Dat is even geleden dat ik achter het toetsenboard plaatsnam om een verslag te schrijven voor snoeken.net. Hoofdreden is natuurlijk het gesloten seizoen. Dit jaar besloot ik om samen met de familie in deze verplichte (snoek)rustperiode af te reizen naar het zogenaamde,”Snoekwalhalla Zweden”. De verwachtingen vooraf waren groot. Een mooi huis aan een meer, in de buurt van Tranas werd gehuurd, mede omdat er 1 visboot en 3 kano’s bij de huur waren inbegrepen.

De voorbereiding was al leuk. De hengels en molens kregen de verplichte, maar oh zo leuke poets en smeerbeurt en diverse goedjes werden in de viswinkel aangeschaft. Denk aan reserve dreggen, haken, etc.
Zaterdag de 28ste vertrokken wij in alle vroegte. Na een reis van precies 12 uur, kwam wij aan op de plaats van bestemming. Het huis, het meer en het uitzicht, leken zo uit een film te zijn weggelopen, dus dat zat al snor. Moe en voldaan werd de auto uitgepakt en vonden onze visspullen al snel een plek in de gereed liggende visboot met elektromotor. De dag was inmiddels al te ver gevorderd om nog op pad te gaan, dus werd besloten om met een glaasje te genieten van de prachtige zonsondergang.

De zondag waren wij al vroeg bij de pinken. Al snel lagen de 1ste pluggen in het water. Heel snel (1ste worp) had ik mijn 1ste snoek(je)te pakken. De hoop was er dat er flink gescoord kon worden. Die hoop is uiteindelijk verloren gegaan. Wij bleven dagelijks steken op een handvol snoeken, met een gemiddelde lengte van 50 cm. Niet om over naar huis te schrijven, maar in combinatie met een brok natuurschoon dat er zijn mag , wel een prachtige ervaring.

Goed dat waren de snoeken. Gelukkig is er in het verre Zweden meer te doen. Zo hebben wij een dag Garry van Bergets Sportfiske bezocht. Een dag om niet te vergeten en zeker aan te raden voor iedere visliefhebber. Na een hartelijk en vooral ontspannen ontvangst, mochten wij met onze blinkers een aantal van zijn vijvers bestoken. Met onze baarshengels en kleine spinners was het al snel raak. Wat een gave sport, een dergelijk dikke forel op zo’n licht, klein hengeltje. Dat ga ik zeker nog een keer doen (bij Garry). Ik hoop dan meer tijd te hebben, want het is absoluut verslavend en de omgeving ter plaatse is super. Je waant je ergens diep in de natuur op avontuur, maar zeker zo belangrijk, bijna gegarandeerd vis. Dit gecombineerd met het aangename, informatieve gezelschap van Garry is TOP. Garry nogmaals bedankt via deze weg.

Garry wist tevens te vermelden dat mede door de temperaturen de snoekvangsten in de omgeving achterbleven bij aantallen die je vaak hoort over Vastervick/ de Oostkust. Op zich verhelderend deze uitleg/ info. Wel moet ik kwijt dat vooral de tegenvallende snoekvangsten een beetje een domper waren. Dat verwacht je niet als je Zweden hoort. Misschien de volgende keer iets later in het seizoen afreizen.

Dat was Bergets Sportfiske. Buiten dit visgeweld is er nog meer te zien, te beleven in Zweden. Wat te denken van de overweldigende natuur. Wat wij allemaal hebben gezien: Herten, Elanden, Visarend die duikend in het meer vis vangt, Kraanvogels, Brilduikers (is eendensoort) en als toetje een prachtige ringslang die voor onze voeten langs zwom en ongestoord door mij gefilmd is (plaats het filmpje wel ergens).

Eigenlijk is het allemaal te veel op te noemen. Een geslaagde vakantie die zeker voor herhaling vatbaar is. Voor ieder wat wils. Voor mij niet echt een visvakantie, maar meer een gezinsuitje. Dit laatste maakt het succes compleet. Ik ga dit zeker nog een keer herhalen. De volgende keer een andere locatie. Misschien wordt het wel Bergets. De combinatie ter plaatse is super. Snoek en forel, beiden bij de juiste omstandigheden in overvloed. Zeker de gastvrijheid van dit Viskamp en zijn gastheer heeft mij verbaasd. Iets waar hij trots op mag zijn.

Vandaag is het 7 mei. 2 en halve week rest ons voordat het nieuwe roofvisseizoen gaat aanvangen. Mijn spullen zijn op orde. Ik heb er zin in. Met weemoed ga ik af en toe terugdenken aan mijn weekje Zweden.

Groet Jos
Noemenswaardig om te vermelden. De vrouw van Jos heeft de week rust besteed aan het schrijven van een boek. Een project dat bij haar afstuderen hoort. Een prima toetje dus !