dame van 104 cm

Het was voor mij ruim een half jaar geleden dat ik gevist had en ik moest dan ook wel weer wat inkomen. Ik voelde me echter al snel weer aardig in mijn element, maar dat veranderd drastisch als Peter in ene een gigantische aanbeet heeft en zijn hengel zo krom staat dat ik even vrees dat deze breekt. Na een paar minuten drillen vol adrenaline en spanning laat ze zich even zien!

Ik weet niet wat ik zie!! Ik heb nog nooit zo’n grote snoek gezien! Peter valt nog net niet flauw van blijdschap als ze er weer met een flinke plons vandoor gaat. Ze zit nou niet bepaald stevig gehaakt en Peter is dan ook behoorlijk gespannen om haar kwijt te raken. Alsof deze spanning nog niet voldoende is komt er een pannenkoek aangevaren die aan het slepen is met een blinkertje. We roepen allebei dat hij niet te dicht langs moet varen, want het is wel duidelijk dat Peter een flinke dame probeert binnen te halen. De pannenkoek, zoals ik hem maar even noem, blijkt doof en niet de slimste, want hij vaart op nog geen 3 meter langs onze boot en er gebeurd waar we allebei bang voor waren, zijn blinkertje kruist de lijn van Peter. Peter is (zacht uit gedrukt) allerminst gecharmeerd :) Een klein wondertje zorgt ervoor dat de lijnen vrij komen van elkaar en dat de dame netjes langs zij komt te liggen. Peter is helemaal in de gloria! Hij heeft zijn pr met 4 cm overtroffen. De mooie dame bedraagt maar liefst 114 cm!!

close up van de 114

Peter is helemaal in de gloria en ziet er uit als de gelukkigste man van de wereld. Ik ben uiteraard blij voor Peter maar zo onder de indruk van de grootste snoek die ik ooit heb gezien dat ik het behoorlijk eng vind. Ik ben me maar al te bewust van de scherp en groot uitziende tanden en ons bootje, wat ik gek genoeg nu opeens veel te klein vind, met zo’n bakbeest voor me neus. Na wat foto’s te hebben geschoten, legt Peter de dame weer in het water en laat haar weer even op adem komen. Ze glijd na een paar tellen al rustig de diepte in.

toedeloe echt niet

Na even een kwartiertje stom voor ons uit te hebben gekeken en het adrenaline peil van ons beide weer wat gezakt is gaan we er weer tegen aan. Ik vraag nog vol ontzag aan Peter wat er gebeurd als ik zo’n monster aan de lijn krijg op mijn dropshot hengeltje waar ik vandaag mee aan het vissen ben. Peter vermoed dat mijn hengel hier niet stevig genoeg voor is, maar wat maakt het ook uit, ik kan me er niks bij voorstellen dat ik überhaupt zo’n grote vis zou kunnen vangen. Nou Marlice bedenk je dan nog maar keer, want dat kan je dus wel! Nog geen 10 minuten later op nagenoeg de zelfde visstek, giert de lijn in ene door mijn slip heen en blijft maar gaan!

Elke keer als ik de snoek wat heb weten in te halen schiet ze er met dezelfde vaart vandoor en neemt meer lijn dan ik heb kunnen inhalen. Ik blijf voet bij stuk houden en na ruim 10 minuten laat ze haar achterste even zien, alsof ze wil zeggen, “toedeloe echt niet”!

mijn pr van 104 cm

Ik hoor Peter op de achtergrond schreeuwen “het is een grote!!!”…. ik ben helemaal in mijn eigen wereldje, pas als ze na ruim 15 minuten eindelijk richting boot begint te komen dringt het wat tot mij door en komt de angst die ik zo even bij de pr van Peter had in dubbele portie binnen. Ik ben blij met mijn vangst maar heb zo de bibbers dat ik mij niet tot de kieuwgreep kan zetten. Ik heb een jaartje geleden voor het eerst de kieuwgreep gedaan, echter niet bij een snoek van dit formaat, van maar liefst 104 cm! Peter probeert mij te overtuigen dat een grote snoek makkelijker vast te houden is dan een kleine en dat ze over het algemeen ook rustiger zijn, maar het mag niet baten. Ik krijg “de knop” niet om. Ik durf de snoek bij zijn achterste vast te houden als hij op het bankje ligt : ) Peter laat de snoek weer rustig om adem komen totdat ze zelf aangeeft weer weg te willen, en daar gaat ze hoor, mijn zelf gevangen stoot adrenaline!

je bent om te zoenen

We vissen daarna de “PR stek” nog een paar keer helemaal af en werpen op alle interessant uitziende plekjes maar we vangen daar niks meer. We besluiten verder te gaan trollen, maar ook dit levert niks op. Ik ben het trollen wel even zat en wil graag even al driftend gaan werpen. Gelukkig voelt Peter daar ook wel wat voor. Ik gooi mijn toch wel favoriete salmo hornet erop (ik heb hier tenslotte net mijn pr mee gevangen) en vang wat baarsjes. Een hele verademing voor mij om een visje te vangen waar ik geen angst voor heb haha. Blijkbaar word mijn (zoals ik het zelf maar noem) prettige gestoordheid door de adrenaline van de pr vangsten alleen maar groter en blijk ik niet in staat normaal op de foto te gaan haha.

snoekje 70 cm

Peter die net een stukje kunstaas van een vriend heeft overgenomen (omdat die daar geen vertrouwen in had) is blij verast als hij een felle aanbeet krijgt gevolgd door een snoekje van 70 cm. Uiteraard word er meteen, na de snoek terug te hebben gezet, een berichtje naar de desbetreffende vriend gestuurd om hem met een knipoog te bedanken voor het overgenomen aasje haha.

We werpen en trollen nog wat verder, maar verder word er niks meer gevangen. Wat een prachtige dag was dit! En wat een ervaring om zelf zo’n grote snoek te vangen en dan nog wel op mijn lichte dropshot hengeltje met een salmo hornet, wat een ervaring! Ik neem mij dan ook voor weer regelmatig te gaan vissen, wat is dit toch een mooie sport!

Veel visplezier!

Groeten Marlice