Tijdens een e-mailing deze week met Markjan kwam de uitnodiging weer ter sprake die ik hem eerder na een visdag gedaan had. Markjan was toen visloos bij mij uit de boot gestapt en dit zat me natuurlijk niet lekker. Ook Markjan had nog wel een keer zin in een dagje groot water dus was de afspraak voor zaterdag snel gemaakt. De vorige keer dat ik hem in de boot had bleek hij een prettig gezelschap om mee te vissen. Niet te snel het erbij laten zitten maar altijd positief blijven blijkt zijn moto ondankst dat het moeilijk was. Ook bleek hij een echte gast aan boord want hoe belangrijk kan het zijn om de boel een beetje knap te houden bij je gastheer aan boord. Wat dat betreft heb ik wel eens gasten aan boord gehad die er echt een puinhoop van wisten te maken. Als na een visdag blijkt dat je boot vol met opgedroogde waterplanten en allerlei verpakking materiaal van eten en dergelijke ligt betuigd dit nou niet echt van respect voor je gastheer. De avond voor de visdag was ik nog volop in de weer met enkele voorbereidingen op mijn shads. De laatste keren ging het namelijk een aantal keren gruwelijk mis met de onderlijntjes op mijn shads. Dit keer zal en moet alles tip top in orde zijn.

De afspraak was net als de vorige keer rond zeven uur bij mij thuis. Markjan kwam weer keurig tien minuten eerder op tijd. Na een bak koffie gingen we op stap en een half uurtje later lag de boot weer te water. Het was mistig en fris met weinig wind en dit zou tot ver in de dag zo blijven. Op de stek aangekomen beginnen we eerst maar eens te trollen, kijken of de vis een beetje actief was. We zouden de hele dag op deze stek blijven hangen om het maximale eruit te halen. De eerste paar rondjes trollen levert niets op en ik vervang de steunhengel van kunstaas. De altijd vangende fatso gaat eraan zeg ik een beetje gekscherend tegen Markjan. Nog geen twintig meter verder klapt de steunhengel dubbel wat een beetje hillariteit opleverde natuurlijk. Toch is en blijft het een aasje wat vaak uitkomst bied zo ook deze keer. De vis lijkt in eerste instantie niet echt wat voor te stellen maar als ik hem eenmaal geland heb blijkt het toch wel een mooie forse snoek. Het meetlint erlangs geeft de waarde aan die bij deze snoek past, 82cm wel te verstaan.
De kop is eraf voor mij nu mijn gast nog.

Het blijft verder rustig tijdens het trollen en ik besluit om wat stekken uit te gaan werpen. Markjan gaat met de bustjerk aan de slag en ik besluit met een shadje van salty shaker het wat dieper te proberen. Dan hoor ik een flinke plons net achter de boot en als ik omkijk zie ik nog net een flinke kolk. Het was een mooie snoek aldus Markjan die bijna helemaal het water uitkwam. Hij werpt de plek nog een aantal malen uit en dan is het raakt. De busterjerk heeft het wateroppervlak nog maar net geraakt of de snoek duikt er vol op. De slip op de reel van Markjan blijkt om de een of andere reden los gegaan maar ondanks dit heuvel blijkt de snoek er toch aan te hangen. Een leuke dril volgt en even later kan Markjan dan eindelijk zijn eerste grootwater snoek landen. Een mooie volle vis van 83cm is zijn beloning voor het doorzetten.

De dag vordert en we hebben een aantal kleine buitjes over ons heen gehad. Toch vermaken we ons goed en valt het weer ons nog alleszins mee. Ik besluit dat het tijd wordt om te gaan backtrollen. Dit doen we dan door heel langzaam met grote shads net boven de bodem te vissen. De laatste keren heeft deze visserij mij geen windeieren gelegd en wisten we een aantal mooie vissen boven water te brengen. Deze keer wist het echter onze dag niet goed te maken. Wat we ook probeerden aan shads niets leverde een aanbeet op. Het was me trouwens al opgevallen deze dag dat de twee eerdere vangsten hoog in het water waren gedaan, iets wat de laatste tijd juist niet lukte.
We gaan tot slot toch maar weer een stukje trollen en dit levert mij dan nog een aanbeet op een witte shad op. Deze vis was niet zo fors als de vorige snoeken en leek een beetje mager. Met een lengte van 79cm was het toch nog wel een leuke snoek. Markjan moest een beetje vroeg thuis zijn deze avond dus besluiten we er rond half vier een eind aan te breiden. Zijn revanche had hij genomen op het grote water door een mooie forse vis te vangen. En geloof mij, dat is een prestatie op zich op zulk groot water waar het nou niet altijd even makkelijk is. Maar voor mij is dat nou juist weer de uitdaging...........

Pieter Nederlof.