Iets meer dan 5 jaar geleden ving ik mijn eerste snoek vanuit de boot. Dat was een gehuurd bootje. Van een dieptemeter had ik volgens mij nooit gehoord en trollen was iets wat we nog nooit hadden gedaan. Ik noteer al mijn snoekvangsten en de bijzonderheden. Het water, het aas, het weer, etc. Vandaag leek me een perfecte dag voor snoek. Een goed gevulde Hollandse wolkenlucht afgewisseld met felle zon, niet te warm voor de tijd van het jaar.

Tegen half 8 stond ik bij vismaat Wouter op de stoep. Met onze eigen boot welteverstaan. We wilden het gaan proberen op een plas waar we eigenlijk nog nooit gevist hadden. Vanuit de boot zag het er allemaal prachtig uit. Diepgroene rietkragen, opspattend water… echt een grote bak met water. Daar moesten ze zitten! Hoe mooi het er van de bovenkant uit zag, hoe saai van onder…. De dieptemeter liet overal een vlakke plaat zien die hooguit een meter of 3 diep werd in een vaargeul. Na anderhalf uur te hebben getrold keken we elkaar aan en vroegen we ons af wat de reden zou kunnen zijn dat hier snoeken moesten zitten. Nou, die reden was er dus niet! Daarom besloten we deze plas voor gezien te laten en snel een andere plek op te zoeken. Helaas duurt dat wel effe met ons 4PK-motortje… Op de weg terug pakte ik bij het binnenvaren van een haventje de eerste snoek. Onder toeziend oog van een aantal plezierboten, tot de nok toe gevuld met nieuwsgierige kids, werd een mooie 90-er geland.

Even op de plaat en snel weer terug. We trolden verder naar een wat grotere plas en besloten de diepte op te zoeken. Niet wij, maar ons kunstaas natuurlijk… Het was inmiddels behoorlijk opgewarmd en daarnaast ook behoorlijk druk geworden op het water. Dit zorgt voor de nodige verstoring van de bovenste waterlaag. Daarnaast is deze bovenste laag warmer dan het diepere water. Het leek ons logisch dat ze vandaag wat dieper zaten. En dat bleek! Binnen een half uur landde ik deze mooie bijna 80-er.

Vol goede voornemens wilden we verder trollen, maar een genadeloze bak met hemelwater maakte dit onmogelijk. Bakken en bakken met water.. Niet alleen onder ons, maar nu ook boven ons. Na een tijdje geschuild te hebben onder een brug (heb je ook nog eens tijd voor een bak koffie) zochten we het ruime sop weer op. Vele kilometers werden gemaakt maar ze bleken moeilijk aan de veren te komen na deze wolkbreuk.

Ruim in de namiddag pakt ik deze snoek op een Jake. Een kunstaas dat tot 4-5 meter diepte loopt. We visten op een plas met dieptes tot 20 meter!

Een uurtje later was het de buurt aan deze sterke snoek. Gevangen aan een diep geviste softbait. En nog geen kwartier later wist deze 80+er de hengel tot meerdere malen toe flink te testen op haar deugdelijkheid.

Dat alles gebeurde onder toeziend oog van mijn vismaat Wouter, die vandaag geheel met lege handjes naar huis ging. Tja, soms zit het mee, soms zit het tegen. Of is het de kunst van het vissen?….. Wat wel duidelijk bleek is dat de snoeken vandaag dieper zaten dan de vorige keer. Een mooie les die we meenemen naar de volgende keer!

Tot snoekens,

Friso en Wouter