Het einde van dit roofvisseizoen nadert en we gaan voor twee maanden het gesloten seizoen in. Waarom is mij eigenlijk al jaren een raadsel want met de paai van de roofvis heeft het in ieder geval niets meer te maken. Ook het feit dat we met kunstaas door mogen vissen terwijl het seizoen voor de snoek al dicht zit is niet te rijmen, we gaan ze toch vangen of we er nu gericht op vissen of niet. Zelfs nu na een strenge winter als deze is de vis die wij de laatste twee weken vangen al volledig afgepaaid. Nu was deze winter afzonderlijk koud voor Nederlandse begrippen en de laatste jaren hadden we veel mildere winters waarbij de snoek en snoekbaars al twee maanden eerder begon te paaien. Nee in mijn ogen zou een gesloten tijd voor de sportvisser absoluut overbodig moeten zijn omdat wij onze vangst altijd met zorg behandelen en resoluut in het zelfde water terug zetten! En waarom die gesloten tijd alleen voor de roofvis terwijl je op iedere andere vissoort gewoon door kunt vissen. Het wordt tijd dat deze oude visserijwet eens omver gegooid wordt en naar de maatstaven van deze tijd herstelt wordt. Dan zou wat mij betreft die gesloten tijd in ieder geval verkort mogen worden of zelfs verdwijnen. Ik weet het, het is een gevoelige kwestie maar hij keert toch ieder jaar weer terug en daar moeten we maar eens vanaf. Maar er gloort hoop want het schijnt dat er al druk aan deze wet gewerkt wordt. Nu maar hopen dat er straks de juiste beslissingen genomen worden.

Maar goed we konden nog vissen deze maand en de laatste twee weken ben ik nog twee keer op pad geweest. De eerste afspraak werd met Bas gemaakt om een dagje bij hem te komen vissen op de rivier. Zijn neef Stephan zou meegaan om voor het eerst gericht op snoekbaars te gaan vissen. Zondag 21 maart reisde ik met de boot naar de afgesproken helling ergens in zuid-holland. Dankzij de prima beschrijving van Bas was het vrij eenvoudig voor mij om de helling te vinden en ik was al bezig met de boot op orde te maken toen Bas en Stephan arriveerden. De boot werd getrailerd in een haven waaruit we direct de rivier op konden varen. Eerst werd de kop van de haven door ons uitgevist maar ondanks dat het een prima stek leek konden we geen aanbeten uitlokken.

We varen door de rivier op en proberen enkele inhammen uit te vissen. De bodemstructuur op de fishfinder zit er perfect uit maar ook hier lijkt geen snoekbaars interesse in onze shadjes te hebben. Uiteindelijk is het een stek onder een brug die mij een eerste aanbeet oplevert en een ondermaats snoekbaarsje is even de pineut. Al gauw verspeel ik hier ook een shad en na diverse hangers besluiten we te verkassen. Een ingang van een haventje leek ons een prima stek om het daar eens te proberen. Het is Bas die hier een snoekbaars weet te vangen maar ook op deze stek blijft het bij deze ene vis. Het is zoeken voor ons op deze rivier want geen van ons had enige stekkennis.

Zo komen we uit bij een volgende ingang van een haven en hier weet ik vrijwel direct een knap formaat snoekbaars te vangen. We kammen de stek verder uit en ik krijg nog enkele aanbeten maar weet deze niet te verzilveren. Ook hier blijft het bij deze ene vis. Het is al ver in de middag als we bij een stek arriveren waar we eerder die morgen enkel e bootjes hadden zien liggen. Het is Stephan die nog geen aanbeet heeft gehad en ernstig twijfelt aan zijn verticaal techniek. Toch weet hij op deze stek twee maal achter elkaar een snoekbaars te vangen waarvan de grootste vis van deze dag. Toch een knappe prestatie van hem om door te zetten ondanks zijn twijfel en onervarenheid. We vissen nog een paar stekken uit op de weg terug richting de helling maar weten geen vis meer in de boot te krijgen. Rond vier uur gaat de boot weer op de trailer en neem ik afscheid van Bas en Stephan, ik heb nog een lange weg te gaan terug naar huis.

De volgende visdag voor mij is tevens de laatste van dit seizoen. We zitten in het laatste weekend van Maart en deze keer stapt Marco Vogelzang bij mij in de boot. Ik had hem een tijd terug al eens een visdag beloofd en op de valreep moest dit dan nog maar even gebeuren. Op vrijdagmorgen stuur ik hem een sms of hij zin had om zaterdag te vissen maar ondanks dat het kort dag was reageerde Marco enthousiast terug met een sms. Ver voor de afgesproken tijd stond Marco zaterdagmorgen bij de helling te wachten en te popelen om te gaan vissen, hij had er zin in dat was wel duidelijk. De boot ligt vlot te water en we beginnen direct een kantje met ratelpluggen en shads af te trollen. Deze stek leverde mij vorig jaar overigens een hele mooie snoekbaars op en ook toen op de valreep van het gesloten seizoen. Ondanks dat we de stek meerdere malen afvissen levert het ons niets op. Ik besluit om te verkassen naar een paar stekken om deze al verticalend uit te vissen.

De eerste stek levert ons ook niets op en het is de tweede stek die mij een eerste mooie snoekbaars oplevert. Ik had tijdens het verticalen een zogenaamde dode hengel ingezet. Een hengel die in de steun staat en een shadje rustig meevoert met de boot. Het culprit shadje aan deze hengel deint rustig mee vlak boven de bodem. De hengel buigt diep door als ik hem uit de steun grijp en even later komt er een knappe snoekbaars dik in de vijftig boven water. Nog prima aan de maat om met de hand te landen en eindelijk is daar de eerste vis tijdelijk aan boord. We driften nog een keer deze stek af maar verder blijft het bij deze aanbeet.

We verkassen weer naar een volgende stek waarvan ik weet dat er rond deze tijd wat te vangen moet zijn. Toch is het ook hier taai en kunnen onze shadjes niets uitrichten onder water. De volgende stek die we aandoen zou ik een stek willen noemen waarbij ik bijna vangstgarantie zou geven. Toch kijk ik wel uit om me hier daadwerkelijk aan te wagen want het is nog altijd vissen en niet vangen. Ook deze stek levert ondanks dat er op de fishfinder duidelijk vissignalen afgegeven worden niets op en lijkt het toch een hele taaie dag te gaan worden. We zitten alweer rond het middaguur als we terug gaan naar de stek waar ik de snoekbaars ving. We gaan hier weer een drift maken om te kijken of we hier nog een aanbeet kunnen uitlokken. We zijn de drift nog maar net begonnen als mijn steunhengel weer diep doorbuigt. Ik grijp de hengel uit de steun met de melding “vis” een melding overigens die ik bijna altijd maak tijdens een aanbeet. De vis blijft diep en begint flink te knokken onder de top. Ik zeg tegen Marco, als straks blijkt dat het een snoekbaars is hij het schepnet wel tevoorschijn kan halen. De vis gaat nu runs nemen en mijn twijfel over een snoekbaars begint toe te nemen. Als even later een eerste aanblik onder het oppervlak verschijnt is die twijfel gegrond en blijk ik een dikke metersnoek te drillen. De vis weet vooralsnog van geen ophouden en gaat er een paar keer stevig vandoor. Uiteindelijk geeft ze de strijd op en kan ik haar langs de boot dirigeren. Na twee pogingen weet ik haar in de kieuwdeksel te pakken en haar aan boord te hijsen. Een dikke meterbak maar toch al volledig afgepaaid. Ik leg haar neer om het meetlint er goed langs te leggen en met een lengte van 1.15 m een prachtige snoek. De vis gaat snel weer terug en zwemt na weer op kracht te zijn gekomen met ferme slagen weg. Op de weg terug naar de helling doen we nog enkele stekken aan maar weten niets meer te vangen. Ondanks deze prachtige snoek blijkt het een taaie dag te zijn geweest. Mijn vismaat moet de dag visloos afsluiten maar ik beloof hem bij het afscheid aan de helling dat we het straks in het nieuwe seizoen zeker nog eens over gaan doen. En dan hopelijk met wat mooie resultaten voor hem……………….

Pieter Nederlof.