Zaterdagmorgen de wekker gaat om 8 uur, pffffff nou ja er maar af dan eerst even de tuin doen. Na drie uur van zware inspanning is het dan zover, twee vrienden ophalen en we laten Urk achter ons. Onderweg nog even stoppen bij de pomp voor een broodje en een lekkere bak koffie vervolgen we onze reis naar de eerste visstek.
Daar aangekomen beginnen we vol goede moed met het gooien maar dit geeft niet het gewenste resultaat van een kromme stok en adrenaline die door je heen giert.
Na een half uurtje houden we het voor gezien en onder het terug lopen naar de auto fantaseer ik hardop over een bril waardoor je snoeken kan zien door het water… Al dromend daarover vervolgen we onze reis verder Friesland in naar een stek die P.K. al een paar keer heeft voorgesteld.

Onderweg passeren we een klein dorp met een heel aantrekkelijk stuk water, waar vast wel een snoek ligt te wachten. P.K. is de eerste die na een paar gooien al roept dat we moeten komen weet na een stevige dril de eerste snoek van vandaag te landen. (ongeveer 65cm)

Na een foto sessie wordt hij weer netjes teruggezet.
Even verderop gooi ik m’n plug het water in en voordat ik de kans krijg om binnen te halen voel ik een fel rukje en haal een klein snoekje binnen van z’on 25cm. We zien verderop veel vis boven springen wat er op wijst dat er nog een snoek zit te jagen maar na 20 minuten te hebben gegooid laten we die links liggen. En gaan de andere kant op ik gooi mijn plug tussen de bomen en waterlelies en draai rustig op ineens een harde ruk aan mijn stok

(dit is weer een nieuwe ervaring want heb nieuw draad en vis voor het eerst met gevlochten draad) en heb er een snoek aan van ongeveer 70cm die na een paar wilde rukken zichzelf weet te bevrijden… echt jammer… Nadat we het water helemaal hebben afgegooid besluiten we onze tocht te vervolgen, maar eerst even wat eten. Als we onze buiken rond hebben gegeten aan de pannenkoeken en snitzels gaan we verder naar de stek die P.K. had voorgesteld. Daar aangekomen beginnen we naast elkaar wat heen en weer te gooien, als Pieter zijn plug het water uit komt zien we nog net de kop van de snoek uit het water komen en gaan we nog actiever over dat kleine stukje gooien. Dit zien we nog een keer gebeuren en weer bij Pieter die nog niks gevangen heeft vandaag en er dus best een beetje de P in krijgt. Ondertussen lopen we wat verder maar Pieter kan het waarschijnlijk nog niet erg verwerken en besluit dus nog even terug te lopen…. Gelukkig maar want een schreeuw maakt duidelijk dat hij er een heeft en een mooie ook dus dat zijn voor de terugweg drie blije hoofden schiet het door mijn gedachten. Pieter zijn geduld wordt beloond met een mooie poldersnoek van een 70cm…

probeer het verderop nog even en ja hoor het zelfde als een paar uur daarvoor alleen dan twee centimeter groter… “Moet je daar ook mee op de foto” vraagt P.K. nog met een spottende glimlach. Maar een snoek is een snoek…… Daarmee sluiten we de dag af en gaan moe maar voldaan weer terug naar huis….

Jan Hendrik Jonkers