>>> "W Nijlant" 17-09-03 8.06 AM >>>
Onderwerp: snoeken

Het zonnetje dat zich langzaam optrekt aan de horizon en haar eerste frêle lichtstralen over het aardoppervlak doet verspreiden…. de dauw die langzaam over het water heen glijdt, de warme bak koffie doet je goed nu. Aan de andere kant van de oever, nog niet geheel zichtbaar, een blauwe schim van een ijsvogeltje dat haar eerste visje van de dag probeert te vangen en dan..... ineens die enorme kolk achter de boot, de hengel zo krom als een hoepel. Ergens in de diepte vecht een dikke metersnoek een oneerlijke strijd….

>>> "F Koop" 17-09-03 8.42 AM >>>
Onderwerp: Re: snoeken

....Een titanenstrijd begint. De geelgroene zoetwatergigante is niet van plan haarzelf gewonnen te geven. Vechtend voor wat ze waard is, wordt het materiaal van de visser danig op de proef gesteld. Met ongekende kracht vecht de 34 pond wegende metersnoek de duistere en gitzwarte onderwater-wildernis in. Zweetdruppels doemen op in het gelaat van de inmiddels nerveuze jongeman. Zijn hart bonkt door tot in z’n keel, de slapen nat van het zweet.. Gelijk een torpedo spurt de toppredator richting de verzonken boomstam, daarbij enorme kolken en stof achterlatend waar zelfs de grootste spiegelkarpers voor terug deinzen… De ongelijke strijd lijkt nu een bizarre wending te nemen ten gunste van de 117 cm lange dame…

>>> "W Nijlant" 18-09-03 8.01 AM >>>
Onderwerp: Re: snoeken

Met een rotgang verdwijnt de kanjersnoek wederom de diepte in, zoekend en tastend naar een veilige thuishaven. Als genageld staat de 26-jarige blonde jongeman vertwijfeld naar z’n nieuwe ABU-reel te kijken… dan, een plotselinge schok! Een van de twee bulldawgdreggen is losgeschoten uit de harde 700-tanden tellende snoekenmuil. “Verdomme!” vloekte hij luidkeels: “Nu is m’n bril ook nog in het water gevallen!” “Het lijkt wel of deze handicap in het voordeel werkt van het monster!” merkte z’n vismaat op met twijfel in z’n stem. Daar is dan de snoek weer! Met opengesperde muil breekt dan toch het enorme beest door het wateroppervlak…

>>> "F Koop" 18-09-03 8.39 AM >>>
Onderwerp: Re: snoeken…

Oog in oog staan het monster en de knul met het schepnet in z’n hand nu… Bij het zien van zo’n lelijke rotkop doet de snoek vol afschuw een laatste vluchtpoging. Helaas. De gewiekste hengelaar is haar opnieuw te slim af. Als het niet via het schepnet kan, dan maar met de hand. Rustig… en zonder angst voor de enorme tanden laat de blonde knul zijn handjes achter de kieuwbogen glijden… Als een volleerd snoekvisser haalt hij de dame binnen de boot. Deze werkt niet meer tegen, weet zich veilig in de sterke handen van haar bedwinger. Met liefde en ontzag voor zo’n prachtig wezen, worden de haken een voor een verwijderd uit de muil van dit monster. Even het meetlint er langs en wat blijkt: geen 117 cm, maar 120 cm! Een dik vet PR voor deze blonde adonus. Na een paar kiekjes wordt de snoek weer te water gelaten. Dag Dikkie Dik! Tot de volgende keer!

>>> "W Nijlant" 19-09-03 8.31 AM >>>
Onderwerp: Re: snoeken

Meep meep meep meep.. 6.49 uur geeft de wekker aan. “Dat was een fantastische droom zeg!”, grinnikt de lange blonde knul nog zwevend en nagenietend van dit avontuur. Dan ineens die onthutsende en misselijkmakende gedachte die hem weer op een voetstuk doet plaatsen! Deze feiten liegen er niet om… Was het z’n knappe vismaat Wouter niet die gistermiddag die prachtige getekende snoek van 109 cm wist te vangen op het Veluwemeer bij Elburg? “Aaah nee hè!” zuchte de brildrager, zich bijzonder goed realiserend dat zijn recordsnoek van 102 cm hierbij in het niets verdwenen was. 109 cm bij 28 pond is ook niet alledaags te noemen… Het werd nog zuurder toen hij z’n handen bekeek waarop de tandafdrukken nog duidelijk zichtbaar waren en bedacht dat Wouter vorige week vrijdag ook al toesloeg door een tweetal negentigers te vangen van respectievelijk 93 en 99 cm. “Ik voel me niet zo goed meer”, zuchtte de blonde knul. “Mam! Kun jij even m’n baas opbellen? Ik ga niet werken vandaag, want ik ben niet goed te pas volgens mij...” “Ach jongen toch, moet ik een warme kop thee voor je zetten?” gaf de moeder troostend en vol meelij te kennen. “Ja mama, lekker….Je bent zo lief voor mij.”

Uiteraard is het bovenstaande niet op de waarheid berust (best jammer eigenlijk..), maar grappig genoeg heb ik deze e-mailwisseling tussen Friso en mij – die dus écht heeft plaatsgevonden (hoe gek kun je zijn?!) – gewoon 5 jaar(!) in mijn bureaula gehouden. Ik weet het. Het slaat allemaal nergens op, maar het is elke keer weer lachen als ik het lees… Vandaar dat ik jullie dit niet wil onthouden. De echte originele, analoge/ papieren versie - onder de kreukels en koffievlekken - verdwijnt vanavond nog in het ronde archief!

Dat het er in de werkelijkheid heel anders aan toe gaat, maakte ik vorige week vrijdag live mee.. Een echte metersnoek – ik schat zo tussen de 1.05 en 1.10 cm – maakte na een dril van een paar minuutjes een einde aan ons avontuur. Net een paar meter van de boot kwam daar een groot lijf boven. De stortkoker ging open en in één soepele beweging werd m’n gele shad weggeslingerd. Weg roze wolk! En dit had de eerste echte metersnoek van het jaar kunnen zijn... Balen!!! De 2 snoeken die ik daarna nog ving, waren slechts een (paar) doekje(s) voor het bloeden. Ik weet het, het hoort er allemaal bij. Mijn tijd komt nog wel.

Good goan,
Wouter