Ben net terug van een weekje vakantie aan de Zeeuwse kust. Wegens omstandigheden waren we dit jaar niet aan vakantie toe gekomen en dus was dit weekje meer dan genieten van een vakantie. Ook nog even gevist aan de Oosterschelde maar de visserij was er op een paar ondermaatse zeebaarsjes na erg taai. Ik viste er wel met de zeehengels, ooit in een ver verleden eens aangeschaft, met zagers op de bodem. Wellicht had de kunstaas visserij wat meer zeebaars opgeleverd. Maar goed het was tenslotte geen visvakantie deze keer!
Het was dus inmiddels veertien dagen terug dat ik het water opgeweest was. De laatste keer bezocht ik met KJ het grote water en een stuk van de rivier. Het werdt uiteindelijk een zeer taaie dag met op de favoriete stekken geen enkel teken van aanwezige snoek. De rivier leverde ons wel enkele aanbeten verticalend op maar ook deze aanbeten konden we niet verzilveren. Tenslotte vingen we allebei dan nog een hele mooie baars waar we het deze dag mee moesten doen.
Terug naar het afgelopen weekend, bij thuiskomst vondt ik een mail in mijn box van Syb. Hij zou met Rick op mijn thuiswater gaan vissen. Ik had eigenlijk weinig tijd zo net terug van vakantie om te gaan vissen, maar toch besloot ik om Zaterdagmorgen de boot maar te gaan halen en de mannen dan maar even te gaan vergezellen.
Rond tien uur kwam ik aan bij de helling maar opvallend genoeg geen bekende auto's of trailer te bekennen. Ook op het water geen teken van andere boten, ze zouden hier toch gaan vissen?
Met mijn trouwe viervoeter aan boord deze keer ging ik dan maar op pad, ik had dus in ieder geval mijn steunhengel niet in de gaten te houden want op bijgaande foto zie je dat dit voor mij gedaan werdt. En geloof mij maar dat iedere aanbeet geregistreerd wordt en met een luid blaffend beantwoord wordt!
Ik besloot om toch eerst maar eens de ondiepe kanten uit te trollen en deze keer eens met een lepel die ik voor deze visdag maar weer eens in mijn tas had gestopt. Op een dressuur water als dit kon dit nog wel eens helpen. Maar de ondiepere kanten bleken toch visloos te zijn want er kwam geen enkele reactie.
Opvallend vondt ik de enorme watertemperatuur daling van de afgelopen veertien dagen. De laatste keer had ik een watertemperatuur van 18* tegen 11* nu. Het was dus even zoeken naar de diepte waar de vis zich zou ophouden. Het diepere water tussen de vijf en zes meter gaf de meeste vissignalen op de fishfinder en ook trollend voelde ik mijn kunstaas door de witvis heen gaan. Uiteindelijk leverde mij dit een vals gehaakte brasem op.
Na stug doortrollen op de diepere gedeelten van dit water kreeg ik een aanbeet op een diep geviste plug. Het was een dike negentiger die zijn buik al aardig rond had gegeten. Het was inmiddels drie uur in de middag en wegens andere verplichtingen moest ik het water al weer verlaten. Het bleef dus verder bij deze welkome vangst............