In de vakantie kom ik met een kameraad aan de praat over het vissen. Wat bleek, hij had nog een bellyboot op zolder liggen waar hij welgeteld éen keer mee had gevist. Goh wat leuk zei ik, zo’n ding heb ik altijd al eens willen proberen. Geen probleem zei hij, je haalt hem maar een keer op, het waadpak heeft trouwens wel laarzen met maat 43, gaat dat lukken vroeg hij nog? ‘Tuurlijk!’ antwoordde ik, ik heb immers maar maatje 45, dus dat lukt zat!

Toevallig sprak ik KJ toen ik net terug was van vakantie, en hij zei dat ze gingen bellyboten.
Goh, lachen zei ik, ik wou net zo’n ding ophalen van een kameraad van me.
De afspraak was snel gemaakt en we zouden dan ’s avonds met z’n 3en, KJ, JH Jonkers en ik het water op gaan.
Omdat ik nog nooit vanuit zo’n ding had gevist leek het me wel verstandig om ’s middags eens even te gaan oefenen op een grote plas dicht bij mijn huis.
Het was wel even zweten en wankelen voor ik goed en wel in het water lag met deze drijfstoel, maargoed… het lukte.
Ik kwam er al wel heel snel achter dat die dingen wel erg windgevoelig zijn, én dat maat 43 toch eigenlijk wat te klein is voor me!

Die oefenmiddag verspeel ik 1 hele mooie baars, zonde, dat wel, maar wat een gaaf gevoel om een vis te drillen vanuit zo’n visluchtbed!
Om half 6 ’s avonds hadden we afgesproken in een haventje in de buurt, en toen ik daar aankwam lag DLT… ofterwijl J.H. Jonkers al in het water. Van KJ keek ik nog even de T.W.T (Ter Waterlatings Techniek) af omdat het toch wel een heel steil kantje was waar we erin moesten.
Dat was wel even spannend, vooral omdat het natuurlijk nog maar de 2e ker was dat ik me in deze luchtzak liet zakken.

Na een klein half uurtje wist KJ de eerste vis deze avond te landen, een baars. Het kan ook niet anders dat hij de eerste vis pakte van de avond, want die KJ vist tegenwoordig ongeveer met 12 aasjes tegelijk, dit alles gemonteerd aan 1 mega onderlijn. Dat het toch wel z’n vruchten af kon werpen bleek niet veel later toen ik later een kreet hoorde! VIIIIIS, En niet zo’n kleintje ook. De vis mocht niet groter zijn dan 1 meter, want anders kon KJ hem niet opmeten daar hij een meetlintje had meegenomen die niet verder kwam dan 1 meter precies.
Deze snoek had hij dus goed uitgekozen, want het lint stopte bij 97 cm!! Een mooie vis om te drillen vanuit de bellyboot, de volgende keer nemen we waterski’s mee!!

Dat J.H. een beetje angstvallig naar het hele tafereel zat te kijken drong eigenlijk nog niet echt tot ons door.
Niet veel later haakt J.H. ook een monsterlijke vis die ook ruim over de 90 centimeter gaat.
Maar toen de vis naast zijn belly lag maakte hij maar geen aanstalten om de vis te landen.
Eerst probeert hij ons nog weg te jagen door met water naar ons te sputteren, maar wij wouden natuurlijk nog wel even een foto van hem schieten waar hij triomfantelijk met het bakbeest op zou staan.
Dat dit niet ging gebeuren bleek al snel, ik kan er een heel lang verhaal van maken, maar het kwam erop neer dat hij de snoek niet in de kieuwgreep durfde te pakken! (hahahhaha)

‘De haak zit aan de verkeerde kant en ik durf hem niet met links te pakken’
Natuurlijk vonden KJ en ik het zielig voor de snoek, en ik offer me op om zijn snoek even te landen. Dit was natuurlijk in een poep en een scheet gebeurd en toen ik hem melde dat ik hem ook wel even netjes weer terug zou zetten begon hij bijna te huilen! Hij moest er namelijk zelf nog wel even mee op de foto!! Want nu waren de haken weg en durfde hij hem wel aan te pakken. Ik flipper naar hem toe en rijk hem de snoek aan. Met trillende handjes neemt hij hem in ontvangst en we schieten maar snel een foto. Door al deze commotie was er natuurlijk geen tijd meer om de vis te meten, maar waarschijnlijk zat deze ergens rond de 95.

We vissen door, en alsof het zo moest zijn gebeurd het! Ik krijg 2 keer een flauwe aanbeet, en op het moment dat ik het binnendraaien pauzeer klapt de snoek vol op mijn rubbertje! Ik sla aan en meld meteen dat ik vis heb. Op dit moment komt de snoek hevig kopschuddend volledig uit het water en smijt het aasje snoeihard naar de visser terug. Gelukkig heb ik vroeger nog gevoetbald, en met de souplesse van toen kop ik de loopkop hard weg! (auw)
Ik geloof dat ik ook nog wat mopperde, want ik baalde stevig, weer een 90 plus snoek, maar bij mij moet het weer ontsnappen! BAH! Ik ben er nog zuur van geloof ik!

Verder bleef het stil, overal zagen we vis jagen, maar ze waren niet meer te verleiden. KJ haakte nog wel een hele mooie brasem, maar plotseling durfde hij ook geen vis meer te landen en besloten werd om deze dan ook maar in het water te onthaken.
Toen we weer op de kant stonden kregen we nog een privé show van J.H Jonkers, je weet wel… D.L.T!!
Hij liet nog even zien hoe je kon kickboxen met flippers, dat dit een hilarisch gezicht was hoef ik natuurlijk niemand uit te leggen.
Dit airchair experiment krijgt zeker nog een keer een gevolg! Ik kan niet wachten

Rix