Sander is weer terug uit Frankrijk. Trots heeft hij de foto’s van zijn snoek van 1 meter en 17 centimeter laten zien. Wout heeft onlangs de magische grens van de meter overschreden met een mooie 1 meter en 1 hele centimeter. Maar onze Markjan…..
Markjan is een kei in het vangen van véél snoek. Op dit gebied moeten Wout en Sander in hem vaak hun meerdere erkennen. Maar als het gaat om de lengte… Hij kreeg wel grote snoeken aan de lijn, maar alsof de duivel er mee speelde wisten de grote snoeken altijd aan het net of de hand van Markjan te ontsnappen. Afgelopen maandag moest daar verandering in komen. Daar werd het tijd voor, maar vreemd genoeg voelde we ook dat het deze dag zou gaan gebeuren.

We hebben nieuw viswater ontdekt. De afgelopen keren hebben we daar hele mooie snoeken weten te vangen. Wout ving er zijn meter en Markjan heeft er een monstersnoek verspeeld. De gemiddelde lengte van de gevangen snoeken ligt aanzienlijk hoger dan de gemiddelde snoeklengte op ons thuiswater. Ook zijn we voor het moment even van het trollen afgestapt. Het vissen met dood aas heeft momenteel onze voorkeur. Wout en Sander zorgden voor een mooie partij voorntjes van zo’n 15cm en bij het eerste ochtendgloren vertrokken we met een goed gevoel naar ons nieuwe snoekparadijs.
Het water lag er glad bij. Maar de vis was onrustig. Waar je ook keek zag je kringen en springende vissen. Of dit een goed of slecht teken was wisten we niet. Dat moest gaan blijken. We voeren regelrecht naar de stek waar Markjan zijn monstersnoek verpeelt had. We klommen op de krakkemikkige steiger en prepareerde in no-time 7 hengels. Wout showde zijn nieuwe en futuristische schuifdobbers en hengel zonder ogen waarbij de lijn dóór de hengel naar de top loopt. Futuristisch, dat wel… Maar Markjan en Sander kregen na wat gevloek, harde plonsen vlak voor de neus en langs vliegende voorntjes toch sterk het idee dat het vrij beroerd wierp.
Toen Wout voor de tweede keer zijn lijn uit de knoop aan het halen was, kreeg Markjan medelij met Wout en besloot hem te helpen. Al kantklossend viel hun oog op de andere dobber van Wout. Daar kwam beweging in. Gespannen staarde we naar de dobber die niet onder ging maar langzaam verplaatste. Dat hadden we nog niet meegemaakt. Op dat moment besefte we dat we fout zaten. Verder op het water was de dobber van Markjan verdwenen. Onderwater had deze de dobber van Wout meegenomen. Markjan kwam in actie. In zijn achterhoofd had hij de ervaring met de monstersnoek. Deze was naar de steiger en om een paal gezwommen. Dat zou hem niet nog een keer gebeuren. Voorzichtig haalde hij wat lijn binnen. En net voordat de lijn strak zou komen te staan sloeg hij aan. “Hebbe!” De snoek bleef diep, had trage bewegingen en nam bij tijde een stevige run. Duidelijk werd dat dit een grote snoek betrof. Alle drie kende we de pech die Markjan vaak met grote vissen had. Toen de snoek ook maar een beetje in de buurt van het net kwam riep Markjan dan ook “Pak’um dan! Pak’um dan!” Sander stak het net in de richting van de snoek. Op dat moment zette de snoek aan en dook uit zichzelf het schepnet in. Blijkbaar werd Markjan deze snoek gegund. Een mooie dikke snoek werd de steiger opgehesen. Er was twijfel over de lengte. Zou het een meter zijn? Of zou hij er net onder blijven. Zenuwachtig werd het meetlint er naast gehouden. Puntje van de staart, puntje van de bek…. Het meetlint gaf exact 1 meter aan!

Na vele, vele dagen vissen hadden we dan eindelijk alle drie een meter te pakken!
Nog een half uur spraken we voluit over de snoek, het mooie viswater en over de mooie hobby die we hadden. Wout wierp nog een paar keer vloekend zijn dobber en haak te water maar zijn voorn het riet in. We besloten te verkassen. Een paar honderd meter verderop klommen we op de volgende steiger. De hengels lagen nog amper te water toen de dobber van Sander begon te lopen. Altijd een geweldig moment. Snel werd duidelijk dat ook deze snoek er zijn mocht. Het beest gaf dapper verzet en speerde een aantal keer aan de oppervlakte, als een speedboot, over het water. Op de kant was onze verbazing groot. Zou ook deze de meter halen? Hoe we ook ons best deden met het meetlint, we konden er net geen meter van maken. Maar 99cm was toch ook een mooi formaat. De snoek miste een oog. Het zoveelste bewijs dat een half blinde snoek nog prima kan functioneren. We werden er gretig van. Terwijl de snoek nog op de foto moest gooide Markjan gedreven de hengels weer uit (Zie foto).

Twee snoeken met een gemiddelde lengte van 99,5cm! We verplaatsten nog een paar keer. Sander haalde de gemiddelde lengte flink naar beneden met een snoek van 55cm waar hij bij het onthaken en dicht klappen van de bek zijn vingers nog vervelend aan verwonde. Wout wierp, vloekte, verloor een schroefje van z’n rail en wist zijn lijn op wonderbaarlijke wijze te veranderen in een enorme kluwen. Daarna besloot hij heel verstandig naar het verjaardagsfeest van zijn broertje te gaan. Markjan en Sander gaven het nog een kans. Maar het bleef lang rustig. Markjan hing zijn aasvis kort onder de dobber. Dat was een goede keuze en gaf direct resultaat. Een mooie 79cm werd binnengehaald. Korte tijd later, toen hij zijn aasvis binnenhaalde dook de volgende snoek erbovenop. 83cm schoon aan de haak. Een mooie afsluiter van een mooie dag!

Een legendarische dag voor Markjan! Hij heeft zijn meter te pakken. Binnen 2 weken hebben we 3 metersnoeken gevangen en één monstersnoek verspeeld. Dit belooft wat voor de komende maanden. De échte snoektijd moet immers nog aanbreken. De kans is groot dat we de komende tijd dit water nog vaak gaan bezoeken.

Sander.

Het resultaat van deze dag;

5 snoeken
Grootste snoek 100 cm
Totale lengte aan vis; 4 meter en 16 centimeter.
Gemiddelde lengte 83,2cm.

Sander 2
Markjan 3
Wout 0