vol op de shad

Het moest er toch een keer van komen, de bellyboot die ik al begin juni gekocht had lag nog steeds onaangeroerd op zolder. ’s Avonds besluit ik tijdens het eten om dat ding nou eindelijk maar eens even te gaan testen.

heerlijk genieten zo!

Bij een mooie recreatieplas hier in de buurt blaas ik de bellyboot op! Niet met mijn mond natuurlijk, maar met een elektrisch pompje! We moeten er natuurlijk niet al te veel moeite voor gaan doen. Al snel is de drijvende stoel gevuld en kan ik hem in de plomp leggen. Gelukkig zat ik al snel op het water omdat ik het al een paar keer met een ‘leenbelly’ had gedaan met het Urker visteam.

deze had honger..

Heerlijk is het, er stond weinig wind, en op het heldere water zag ik overal visjes om me heen zwemmen. Hier en daar een rug van brasem of karper boven het water en af en toe wat opspattend water wat lijkt op jagende baars. Blinkertje eraan en gooien maar, maar wonder boven wonder krijg ik geen tikje. Het lijkt wel of ik een totale blokkering op visvangen krijg als ik in zo’n drijfstoel zit, want verder dan 2 lossers mocht ik in mijn vorige sessies ook niet komen. ‘Joehoe’ klinkt het opeens vanaf de kant…. vrouwlief was even langs komen fietsen om te kijken hoe idioot ik er nu weer bijzat. Maar ze vond het eigenlijk wel geinig en gaf aan het ook zeker eens te willen proberen. Persoonlijk zat ik gelijk te denken aan een combi…. met een touw achter de boot ofzo!

Op gelijke hoogte met de vis!

Maar wat er ook gebeurde, ik was nog steeds visloos, ik gooide de kantjes uit met shadjes en taste de taluds af. Maar er gebeurde niets. Ik besluit een stuk verder te flipperen en de shad gewoon op een meter of 2,5 diep mee te laten slepen. Net als ik even mijn mail wil checken (jaja, het kan tegenwoordig allemaal) knalt er een visje op de shad, een dapper snoekje had zich vol overgave op de shad gestort en hing goed vast. Snel schoot ik een paar leuke plaatjes, iets waar de bellyboot zich goed voor leent naar mijn inziens, omdat je heel mooi dicht bij de vis kunt komen. Dan leg ik de camera opzij en pak de snoek even snel uit het water om hem te onthaken. In het water vond ik te link omdat de haak ernstig kort bij het oog bleek te zitten. Gelukkig ging het onthaken vlot en kon de vis onbeschadigd terug.

adembenemend uitzicht

Ik beleef hierna nog een schitterende zonsondergang. Een verschijnsel die op een of andere manier vanuit zo’n bellyboot ook weer een extra dimensie heeft. Even de hengel opzij en genieten. Heerlijk is dit, fotogeil als ik ben schiet ik er ook nog even wat plaatjes van. ( altijd leuk voor op de site )

Om door een ringetje te halen... wat is vissen toch mooi!

Dan hou ik het voor gezien en gooi de boel weer in de auto, een kwartiertje later zit ik thuis op de bank. Toch wel lekker! Nu maar wachten op de uitnodigingen van het Urker visteam en andere bellyboters die ’s avonds wel eens ff de plomp induiken met zo’n ding. Het is in ieder geval aan te raden!
Rix