Soms ben je op weg naar een stek waarvan je weet dat het een goede stek is. Vaak vallen de vangsten dan toch weer tegen als je er geweest bent. Je hoopt dat het een keer goed los loopt op zo'n stek want uit ervaring weet je dat er goed te vangen moet zijn. Het is een kwestie van op de juiste plaats en juiste tijd, als de snoeken bezig zijn met masaal aan het jagen. We waren afgelopen maandag weer op pad naar zo'n stek waarvan we weten dat hij goed is. De laatste keren dat we er geweest zijn kwam er af en toe een vis af dus we gingen nergens meer van uit. Stilletjes hoop ik toch dat het weer eens gaat gebeuren, op de juiste plaats en de juiste tijd te zijn. En het gebeurde..... Een gekkenuurtje, een uurtje waarin we aanbeet op aanbeet kregen en de snoek helemaal dol leek. Het gebeurde ons twee keer op de dag, s'morgens bij aankomst en s'middags op de weg terug.

De stek ligt op groot water dus ideaal om af te trollen. Hilda knoopt haar favoriete SD in fire-tigher kleur weer aan de handhengel en de steunhengel wordt voorzien van een fatso. Bij mij gaat de Derkbait fatso aan de steunhengel en aan de handhengel hang ik een witte megagrub, kenners weten wat een bonk kunstaas dit is! We beginnen vol goede moed te trollen. We hebben nog geen tien meter getrold of Hilda staat al met een kromme hengel in haar hand. Wild bonkend op de top is te zien dat het om een leuke vis gaat en dit blijkt ook als de snoek even later langszij komt. Ik hijs haar aan boord en we meten haar gelijk even, met 88cm een goed begin.

We gaan weer verder en het duurt niet lang of Hilda krijgt weer een beuk op haar hengel maar lost de vis gelijk weer. Ik begin hem een beetje te knijpen nu, het zal toch niet weer gebeuren dat die SD alle vissen voor mijn neus weg kaapt. Dan een paar minuten later is het toch mijn beurt, de megagrub is te pakken genomen. Met een hoop kabaal komt er een snoek aan het oppervlak maar de softbait is nog goed in tact. De snoek is van het formaat dat ik haar in de nek aan boord kan pakken. Snel even een paar foto's en daar gaat hij al weer de diepte in. Zo dat gaat lekker, in een twintig minuten drie aanbeten. We beginnen ons rondtje weer te trollen en het duurt weer niet lang of mijn steunhengel begint te beuken. De Derkbait fatso is te pakken genomen, nummer vier komt aan boord.

Vlug gaan we weer verder want we willen van dit festijn onder water niets missen natuurlijk. Weer is het de megagrub die even later wordt gegrepen. De vis komt aan het oppervlak en gaat flink tekeer onder de top van de hengel, eerst verdwijnt de staart van de softbait en daarna molestreed de vis de rest van de megagrub. Wat overblijft zijn de loodkop en de twee dreggen aan een onderlijntje. Nummer vijf in drie kwartier tijd, hoe lang gaat dit nog duren........... Dan is het gebeurt, in het volgende uur gebeurt er niets meer. Onderwater lijkt het ineens uitgestorven, de rust keer terug aan boord. We gaan verder het meer op en kijken vanmiddag wel weer op deze stek.

Op het meer doen we diverse stekken aan en op weg naar één van deze stekken begeeft de buitenboord motor het. Althans hij loopt nog wel maar als ik harder wil varen dan geeft de motor een hoop toeren maar de boot komt niet vooruit. Met een slakken gangetje moeten we onze weg vervolgen en dit gaat natuurlijk ten koste van onze vistijd. We moeten nog een heel stuk overbruggen want we liggen midden op het meer. De stekken die we dan nog aandoen geven geen vis en we besluiten in de middag terug te gaan naar de stek van vanmorgen en daar nog wat uurtjes te gaan vissen. Als we langzaam over het meer terug varen komt er een boot achter ons op varen, ik erken er direct KJ in. Hij komt van de rivier en gaat ook weer terug.

Samen trollen we de laatste stek weer af en het duurt niet lang of Hilda staat weer met een kromme hengel waar de SD aan hangt. Het zal toch niet weer..........ja dus! In de twee uurtjes die volgen krijgen we acht aanbeten waarvan zeven vissen in de boot. Een snoek was aan mij besteed en Hilda wist er zes met de SD aan boord te hijsen. Haar steunhengel met een Salmo Warrior bleef onaangeraakt. Wat het is met deze ratelplug weet ik niet maar afgelopen zaterdag kreeg ik ook al een pak slaag van dit plugje. SD in fire-tigher kleur met een orange buikje, ik denk de kleur/ratel combinatie. Kan in ieder geval geen toeval meer zijn..... Dertien aanbeten kregen we op de stek in twee keer een paar uur vissen waarvan elf snoeken in de boot, grootste snoek was 97cm.

Dinsdag gaan we terug het meer op, de buitenboordmotor heeft een nieuwe schroef gekregen vanmorgen en loopt weer als een zonnetje. Ik ga op topsnelheid nu zelf twee kilometer harder dan voorheen. Natuurlijk eerst maar weer naar de stek toe, en ja hoor het is weer raak de SD van Hilda wordt weer hard gepakt. Als ik de vis aan boord hijs zie ik dat hij ook al wat verwondingen aan de bek heeft, het meetlint erlangs doen mijn vermoeden kloppen. Exact 88cm en ik durf met enige zekerheid te zeggen dat dit dezelfde snoek is die Hilda gisteren ook al eerste vis ving. Hij lag alleen zo'n 25 meter verder dan gisteren. Zo dat was toch weer een goed begin, zou het toch weer.... niet dus. Verder krijgen hier geen aanbeten meer en we gaan verder het meer op.

Ik vaar naar een nieuwe stek toe waarvan ik denk dat er best snoek moet zitten. We trollen hier een heel mooi traject af maar een aanbeet blijft uit. Op de fishfinder zit de bodem structuur er erg mooi uit met kuilen, taludjes en aanwezige aasvis. Deze stek gaan we zeker nog eens bezoeken. Het plantenbed midden op het meer slaan we over deze keer en gaan verder naar de stek waar ik met Meindert afgelopen zaterdag een 1.10m ving. Ook deze stek gaf geen vis na een dik uur vissen. Het werdt steeds taaier deze dag want ook onze laatste stek gaf ons geen vis. We hebben zo veel kilometers afgelegd over het meer en gaan terug naar de stek van vanmorgen. Ook KJ is hier weer aanwezig met een kennis aan boord, ze weten nog geen vangst te melden. Na tien minuten trollen is het toch weer raak voor ons en vang ik een klein snoekje op een zeer grote softbait. Toch blijft het bikkelen verder want we krijgen nog enkele aanbeten maar weten nog maar één vis te vangen. We gaan terug naar de helling, morgen weer een dag.

Woensdag besluiten we pas in de middag het water op te gaan. We gaan terug naar een favoriet water van Hilda en gaan hier tot laat in de avond door vissen. Het plan was dat ik met kleine plugjes zou gaan vissen. Hilda knoopt haar SD aan de handhengel en de steunhengel wordt voorzien van een fatso. We zijn nog maar amper op weg als Hilda een aanbeet krijgt. De vis komt woest aan het oppervlak maar dan verspeelt ze hem ook gelijk, toch weer een goed begin. Het duurt even maar dan vang ik een eerste baars op een klein plugje van 7cm. Later nog een baars maar dan krijg ik ook een beste knal op het plugje. Ik weet de vis niet te haken maar het was zeker geen baars. Later op de avond knalt de steunhengel van Hilda dubbel maar ook deze vis weet zich weer van de fatso te ontdoen. Dan vang ik even later toch een mooie snoek op het kleine plugje. Mijn lichte spinhengel vangt de klappen goed op en al vlot kan ik de snoek binnen boord hijsen.

Ik vang ondertussen mijn derde baars en ook verspeel ik nog een beste vis. Het kleine plugje blijkt in trek want Hilda krijgt verder geen aanbeten meer. Ik geef haar ook een klein diepduikend plugje en dat blijkt voor haar ook de juiste keuze. Als we weer een tijdtje aan het trollen zijn over een structuur vol deel van het water krijgt ze een ontzettende beuk op haar hengel. Het is duidelijk dat er aan de andere kant iets grootst hang want de hengel blijft volledig krom staan en de top geeft lompe bonken door. Ik draai snel de overige hengels binnen en houdt de boot in positie. De vis blijft diep vechten en draai zelfs de kop van de boot weg. Na een stevige dril komt de vis voor het eerst aan het oppervlak, dikke meter zeg ik tegen Hilda. Over de één meter drie vraagt ze "dit is haar pr namelijk" denk het wel zeg ik. Als de vis dan voor de tweede maal langs de boot komt zie ik dat ze veel groter is. Er volgt nog wat woest kopschudden maar dan kan ik haar onder de grote kaak pakken en voel ik wat een bak ik in handen heb. Aan boord gaat ze nog even flink te keer maar ik heb haar goed vast. Eerst gaan we meten en Hilda breekt weer een pr met deze snoek van 1.10m!!! Tel even mee, eerst een meerval van 1.17m dan een roofblei van 74cm, een snoekbaars van 94cm en tot slot deze snoek van 1.10m. Dit alles in zeer korte tijd, hoeveel mazel kun je hebben als visser.
Afijn de snoek hangt zeer gespannen aan mijn hand en lijkt ieder moment weer tekeer te kunnen gaan, het leek ons niet verstandig om de vis nu aan Hilda over te geven om een fotosessie te doen. Ze heeft een aantal foto's gemaakt tijdens het onthaken en daarna gaat de vis ook weer gelijk terug. Bijgaande foto laat wel zien hoe grof de vis is want let maar eens op de geweldige kop!
We vissen nog door tot het donker en ik krijg nog een aanbeet op mijn steunhengel waar een mann's follow me aan hangt. Deze vis blijft ook niet hangen, we gaan terug naar de helling en met een goed gevoel gaan we naar huis. Wat een dag en wat een week weer, met een echt gekkenuurtje ertussen.

Pieter Nederlof