Twinler weet altijd wel snoek te verleiden

Weer een weekend vissen erop zitten waarin het niet altijd even soepel liep. Het was beiden dagen sommige uren echt afzien om even later zomaar weer in de aanbeten te vallen. Het is soms net of er een knop om gaat daar onder water. Bizarre momenten van dit weekend waren wel de zondagmorgen dat ik me versliep en dat is me echt nog nooit overkomen in al die jaren. Dan de lijnbreuk van Jacco op een aanbeet waarbij hij de lijn uit het water weet te vissen en op de hand een snoek verder af staat te drillen. Momenten waar we na de tijd elkaar nog even mee weten te pakken natuurlijk.

Na een moeizame start.....

Zaterdag ga ik met Hilda naar een water waar we graag vissen samen. We kunnen hier de dag prima trollend door brengen met altijd wel wat leuke vangsten. Zoals altijd wordt het op zo’n dag ook niet al te vroeg het water op en zakt de boot rond half tien in het water. Al trollend gaan we op weg maar de eerste uren blijven aanbeten uit.

volgt ook al snel een vis voor Hilda.

We komen aan op een gedeelte wat we altijd wat meer aandacht geven en hier vangen we dan ook al rap de eerste snoek. Het is nog bijna een dubbel strike als Hilda net na mijn aanbeet ook een dreun op haar hengel krijgt. Helaas lost ze deze vis direct en blijft het bij mijn vangst. We gaan door en krijgen nu werkelijk aanbeet na aanbeet maar helaas blijven de meesten niet hangen. Het levert mij en Hilda nog een vangst op maar dan is het ook net zo vlot weer gebeurd. We trollen de weg terug naar de helling maar zien geen aanbeet meer.

Jacco blij met deze snoekbaars als eerste vangst....

Zondagmorgen schiet ik om half acht wakker uit een diepe slaap en besef me direct dat ik op dat moment aan helling had moeten staan. Het is ook het moment dat mijn telefoon afgaat met Jacco aan lijn of ik al onderweg ben. Onderweg uhhhh nee, ik heb me verslapen en ben nog thuis is mijn antwoord. Het valt even stil om daarna een lachsaldo te ontvangen met de vraag hoe ik dat voor elkaar krijg. Tja, is me ook een raadsel want ben normaal altijd ruim op tijd wakker voor een visdag. Oververmoeidheid zullen we het maar op houden na al die werk en visdagen van de afgelopen weken.

dan gaat het in één keer wel los....

In een recordtempo weet ik de trailerhelling te bereiken en kunnen we snel op pad. We besluiten eerst een tijdje te gaan trollen om daarna wat stekken af te werpen. Maar net als de dag hiervoor blijft het ook nu heel lang stil met de aanbeten. Op een enkele flauwe aanbeet na gebeurt er vrijwel niets de morgen door. Door de draaiende winden gaan de driften die we al werpend proberen te maken ook al niet lekker, en zo modderen we dan de dag maar een beetje door.

Snoek op de hand afgedrild na lijnbreuk!

Dan is het later in de middag net of die knop onder water weer omgaat want nu krijgen we ineens aanbeet op aanbeet. En dat op de plekken die vanmorgen nog zo dood leken. In anderhalf uur tijd krijgen we een tiental aanbeten, vangen we vier snoeken en lossen we er nog twee bij de boot. Op een gegeven moment krijgt Jacco een dreun op zijn hengel waarbij deze tegen de rand van de boot klapt. Hij breekt een hengeloog en krijgt hierop lijnbreuk waarbij we de lijn in het water zien drijven. Terwijl ik snel achteruit vaar pikt Jacco de lijn uit het water en staat hij op de hand een snoek af te drillen. Voor mij een enorm hilarisch moment om te aanschouwen natuurlijk en ik heb dan ook echt in een deuk gelegen. Het maakte deze dag samen met mijn verslapen tot een bijzondere dag…..

Pieter Nederlof