Na veel werkdagen, “te veel”, eindelijk weer eens tijd, om een dag met de boot op pad te gaan. Om 09.00 uur werd de bb.motor gestart en koos ik alleen het ruime sop. Voorafgaand aan het vertrek had ik iets gedaan, wat eigenlijk niet mag. Overmorgen de 28ste juni ben ik jarig. Mijn 3 kinderen heb ik ieder een plug laten kopen. Leuk cadeau voor vader. Trouw had ik beloofd ze ingepakt te laten liggen. Dat moest ook lukken, want alle drie hadden zijn hun best gedaan om hem goed te verstoppen. De avond voor de visdag vond ik er 1, verstopt achter het servies. De plug zag er zo goed uit dat ik besloot om hem de visdag te gaan proberen.

Waar waren wij gebleven. Oh ja het vertrek. Het verjaardagscadeau, een nieuwe vette zwarte Fatso met rode buik, werd aan de bijhengel gemonteerd. De andere hengel werd voorzien van een Fatso Crank in baarskleur. Waar ik stiekem op hoopte werd na 20 minuten bijna waar. Het verjaardagscadeau werd aangevallen door een prima snoek. Een dikke plons, achter de boot, helaas niet met gevolg.

Nog geen 10 minuten later was het raak. Een krachtige aanbeet werd gevolgd door een prima drill. De snoek kwam naast de boot een halve meter uit water.

Na de drill en meting (79 cm), bekeek ik de plug. De snoek had hem volop gegrepen. De schade was aanzienlijk. Ik kon mijn lachen niet inhouden. Ik bedacht al hoe ik hem na de vissesie zou inpakken en op mijn verjaardag, mijn beklag zou gaan doen over het beschadigde cadeau, dat toch zeker geruild moest worden J. Ik kon nog niet vermoeden dat de plug binnen een half uur voor de 2de keer op de pijnbank moest. Een iets kleinere snoek vergreep zich vol enthousiasme aan dit overheerlijke stuk plastic. Na een prima drill en meting (72) was het voor deze visdag voorlopig het laatste wapenfeit van deze Fatso uit de 2006 collectie.

Na dit eerste vermaak belde vismaat Razim. Hij verveelde zich en vroeg waar ik uithing hahahaha. Hoe zo naar de bekende weg J. Hij zei vol enthousiasme, “ik ben met een kwartier bij je “.

Het vervolg was super. In de daarop volgende uren was het actie, actie en nog eens actie. Met de boot voeren wij door een kanaal, waarvan ik zei, dat ik er in het afgelopen seizoen maar 1 snoekje had gevangen. Eigenlijk wilde ik de daarop volgende 500 meter overslaan. Razim, verwachtte op deze plek “grote snoek”. Hij verzekerde mij dat er in ieder geval 1 grote snoek moest huizen. Na nog geen 300 meter en een kleine 5 minuten later was het raak. De hengel werd bijna uit de steun geramd. Met de rechterhand ging de motor onmiddellijk in de neutraal. De hengel werd in de hand genomen. Toen ik achterom keek, zag ik gelijk dat het groot moest zijn. Een dikke buik verscheen boven water. Een prachtige drill volgde. De snoek probeerde alles om te ontsnappen, maar de Vatso crank, in combinatie met mijn troll-hengel deden hun werk. De vis verscheen na een aantal minuten naast de boot. Eerlijk is eerlijk, ik dacht eerst aan een meter. Dat kwam ongetwijfeld door de dikte van de snoek, in combinatie met de mooie grote kop. Deze moest geschept worden. Op zich een prima klus. Ik heb een nieuw net aangeschaft met rubberen mazen. Dit laatste voorkomt dat de dreggen in het net vast komen te zitten. Veel beter voor de snoek. De snoek werd aan boord gehesen en wat mij laatst ook al opviel. 90ers zijn actief, sterk en zo gek als een deur. Je mag dus aan de bak (populair gezegd). Na meting (91 cm) volgde de fotosessie. Wat was ik blij dat inmiddels mijn vismaat aan boord was. Dat maakt de plaatjes leuker.

Na deze dikke vette 90er, was het de beurt aan Razim. Op advies (telefonisch van Jeffrey) werd door hem de kleine Fatso crank geplaatst in baarskleur. Na nog geen 100 meter had hij de 1ste aanbeet. Helaas loste deze snoek. Niet veel verder (ik denk 50 meter) was het voor de 2de keer raak. Nu bleef de vis prima hangen en kon Razim zijn 1ste snoek van de dag verwelkomen (een mooie 70er). Razim is niet zo’n liefhebber van het fotograferen. Nog voordat ik mijn camera uit de tas had, hoorde ik al hoe de snoek in het water gelaten werd.

Hierna werd het een uurtje rustig, totdat wij een brug naderde, waarop 2 mooie dames stonden. Ons kent ons hahaha, de dames werd besproken op een mannelijke manier. Dit werd echter abrupt onderbroken. Mijn Vatso crank in de baarskleur was aan de beurt. Een prima snoek hing er aan, maar mede door mijn concentratiegebrek wist hij zichzelf voortijdig te bevrijden. Ik baalde hier een beetje van. Natuurlijk had ik al 3 prima vissen binnengehaald, maar nummer 4 was zeker welkom geweest. De plug werd met een beetje zuur gezicht ingegooid. Nog geen 100 meter later, maakte mijn zure gezicht plaats voor een vette glimlach. Snoek nummer 4 kon binnengehaald worden. Een mooie ruime 60er (schatting 68). Toen ik hem bekeek zag ik allemaal wonden aan zijn zijkant. Misschien van een collega snoek, misschien van een ziekte. Ik besloot de boagrip te gebruiken, om te voorkomen dat ik aan teveel aan de vis moest zitten. Wel heb ik een plaatje geschoten.

Na deze vangst volgde nog 2 lossers. Dikke vissen die helaas niet geland konden worden.

Een prima visdag. Ik hoop dat er nog meer volgen van dit kaliber.

Groeten van Jos.