Zaterdag 8 juli, de hitte van de afgelopen tijd maakte het niet aantrekkelijk om te gaan vissen. Dus nu het wat minder warm wordt is het weer tijd om het water op te gaan. We besluiten om vroeg te vertrekken en zo de actieve vis in de morgen achter de kiezen te zitten. Aangekomen bij de trailerhelling blijkt er best nog veel wind te staan en dat is op groot water nou net wat we niet kunnen gebruiken. De boot gaat toch het water in want veel andere opties hadden we nu niet. Als ik de fishfinder aanzet blijkt de watertemperatuur 24,5* te bedragen en dat is een verschil van dik tien graden met de laatste keer vissen! Misschien toch niet verkeert dat het water door de wind zo in beroering wordt gebracht met deze hoge temperatuur alleen het geklos in de boot is niet zo aantrekkelijk. We maken de hengels in orde en moeten dan de altijd beslissende vraag oplossen: het kunstaas! Wordt het de shad of een plug, herrie schoppers zoals de rattelplug of een rustig wankelende plug. De laatste keer bleek een combinatie van grote shad en ratelplug een goede keus, dus wordt het dit keer ook weer het wapentuig.

We beginnen op onze eerste stekken te trollen om zo de vis als het ware op te sporen en na een tijdje buigt de steunhengel door maar veert ook gelijk weer terug. De grote shad loopt vast is dan de gedachte maar bij inspectie van de shad bleek deze toch ingekerfd door flinke snoektanden, de eerste misser dus. We gaan het proberen met jerkbaits maar door de golfslag en harde drift van de boot besluiten we toch maar weer verder te trollen. Er gebeurd een paar uur verder niets en we zoeken verder naar andere stekken. Als we een mooi talud met de wind er vol op aftrollen buigt de steunhengel weer diep door en deze keer blijft de vis wel hangen. Het is een beetje een vreemde dril en mijn vermoeden dat het geen snoek is wordt dan ook bevestigd als er een mooie snoekbaars aan de oppervlakte verschijnt. De vis zit mooi op een dreg gehaakt en onthaken is een fluitje van een cent, even een foto en de vis zwemt al weer onverstoorbaar weg. Oja meten ging niet want het meetlint was op onverklaarbare wijze uit mijn tas verdwenen, lengtes schatten gaat me bij snoek beter af dan bij snoekbaars want daar zit ik er nogal eens ver naast maar dik over de tachtig moet toch in de goede richting komen.

We trollen weer verder en dan is het Gijsbert die een aanbeet krijgt op de shad. Even staat hij lekker te drillen maar dan is bij hem het feest ook zo weer voorbij, hengel valt slop en de vis is verspeelt. Onze bange vermoedens worden “zo zal later ook blijken” bevestigd dat de snoek loom en niet agressief genoeg is in het veel te warme water. Want nog geen uurtje later krijg ik een aanbeet op mijn ratelplug, eerst denk ik nog dat ik vast loop maar dan begint er toch wat te bewegen aan de andere kant van de lijn. Ik heb het gevoel dat ik aan een zak met aardappelen aan het trekken ben maar lang duurt dat gevoel niet want ook bij mij veert de hengel weer vol terug. Mijn ervaring bij zulke aanbeten is dat dit vaak zeer grote snoek is want die hebben vaak in het begin niet in de gaten dat ze gevangen zijn en gaan er dus echt aanhangen. Later gaan deze zware dames pas zwemmen maar bij mij in dit geval is ze zonder verdere vermoedens waarschijnlijk weer verder gezwommen. Ik zal het nooit weten en nooit achter komen ook, misschien maar goed ook! We gaan weer verder deze stek afvissen maar het levert verder niets meer op. Later doen we nog een andere stek aan en ook hier weer een aanbeet op de shad maar ook deze vis blijft er niet aanhangen. Om gek van te worden en ik verlang dan op dat moment ook naar de herfst. Snoeken die vol overgave over het kunstaas heen schuiven, fatso’s die compleet verdwijnen en vissen die vier, vijf keer van de boot wegzwemmen of dat ze niet aan een lijn zitten. Ik blijf nog maar even verder dromen tot die tijd is aangebroken. Volgend weekend gaan we de rivier maar eens op en hopen dat door het stromende water de snoek daar wat actiever is, en misschien komen dromen dan wel uit............!

Pieter Nederlof.