemiddeld. Menigeen stapte al eens in ons bootje, maar de heer Koop bleek toch een uitzondering op de regel. Aangezien we geen stiefkinderen willen maken en hij me al een paar maanden de oren van de kop zeurt wanneer het nu eens zijn beurt is, bracht deze dag uitkomst. Onze Sander – algemeen bekend staand om z’n niet-geringe stemvolume (hij kijkt niet op een paar dB meer of minder) – voorspelde qua snoekaantallen de vloer met me aan te zullen vegen. Oppertunistisch als hij soms is voorspelde hij een snoek van “1,07 meter” te zullen vangen vandaag. Sanders PR is 84 cm. We laten ons graag verrassen..
Aldus glijdt ons bootje pas tegen het middaguur – eerder kon niet – de trailer af. Ik had Sander een gouden combi gegeven; een kort trolstokje met daaraan een dikke Fatso geknupt. Op de rivier blijkt Sander toch niet zo professioneel want hij pakt regelmatig bodem terwijl hij denkt beet te hebben. Na het zoveelste “JAA!” – ik wist genoeg – brak er toch ineens een echte snoek door het oppervlak. Altijd lachen, de eerste van de dag is voor Sander. Het verbaasde me wel dat ondanks het warme weer (± 24°C) de snoek van hooguit anderhalve meter water kwam. Gelukkig stond er nog een behoorlijk windje, anders was het qua warmte bijna onaangenaam geweest.
Aangezien de diepere stroomnaden nog niets hadden opgeleverd, besloten we langs de oevers verder te varen. Op een goede plek aangekomen zeg ik Sander dat hij z’n hakken in het zand mag zetten. Niet ten onrechte, want op een met riet begroeide hoek kwam ineens een beste aanbeet van een groter exemplaar. Weer een PR aan diggelen want de snoek mat toch eventjes 90 cm! Gedurende een kleine 10 seconden is er sprake van acute geluidsoverlast op het water; door een alles behalve zachtzinnige overwinningskreet van mijn bootgast, gaan in een straal van ongeveer 100 meter alle watervogels op de wieken. Sander blijkt voorspellende gaven te hebben, want ik sta met 0-2 achter.
Jammer voor Sander, maar de 0-2 achterstand werd in anderhalf uur omgezet in een 2-2 gelijkspel. Ik pak er nog twee bij waaronder een mooi exemplaar die overigens wel dieper lag. Rond zessen was het mooi geweest en besluiten we weer richting trailerhelling te varen. Onderweg zien we nog een bruine kiekendief doodsimpel met één poot een jonge meerkoet uit het riet trekken, maar snoek vangen we niet meer. We besluiten een heerlijke dag met 4 snoeken.
Binnenkort nog een dagje op stap met Sietse. Er zal nog een revanche volgen. Jullie horen nog wie de gelukkige is..