22-01-2010
Nou, eens even checken of ik nog een beetje geld op mijn rekening heb.. Ik heb namelijk de laatste tijd enorm veel goede verhalen gehoord over de Pikefighter van SPRO. Deze wil ik dan wel eens testen! Voor 8.50 euro kon me er echter weinig mee overkomen. Na alle codes te hebben ingevoerd op het magische apparaatje van iDEAL, verscheen er een glimlach op mijn gezicht; GELD! Hup, uitloggen, klep van de laptop dicht en snel naar de hengelsportzaak. En daar hingen ze; de Pikefighters! Maar welke kleur zal ik in hemelsnaam nemen? Genoeg keuze, dat sowieso! Aangezien op de meeste plekken het water (tenminste als er geen ijs op ligt) erg troebel is, besloot ik om een helemaal witte pikefighter mee te nemen. In de auto keek ik op het klokje en ik zag dat het nog ongeveer een uurtje zal duren voor het donker was. Nouja, nu ik toch op weg ben, kan ik ook wel gelijk even doorrijden naar een stuwtje om ‘m gelijk eens zwemles te gaan geven. Bij de stuw aangekomen snel de pikefighter aan de speld gehangen en smijten maar. Wat een geweldige actie! Daar kan het zeker niet aan liggen.. Zonder dat ik er op rekende kreeg ik bij de derde worp al een doffe dreun op mijn hengel. ‘Zo, nu al?’ zei ik in mezelf. Ik keek naar het water, en ja hoor! Een dikke kolk aan het oppervlak. De lijn trok strak en ik harkte aan. ‘VIS!!’ Na een korte dril kon ik het visje uit het water pakken, even meten, fotootje en weer het water in. Een snoekje van 72centimeter was het resultaat. Wat een lekker begin zeg! Ik besloot om nog een paar worpjes te maken en toen hield ik het weer voor gezien. Één ding wist ik zeker toen ik naar huis ging; De eerste van 2010 is binnen en op deze plug gaan er zeker nog meer op volgen!! ‘YEAH!!’

22-02-2010
Ik wist dat Nick (mxnick) ook een pikefighter in zijn bezit had, een rood-witte. Nick had hier nog niet zo heel veel mee gevist, maar deze dag hing hij hem weer vol goede moed aan zijn speld. Ook hij kreeg met deze moeilijke omstandigheden actie aan dit plugje. Eerst haakt hij een mooie snoek, maar doordat de snoek erg wild is, en erg veel met de kop schudt, was deze licht in de hoek gehaakte snoek weer redelijk snel van zijn piercing af. BALEN!!! Dit had de eerste snoek voor Nick kunnen zijn in 2010, maar nog belangrijker: dit had zijn allereerste snoek op kunstaas kunnen zijn! Ik heb Nick een tijd terug aan gestoken met het vissen met kunstaas, maar hij moest zijn eerste nog wel zien te vangen. Na amper 5minuten was het opnieuw raak! En opnieuw was het weer de pikefighter die er weer aan moest geloven. Nick zag een kolk in het water en omdat hij zijn aasje net binnen had gehaald, kon hij razendsnel zijn pikefighter achter de kolk werpen.

Een paar keer draaien en een paar tikjes geven en PATS! HANGEN! Deze kon toch niet weer opnieuw mis gaan? Nick laat de snoek rustig uitrazen en dan kan hij het snoekje uit het water tillen. Snel onthaken, meten, foto en weer het water in. De rolmaat stopte bij dit snoekje bij de 67 centimeter. Maargoed, wat zegt lengte nou? Vis is vis! En zeker wanneer het je eerste is op kunstaas dan ben je natuurlijk apetrots! En terrecht!

23-02-2010
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZT, ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZT, één nieuw bericht van Nick:
‘Hey Kevin, zullen we nog een keer gaan snoeken deze week? Ik hoor het wel, groeten Nick’

YES!! Ik had plannen om deze week te gaan snoeken, maar met nog iemand die meegaat is het natuurlijk veel leuker! Meteen een smsje terug naar Nick, ‘Ik kan morgen wel, jij ook?’ En zo gezegd zo gedaan werd zal er de volgende dag (23-02) gesnoekt worden. We spraken af dat ik om 10uur bij Nick zijn huis zou zijn met de auto. Om kwart voor 10 stond ik bij Nick op de stoep. Ik ging via de achterdeur naar binnen en Nick zat nog half gapend achter de computer. ‘Zo dat is snel’ zegt Nick! Nick pakte snel zijn spullen bij elkaar en we gingen naar de afgesproken plek, een kilometertje of 8 verderop. Het is een mooie grote stuw met een enorme vistrap. Het zag er allemaal veel belovend uit, en al gauw vlogen de pikefighters door de lucht in het water. Na een klein kwartiertje begonnen we te struinen naar wat plekjes tussen overhangende bomen. Echter geen van deze stekjes leek door een snoek bezet te zijn, bij elk overhangend takje zwommen de pikefighters rond, maar er was geen beweging in het water te zien. Na een goed uur hadden we het hier wel weer gezien. We besloten om de auto weer te pakken en te verkassen naar een stekje verderop onder een brug. Daar aangekomen zag het er niet zo uit als we gehoopt hadden.. veel takken en veel rotzooi in het water, en ook erg weinig water om goed af te kunnen vissen. Dus maar weer verder rijden. We hadden de keuze om naar een oud vertrouwd stekje te gaan of om iets nieuws op te zoeken, want we hadden echter nog een hele middag de tijd. Na een kilometer of 20 te hebben gereden kwamen we opeens een bijzonder mooie stek tegen: kraakhelder water, een bruggetje met grote houten peilers in het water, een enorm brede en lange duiker, en veel riet langs de kanten. We gingen eerst een bakkie doen en toen zijn we de stek gaan uitkammen. Nou, ik ga hier geen lang verhaal van maken, het was helemaal niks! Geen actie, geen beweging, helemaal niets! En de stek leek zo enorm goed! Dan maar weer verder touren. Inmiddels zat er alweer een kilometertje of 50 bij op de teller toen we bij een stek uitkwamen waar ik al eens eerder had gevist, en waar ik ook vis heb gevangen. We stapten snel uit de auto en begonnen te werpen. De stek zag er goed uit: een relatief brede duiker en aardig veel riet in het water.

. En zo begonnen we weer te smijten. Toen ik naar de actie van mijn pikefighter keek, dacht ik: dit kan niet misgaan, wat een prachtige actie! En daar kwam de pikefighter van Nick ook voorbij scheuren. Ik adviseerde Nick om niet dom door te halen, maar om een stop in te lassen, en een stop mag best een seconde of 5 duren naar mijn mening. Nick gooide in en haalde zijn pikefighter binnen. ‘Laat ‘m eens stilhangen Nick’ zei ik. Nick liet zijn aasje stilvallen in het water en ‘HEBBES’ hoorde ik hem roepen. Ik keek naar het water en zag een gigantische kolk op het wateroppervlak verschijnen. De lijn trok strak en Nick harkte aan. ‘HANGEN!!’ En een mooie dril volgde. Het snoekie gaf zich niet zomaar gewonnen en gaf een spectaculaire show weg inclusief salto’s. ‘Oké en nu?’ vroeg Nick. ‘Pak jij hem?’
Nick is nog niet zo, of eigenlijk helemaal niet ervaren met de kieuwgreep. Meestal gaat er een landingsnet met Nick mee naar de waterkant. Aangezien Nick ook van de geslenter af wil met een net, vroeg hij me of ik de kieuwgreep voor wilde doen. Ik liet de snoek met de kop de kop in het riet liggen en pakte het visje onder de kieuwdeksel en tilde het uit het water. Ondertussen had Nick de onthaakmat nat gemaakt en de snoek kon er op. Ik kon de haken zo ui de bek van de snoek halen, zo perfect zat deze vis gehaakt! Ik legde de vis op de onthaakmat en liet Nick de kieuwgreep doen. Ik legde hem uit waar die voor moest oppassen en waar er niks kon gebeuren. Nick pakte de snoek in één keer goed op en zo kon een mooie plaat geschoten worden. De vis kon weer te water, en na een korte reanimatie zwom deze weer met een fikse staartslag richting de duiker.
‘YES YES YES’ riep Nick. Eindelijk vis! Natuurlijk was ik even blij als Nick, want vis is vis, en wie hem vangt doet er niet toe.
We gingen even naar de andere kant van de duiker, maar hier was geen actie te beleven.
Inmiddels liep het al aardig tegen de tijd aan en gingen we nog even één stekkie doen. Wat ons opviel was dat er enorm veel aalscholvers op deze stek aanwezig waren. Er zaten zo al 3 aalscholvers op de kant, 2 in het water en in een boom iets verderop zat de rest van de familie: misschien wel 15 stuks! Het is mooi om te zien, maar toch hadden ze van mij wel weg mogen blijven. Als we nou de stand van de paling en de stand van de aalscholver nou eens om konden draaien..niet dan?

Maargoed, we besloten om toch deze stek te bevissen, want waar aalscholvers zitten, zit vis! Tenminste van deze logica gingen wij uit. Op deze stek zag het er ook mooi uit; een bruggetje, een duikertje en mooie stijle oevers. Ook op deze stek bleven de aanbeten uit. Na in een aantal van die mooie bruine glijders van onze vriend de hond te hebben gestaan en een pikrfighter lek gegooid te hebben tegen de oever was het wel welletjes. We besloten om naar huis te gaan. Op de terugweg nog heel eventjes in een klein polderslootje staan werpen, maar ook dit leverde niks meer op.

Het was een mooie dag, ook al was dit zeker niet de makkelijkste dag om een snoekje te verleiden. Maar we hebben weer een vis in handen gehad en dat is dus ook voor Nick de nummer 2 van 2010!

24-02-2010

De sloten en kanaaltjes hier in de buurt zijn allemaal zo’n anderhalf tot 2 meter diep. Aangezien ik gisteren mijn pikefighter lek heb gesmeten, zinkt deze nu behoorlijk snel naar de bodem. Door alle troep op de bodem heb ik elke keer de zogenaamde groentesnoeken aan mijn aasje hangen. ‘Sjaa, wat doe ik nu?’ Na lang twijfelen kon ik het toch niet laten, en besloot ik naar de hengelsportzaak te gaan om een nieuwe pikefighter te kopen. Achja, waarom niet gelijk 2 dacht ik bij mezelf? Overtuigt ben ik toch al wel van dit aasje! Dit keer koos ik voor een zilver/blauwe en een firetiger.
Thuis heb ik ze meteen in de kunstaasbak gemieterd en plofte ik weer voor de televisie. Ik kan je vertellen, overdag hoef je, je televisie niet aan te zetten, want er is werkelijk helemaal niks geen boeiend programma op. ‘Wat ga ik dan maar eens doen? Juist, vissen!’ Hup, hengel achter in de auto, de doos met aasjes mee en op naar een plaatsje hier 5 kilometer verderop. Onderweg kom ik 2 snoekvissers tegen. Ze vissen met grote spinners. Ik doe mijn raam open en vraag of ze al wat hebben gevangen. Ze waren al een tijdje bezig en ze hadden nog geen actie beleefd. Ik wenste deze vissers allebei succes en reed naar het eerst volgende duikertje wat ik tegen kwam. Zomers kun je hier goed snoek vangen met dood aas, dus toch maar eens proberen. Ik trek mijn kunstaasbak open en ja, daar is ie weer; de pikefighter aan de speld. Dit keer kies ik voor de firetiger. Er staat een lichte stroming in het water, perfect lijkt me zo! Bij de tweede inworp gooi ik mijn pikefighter vlak om de hoek van de duiker heen. Omdat de vissen nog behoorlijk traag zijn viste ik het aasje heel langzaam terug met lange stops (circa 5 seconden). Twee meter voor de kant nog een laatste stop en dan weer een nieuwe worp maken, tenminste, dat was de bedoeling. Maar toen ik op wilde halen zat ik vast!
Ik trek behoorlijk hard aan mijn hengel maar de bodem geeft niet mee. Als ik mijn kunstaasredder uit mijn tas wil pakken begint de bodem opeens te zwemmen. ‘W*F is dit nu dan?!’ Ik haal voor de zekerheid nog een keer goed aan en daar gaat het heen. Zware massieve lompheid dondert over de bodem. Zware kopstoten worden uitgedeeld, en de vis blijft diep zitten. ‘Dit is groot!!’ Een langskomende auto gaat in de remmen om te kijken wat voor schouwspel er gaande is. Hij blijft even kijken, maar als er een andere auto aan komt, rijdt de man weer verder. Ondertussen begint de vis harde runs te nemen en probeert de duiker in te vluchten. ‘sjaa, en nu? Roppen! Die vis zal ik te zien krijgen ook!’ Ik kreeg de vis weer uit de duiker en daar kwam het boven water. Wat een gigantische kop!! Dit moet een meter zijn!! De snoek begint woest met de kop te schudden boven het water en ik zie mijn pikefighter slechts met één dregpunt in de bek van de snoek hangen. ‘Als dit maar goed gaat’ zeg ik zachtjes. De snoek duikt weer onder en ik voel haar woest met de kop schudden onderwater. Pfff, wat zwaar!! De snoek komt weer omhoog en begint weer met de kop te schudden. Gelukkig schiet de staartdreg nu in de onderkaak van de snoek en heb ik weer wat meer zekerheid om deze dame te landen. Als de snoek uitgeteld boven op het water komt liggen schudt ze nog een laatste keer (maar zeker niet het zachtst) met haar kop. Wat een enorme bek zeg! Dan glijdt ze met haar kop het riet in en kan ik haar in één keer goed onder de kieuwen pakken.

‘Zo, mijn hand glijd hier wel heel ver onder de kieuwdeksel!’ Als ik de snoek volledig uit het water heb getild zie ik pas hoe groot ze is. ‘WOW!! Dit moet zeker mijn PR zijn! En wat is ze ongelooflijk vet!!’ ‘Daar past wel een voetbal in, in die dikke pens,denk ik bij mezelf’ Als ik de vis op de vochtige onthaakmat leg, zie ik meteen dat dit wel eens mijn pr kon zijn. De onthaakmat is namelijk precies 1meter lang, en deze vis stak er toch wel iets boven uit. ‘spannend!!’ Snel ontdoe ik deze monsterlijke vis van de dreggen van de door mij magisch verklaarde pikefighter. Meetlintje erlangs en ja hoor! PR!! 1 meter 3 geeft de rolmaat aan. ‘YESYESYES’ Wat een supervis!! Maar dan komt er toch een moment waarop ik even baal. Ik ben helemaal alleen en ik kan dus niet met de vis op de foto
Maargoed, de vis is sowieso knapper dan mijn dikke kop dus maak ik snel de foto’s als de vis op de onthaakmat ligt. Ook had ik nog een aantal plaatjes in het water geschoten, dus er is bewijs.
Ik probeer in de spiegeling van de autoruit nog even snel een foto te maken om in te laten schatten wat voor een lompe en massieve vis dit is. Snel loop ik weer naar de waterkant en ik leg de kop van de vis weer in het water. Dan de rest van het lichaam en ik reanimeer de vis even, maar al snel geeft ze aan dat ze weg kan zwemmen. Als ik haar loslaat zwemt ze heel rustig weer naar het diepe water. En dan komt de kick natuurlijk! ‘WOEHOEEE!!’ Ja wat ik allemaal wel niet heb geroepen weet ik niet, maar als er iemand toevallig langs was gekomen, die zal me wel voor gek hebben verklaard, haha!
Ik kon de pikefighter wel kussen van geluk, maar omdat ik één oorbel wel genoeg vind, deed ik het maar niet.
Ik maakte nog een aantal worpjes en ging toen naar een stuwtje iets verderop. Daar had ik nog wat worpjes gemaakt, maar daar kon ik geen vis aan de schubben komen. Maar dat maakte me niet meer uit. Ik had een mooie dikke vis gevangen en dat gaf me al meer dan genoeg voldoening!
Ik kwam nog een andere snoekvisser tegen, maar ook hij had nog geen vis weten te haken. Hij viste met shads, en raad nu eens wat ik zei?....



PROBEER EENS EEN PIKEFIGHTER!!



Kevin Hegeman