Zondag 23 oktober 2005
Vandaag mochten Friso en ik een dagje mee met Hans Holsbeek. Hans is een allround visser en mag ook heel graag snoek vangen. Hij is in het bezit van een heel mooie boot en dat maakt alles wel een stukje makkelijker. Friso en Ralf mochten al eerder met Hans mee en volgens de geruchten verspeelde Ralf toen een echte kanjer, zeg maar gerust meter plus, in het zicht van de boot..

Omstreek 7.45 uur stopt er een auto met trailer voor de deur en even later zit ik al comfortabel genesteld in een warme autostoel. Na ongeveer drie kwartier arriveren we bij de trailerhelling en wordt de boot te water gelaten. Al binnen een kwartier is het Friso die een leuke tik krijgt op een soort garnaalachtige Mann’s softbait. Een kolk en een geperforeerd stuk kunstaas laten zien dat het voor deze snoek menens was…Dan duurt het even. We trollen meters rivier af, maar de bar lijkt nog gesloten... Hans weet aan een Rapala-plug nog een leuke baars aan het water te ontrekken, maar de snoeken houden zich koest...

Op een gegeven moment komen we aan op een T-plitsing van water. We kiezen ervoor om de rechterkant in te varen (dit was ook de plek waar Ralf z’n bak verspeelde). Na ruim een kwartier varen krijg ik paar tikken op de magnum bulldawg die ik er zojuist aangedaan had.. “Hangen!” De snoek doet vrijwel niets terug en laat zich op haar dooie gemak naar de boot slepen.. Niettemin komt er toch nog een beste snoek boven van ongeveer 85-90 cm! Hoppa! Juist op het moment dat Friso deze tandenfee wil scheppen, schudt ze nog een keer met de kop en is het gedaan.. “Shit!” Met deze dame had ik nog wat langer willen dansen.. Even later, net voor de erwtensoep, krijg ik de herkansing en heeft een andere snoek interesse in m’n bulldawg.. Gelukkig blijft deze wel hangen en laat Hans met z’n meetplank weten dat de snoek exact 74½ cm is..

Na de soep hebben we nog zo’n 2½ uur verder getrold, maar mochten geen beten meer incasseren… Alhoewel………. Heel even dacht ik bij de stuw dat ik een vreselijk dikke meterbak, zeg maar gerust een gigant, aan de haak geslagen had!! De haak pakte iets en direct begon de slip iets te lopen.. Dit was zwaar! Heel erg zwaar! “Mens en kinderen! Wat is dit in vredesnaam!!!?” Meter voor meter haalde ik de lijn, zo goed als dat ging, binnen… Voorzichtig begon ik Friso al in te fluisteren dat hij zorgvuldig en geconcentreerd te werk moest gaan. Zo’n snoek van je leven wil je gewoon niet verspelen!! De verbazing was groot, héél erg GROOT, toen er geen snoek maar een soort plank onder aan de lijn bungelde. Ik stond dus zowat te trillen op de benen voor niets minder dan EEN VIEZE OUWE PLANK!! Waarschijnlijk kwam het door de sterke stroming van het water dat het leek alsof……ach laat ook maar! Dit soort dingen worden altijd tegen je gebruikt! In ieder geval was het hilariteit alom! Hierbij wil ik Friso en Hans bedanken voor een leuke dagje snoeken!

Goodgoan!
Wouter