Altijd als de blaadjes langzaam beginnen te kleuren en het voelbaar kouder wordt, begint het bij menigeen weer te kriebelen. Ralf incluis. We spraken al eerder wat af, maar dat kon helaas niet doorgaan. De herkansing staat gepland op zaterdag 9 oktober. Als gevolg van een vette Twentse 'brulft' vertrekken we iets later uit onze Boeskoolstad. Onze zinnen zijn gezet op een mooi water in de kop van Overijssel.

Al snel ligt das Boot in het water. Terwijl Ralf nog even de auto en trailer wegzet, maak ik een paar proefrondjes. Ik pik Ralf op en de pret kan beginnen. We besluiten eerst de aanliggende woonboten te bestoken met shads en jerkbaits. Dit levert direct al een aanbeet op. Als we onze ultramoderne driftemmer daarna per ongeluk trakteren op een enkele reis bodem, gaan de zonnebrillen op en varen we vol goede moed verder.

Ik had al wat research gedaan en via via weten we waar we min of meer snoek mogen verwachten. We zien helder water met veel waterplanten. De wind waait parallel aan de oever zodat we ideaal langs taluds tussen 1,5 - 4,0 m kunnen driften. Na een uur of wat levert ons dat de eerste snoek op. Een kleintje van een cm of 70 die zich in het water van een shad wist te bevrijden. De toon is gezet. We vermaken ons uitstekend in een natuur die zich langzaam opmaakt voor de winter. Geheid dat dit ook onder water gebeurd.

We gaan op zoek naar een plek waar regelmatig snoekbaars wordt gevangen. Van een vastberaden Marco krijgen we een heuse vangstgarantie per SMS. Hij houdt voet bij stuk, ook als wij er een sanctie opzetten mocht de vlieger onverhoopt niet opgaan. Het stuk levert ons niet meer dan een stuk of 3 voorzichtige aanbeten op. Ook als we daarna nog een hulplijn inschakelen en Pieter ons telefonisch consulteert. Marco is de Sjaak en moet z'n belofte inlossen. We begrijpen dat u uiteraard benieuwd bent naar de inhoud van onze sanctie, maar omwille van de goede orde gaan we daar niet verder op in. Hij liever dan wij. Dat dekt de (spreekwoordelijke) lading wel.

Inmiddels loopt het al tegen zessen als we nog een paar driften doen voor een paar aanlegsteigers. Prompt wordt mijn homemade jerkbait - voorzien van een nieuw lakje (bedankt nog Derk) - gestopt. Een kleine snoek is de dader. We hebben nog een klein uurtje en jerken ijverig verder. Dan weer een droge snok op de jerkstok. We zien een mooi exemplaar die wel eens richting meter zou kunnen gaan, maar nipt gehaakt is. Al kopschuddend doet de snoek dan eigenlijk wat ik liever niet heb: achteruit zwemmen. Ik vraag Ralf toch even te scheppen, want verspelen is na zo'n lange dril wel zonde. Ik ben verbaasd als de meetband slechts 93 cm aangeeft. Deze leek veel groter.

Omdat het nog ongeveer drie kwartier licht zal zijn, besluiten we richting trailerhelling te trollen. Onderweg daar naar toe, vang ik nog een 92 cm snoek en mist Ralf een beste aanbeet. Het is mooi geweest voor vandaag.

Een week voor mijn visavontuur met Ralf, ben ik met Marco nog het grote water op geweest. Het is inmiddels oktober en we weten beiden maar al te goed wat dat betekent: de (grote) snoekdames beginnen rond deze periode met het produceren van miljoenen eitjes. Het moge duidelijk zijn dat dat veel energie kost. Bovendien maken de pikes zich op voor de winter. Lunch-time?

Voor vandaag was het de bedoeling vooral jerkend een paar hotspots te bestoken. Marco had voor een paar flinke aasvissen gezorgd die het onder een dobber mochten doen. Ondanks dat we vandaag alles uit de kast trokken, ruzie maakten met een zelfingenomen karpervisser, nieuwe doorvoer-havens bekeken, slap ouwehoerden en ons bijna een jerkarm hebben geworpen, kunnen we kort zijn over het resultaat vandaag: 3 aanbeten waarvan er slechts eentje werd verzilverd: 80-er op een Shadclone. Het is niet altijd feest.

Ook andere vissers, waaronder Jesper (Rusky.nl) en Simon, hadden het zichtbaar zwaar vandaag. Opvallend was dat ze aan het einde van de middag weer een beetje begonnen te bijten. Over het weer viel weinig te klagen: zonnig weer met iets te veel wind.

Good goan,
Wouter