Het is zaterdagmiddag de weersvooruitzichten zijn gunstig.
ik haal de boot uit de stalling en ik heb al een gegadigde die graag mee wil.
We vertrekken zo snel mogelijk om maar geen vistijd te verliezen en liggen dan ook in een record tempo op het water.
We laten de pluggen naast de boot lopen en na nog geen 25 meter trollen krijg ik een geweldige knal op mijn hengel.
Alles kwijt ……..weg plug.
Dat begint goed , enfin ik knoop en er een andere plug aan de ,,fatso,,dit blijkt een gelukkige keuze achteraf.
We varen verder zonder tekenen van leven totdat we in de verte een ander bootje zien liggen .

We varen langszij en juist op het moment dat de andere visser vraagt of we al wat gevangen hebben ,knalt de hengel uit de steun en heb ik een flink vechtende snoek aan de andere kant van de hengel.
Het bootje komt langszij om te kijken, met de kieuwgreep word de snoek geland en nu zien we de duidelijke sporen van zijn grotere soortgenoot op de zijkant van de snoek.
Welke zelf toch ook 77 cm op de meetlat aangeeft.
Er zwemt hier dus iets heel groots , besluiten we beiden, waarna de andere visser verkast naar een andere stek.
We keren de boot en na nog geen 50 meter knalt er weer een snoek op de steunhengel ,dit gaat echter met zo,n geweld dat mijn verticaal hengel de plotselinge klap niet kan opvangen en finaal in stukken breekt .
Echter de snoek zit er nog aan, en met kunst en vliegwerk komt deze nog bij de boot ook.
Maar hier vind hij het welletjes, het bekende ,,slappe draadje,, achterlatend.
Das balen …na zoveel jaar trouwe dienst houdt mijn ,,rozemeiertje,, het dan toch voor gezien.

We hebben dus nog een hengel over en besluiten de fatso hier aan te doen.
We trollen verder en slaan een aftakking in…
Hier weinig leven te zien, en na een half uur als de aandacht alweer iets minder is geworden word de steunhengel met veel geweld de steun uit gesleurt.
Ik grijp de hengel waarvan het dynema gillend de molen verlaat.
Het is een beste ,,hoor ik mezelf tegen neeflief zeggen.
De snoek komt naast de boot , en laat ons merken dat hij nog niet van plan is deze van de binnenkant te gaan bekijken door op zijn staart ervan door te gaan,, wat een spektakel,,
Dit was echter de laatste kracht inspanning en even later kunnen we de snoek meten en na een foto weer terug zetten in het water ,waar de groene rover na een paar minuten weer genoeg kracht heeft herwonnen om de diepte weer op te zoeken.
94 cm bleek hij te zijn terwijl we dachten van een ,,meter,,
enfin na een paar flinke slokken cola en een stroopwafel hervatten we deze dwarstocht .
we keren om om het stuk van daarnet nog een keer te pakken maar dit bleef visloos ,ook de andere stekken leverden niets op.
We besloten om nog een keer het rondje te doen en daarna weer af te zakken naar de helling.

Dit keer zou neef Klaas de hengel hanteren.
Beng weer knalt de hengel krom , het is weer een grote,, hoor ik hem zeggen .
En inderdaad de vis weert zich flink maar komt vrij snel naar de oppervlakte waar ik een witte buik zie.
,,Ik denk dat het een grote snoekbaars is,, en ,ja hoor een uit de kluiten gewassen snoek baars ligt even later in de handen van de fortuinlijke jeugdige vanger.
Een best exemplaar van 84 cm.
Een mooie afsluiting van de middag ,en we varen dan ook rustig richting trailerhelling.
Een mooi middagje….

MVG KJ Visser