De maandag moest het worden, de reguliere vrije dag van Mark Jan. Het weekeinde voorafgaand aan deze afspraak, stuurde ik een SMS, met daarin de tip om alvast wat witvis te vangen. Ik had zelf in de vriezer een aantal Sardines en zou de kleine jongens op pad sturen om misschien nog een voorn of baars te vangen. Dood aas uit de vriezer of koeler is ten slotte ook goed. Daar ik nog geen reactie op dit SMSje had gehad besloot ik de zondag telefonisch te peilen, wat de stand van zaken was. Mark Jan wist mij te vertellen dat hij geen tijd had gehad, maar Wout had misschien iets gevangen.

Maandagmorgen 08.45 uur, mijn dobber lag in het water. Eerst maar even Mark Jan bellen om te vragen waar zij uithangen. Ik hoorde Mark Jan zeggen, “Voor het huis van Wout, nog even. Bla bla bla en ………ik zag mijn dobber met gezwinde spoed vertrekken. Binnen 2 minuten beet. Helaas kon ik deze vis niet vangen, maar de 1ste actie was er. Mark Jan deelde in de feestvreugde, maar moest helaas nog een uurtje rijden.

Binnen dat uur had ik 2 snoekjes te pakken. Beiden op een dode Sardine. De laatste gaf behoorlijk wat spektakel.(Springen uit het water). Na het vangen van de laatste snoek, maar eens vragen waar mark Jan en Wout blijven. Wout beantwoordde de telefoon van M.J. en wist mij te vertellen dat het nog een heel tijdje zou duren. Een dikke file net voorbij Amsterdam was de oorzaak. Plotseling hoor ik zijn stem van 2 kanten. 1 uit de telefoon en 1 vanachter de heg. De boef stond mij zoals gewoonlijk weer eens gruwelijk in de maling te nemen.

Na een klein uurtje (snelheidsduivels) waren de mannen gearriveerd. In no time lagen hun dobbers in het water. Hengels voorzien van Noord Hollandse voorns, dat moest goed komen. Binnen het halve uur beet MJ de spits af. Hij ving een leuke snoek op de dobber. Opvallend hoe kalm hij blijft als zijn dobber ondergaat. Vindt hij het wel leuk ? of verstoort het zijn dag ?, dat moeten omstanders ervan denken. Ik verzeker jullie dat hij het super vindt.

Nog geen 5 minuten hierna, besluit ik om mijn hengel te verleggen. Althans het plan hiervoor roep ik tegen MJ. Mijn opmerking is nog niet voorbij. De echo klinkt nog door de haven en mijn dobber gaat onder. Ik sla aan en weet mijn 3de van de dag te landen. Een leuke snoek. Het wordt nu wel tijd dat Wout iets gaat vangen. Nog nooit heeft hij in mijn bijzijn een snoek kunnen landen. (Dat moet ik diverse malen aanhoren  tijdens de afsluitende koffieronde).

Na een half uurtje geen teken van onze vriend snoek te hebben vernomen, besluit ik om te verkassen naar een andere plek, met de boot. Tijdens het inladen wil MJ met hengel in de boot komen. Maar Wout geeft hem aan dat het nog heel even kan duren, want Jos heeft de boot nog niet klaar. MJ, staat een beetje onwennig te kijken en besluit vervolgens om zijn aasvis een 10-tal meter van de boot naast een andere boot te water te laten. Zijn dobber blijft welgeteld 10 tellen aan het oppervlak voordat hij gegrepen wordt door een snoek. MJ en Wout landen vervolgens gebroederlijk de snoek. Geen emotie, gewoon die zelfde rust in het gezicht van MJ en Wout, ach Wout, roept dat zijn vriend heeft gevangen. Als zijn vriend vangt is hij gelukkig en hoeft hij niet te vangen. (wat een lieverd).

Na het onthaken en de fotosessie, gaan wij met de boot op stap. Wout krijgt van ons 150 meter de kans om zijn illegaal meegesmokkelde plug te slepen(meer dan genoeg). Na deze kans leggen wij de boot voor anker, in de buurt van een brug en een schip. MJ krijgt pole position. Hij zit op de punt van de boot en kan zijn aas, naast de boot gooien. Een superplek. Dit zou later ook blijken. Tot 13.30 gebeurt er helemaal niets. MJ en W zijn beiden aan het mopperen. MJ spant de kroon. “Hier zit geen snoek “, “Dit is een rotstek”. Zullen wij verkassen etc etc.” Nog geen 5 minuten na dit gemijmer vangt hij zijn snoek en zoals jullie al vermoeden is het plotseling de beste stek. Hij onthaakt de vis en na de verplichte fotosessie hangt hij er een nieuwe voorn onder en gooit deze in het water op dezelfde plek als waar hij net de snoek ving.

Met ons 3en zijn wij er getuige van dat de dobber onmiddellijk naar beneden verdwijnt. Een heel rare gewaarwording. Ingooien, vangen, onthaken, fotosessie, ingooien, vangen, onthaken en fotosessie. Binnen een paar minuten zijn er 2 snoeken, 2 verschillende snoeken in de boot geweest. Tel daar bij op, de 2de snoek die MJ even tussendoor ving en je kan alleen maar concluderen dat MJ voor het geluk geboren is.

MJ 4 snoeken, ik 3 en W, nog 0, maar dat moest veranderen. De plek bleef inmiddels te lang stil, dus werd de boot een 50-tal meters verlegd. Daar kregen wij alle 3 beet. MJ als eerste. Een mooie snoek vergreep zich aan zijn vis. Zichtbaar gelukkig onderging hij het gehele ritueel. Drill, landing, onthaken en de fotosessie. Bij mij en W. stond het ongeloof op onze gezichten. Hoe is het mogelijk. Zelfde aas, zelfde water en dan toch MJ. Terwijl MJ druk bezig was, zag ik plotseling dat de dobber van W. naar beneden was. “Wout je hebt beet”, schreeuwde ik uit. Wout pakte zijn hengel op en wilde contact zoeken met de vis. Dit laatste gaat heel lastig als je geen lijn meer hebt. Althans hij had wel lijn, mar dat zat om zijn spoel. De rest was op onverklaarbare wijze verdwenen. Enigszins teleurgesteld werden door Wout allerlei bedenksels door de boot gegooid. De leukste van allemaal, “Jos jij hebt mijn draad doorgeknipt, je wilt niet dat ik een vis vang”. Hij blijft leuk die Wout.

Maar goed na dit hilarische moment en de 5de snoek van MJ (5-3-0) werd het tijd dat een ander ging vangen. Ik was de gelukkige, mijn dobber werd in een rotvaart naar beneden getrokken. Een leuke drill was het vervolg. Na de landing bleek de dreg erg ongelukkig in de hoek van de bek te zitten. De kniptang moest eraan te pas komen om deze dreg te knippen. Ja lezers, knippen die dreggen !!!! Liever een dreg knippen dan een snoek beschadigen. Overigens valt mij op, hoe vaak dit soort attributen ontbreken in de uitrusting van het merendeel van de snoekvissers. Voor mij de 4de snoek van de dag en meteen ook de laatste op deze stek.

Na een kort overleg werd besloten om terug te gaan naar de haven. Dit viel overigens niet mee. Wout was een voorstander van een andere stek. Die was beslist beter, wist hij te melden. Later zou blijken waarom hij deze stek beter vond. (stek is voorzien van snackbar).
Aangekomen in de haven hebben wij het nog een uurtje geprobeerd. Helaas voor ons kwamen de dubbele cijfers niet op de teller, qua vangsten. Wel qua waardering voor de dag. Die verdient beslist een 10. Prachtig weer, goede vangsten en gezelschap.

MJ en W. bedankt voor de leuke dag en tot de volgende keer.
Groet Jos Botman